صراط: آنچه امروز در سودان جنوبی می‌گذرد، نتیجه عینی تجزیه‌طلبی غرب و صهیونیست‌ها در این کشور محسوب می‌شود. تل‌آویو ادعا می‌کند نگران اوضاع سودان جنوبی است، اما به پناهندگان آفریقایی در سرزمین‌های اشغالی، بدترین ظلم‌های ممکن را می‌کند.
بحران امنیت بار دیگر در سودان زبانه کشیده است. "جوبا" پایتخت سودان جنوبی به کانون ناآرامی و تشنج در آفریقا تبدیل شده و واژگان "کودتا" و "نا امنی" در آن تبلوری غم بار یافته است. به راستی چه اتفاقی در سودان رخ داده است؟ قدرت های بزرگ در سودان به دنبال چه چیزی هستند؟ و چرا تل آویو و واشنگتن لحظه ای از طرح خطرناک بالکانیزه کردن سودان صرف نظر نمی کنند؟
بروز بحران امنیت در سودان، پس از تجزیه این کشور به دو بخش شمالی و جنوبی مسئله ای کاملا قابل پیش بینی بود! اساسا واشنگتن و تل آویو صرفا در فضای بحران قادر به تاراج منابع سودان جنوبی خواهند بود. طرح بالکانیزه کردن سودان و تجزیه آن به دو کشور سودان شمالی و جنوبی نیز از ابتدا با همین هدف صورت گرفت. تزریق بحران امنیت در سودان از سوی واشنگتن و تل آویو، سیاستی مبنایی و راهبردی محسوب می شود. در این میان اهمیتی ندارد که مجری نا امن سازی سودان جنوبی چه گروهی باشد. آنچه برای غرب و رژیم صهیونیستی در سودان جنوبی اصالت دارد، تزریق و استمرار بحران امنیت در این کشور تازه تأسیس است. در سایه این بحران، غرب می تواند ورود آزادانه ای به سودان داشته باشد و حتی در قالب تصویب قطعنامه های شورای امنیت حضور خود در سودان جنوبی را توجیه کند. این حضور اصلی ترین پیش شرط تسلط بر منابع غنی سودان جنوبی است.
در دوران یکپارچگی سودان نیز این کشور لحظه ای از طمع بیگانگان در امان نبوده است. سودان به عنوان بزرگترین کشورآفریقایی و با برخورداری ازمنابع عظیم انرژی و موقعیت جغرافیایی حساس، به ویژه همجواری با سواحل دریای سرخ، می تواند نقشی مهم در تحولات قاره آفریقا وعرصه بین الملل ایفا کند. از این رو واشنگتن و تل آویو در صدد مهار سودان و هدایت امکانات این کشور در مجاری و حوزه های استراتژیک و تاکتیکی خود هستند. به عبارت بهتر، سودان شمالی و جنوبی در طول سال های اخیر همواره حکم زمین بازی آمریکا و رژیم صهیونیستی در آفریقا را داشته اند. شهرهای "خارطوم"، "دارفور" و "جوبا" هیچ یک از دخالت های غرب بی نصیب نبوده اند. استقبال تل آویو از تجزیه سودان و تلاش صهیونیست ها جهت حضور مستمر در این کشور تازه تاسیس، خود نشان از سناریو و تراژدی خطرناکی می دهد که تا سالیان دراز گریبانگیر سودان جنوبی خواهد بود.
تاراج با طعم دموکراسی
سودان جنوبی کشوری فوق العاده ثروتمند با مردمانی فقیر و وضعیتی آشفته است. به طور کلی کشور سودان از نظر جغرافیایی بزرگترین کشور مسلمان در قاره آفریقا به‌شمار می‌آمد که با جدایی بخش جنوبی آن اکنون به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم شده است. علاوه بر منابع ثروت زیرزمینی مانند نفت، وجود رود نیل موجب اهمیت سودان به خصوص سودان جنوبی است. سودان جنوبی به لحاظ منابع جنگلی هم دارای اهمیت است. بیش از 68 درصد از ذخایر شناخته شدهٔ نفت سودان، در سودان جنوبی قرار دارد، برخی از برآوردها نیز این رقم را 80 درصد تخمین زده‌اند.از این رو سودان جنوبی اهمیت زیادی برای قدرت های غربی و رژیم اشغالگر قدس دارد.
نگرانی های امنیتی در سودان روز به روز تشدید می شود. اخبار نگران کننده ای در خصوص تشکیل ارتش سفید توسط نوجوانان وفادار به "ریک ماچار"، معاون پیشین رئیس جمهوری سودان به گوش می رسد. همچنین تشدید خشونت ها می تواند منجر به جداسازی هزاران کودک بی گناه از خانواده هایشان شود. با این وجود ایالات متحده آمریکا و اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد صرفا در صدد بهره برداری از بحران به وجود آمده در سودان هستند. به عبارت بهتر، مانور شورای امنیت سازمان ملل متحد در سودان جنوبی به منظور حفظ امنیت این کشور تازه تاسیس صورت نمی گیرد، بلکه "کنترل و مدیریت سودان جنوبی" دغدغه اصلی آمریکا و متحدان آن محسوب می شود.
در ژانویه سال 2009 میلادی شاهد تلاش عملی واشنگتن و تل آویو در راستای تجزیه سودان به دو بخش شمالی و جنوبی بودیم. برگزاری همه پرسی در سودان جنوبی نیز انعکاسی از رویکرد تجزیه طلبانه ایالات متحده در قبال کشورهای جهان سوم بود. تراژدی تجزیه سودان غم انگیز ترین فصل کتاب سلطه غرب بر آفریقاست. این فصل «اشغال با طعم همه پرسی» نام دارد. به راستی مفهوم اشغال چیست؟ آیا تلاش طولانی مدت تل آویو و واشنگتن در خصوص تجزیه سودان معنا و مفهومی جز تلاش برای حضور آنها در این کشور است؟ به راستی چرا فعالیت های رژیم صهیونیستی در سودان طی سال های اخیر تشدید شده است؟
باید گفت غرب و رژیم صهیونیستی سال ها قبل از برگزاری همه پرسی سال 1390 و تجزیه رسمی سودان به دو بخش جنوبی و شمالی مقدمات حضور خود در مناطق نفت خیز سودان را فراهم کرده بودند و سناریوی لزوم دستگیری عمر البشیر توسط دادگاه لاهه نیز در همین راستا تعریف می شد.
میلیتاریسم آغشته به نفت در سودان
رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در سودان خیمه زده و بعد از طریق تجزیه این کشور، درصدد تاراج منابع آن هستند. واقعیت تلخ این است که غرب و رژیم صهیونیستی در جنوب سودان به دنبال میلیتاریسم آغشته به نفت هستند. این خطرناک ترین نوع میلیتاریسم در جهان محسوب می شود. تل آویو در صدد است از طریق حضور مستمر در بخش جنوبی سودان و ایجاد مناسباتی نزدیک با کشور سودان جنوبی، سلاح های ممنوعه خود را به سوی کل آفریقا نشانه بگیرد.
رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در حال مدیریت تحولات سودان هستند. مقامات رژیم صهیونیستی طی سال های اخیر بارها به رود نیل و منابع آبی آن خیره شده اند. صهیونیست ها قصد دارند از طریق استقرار در منطقه جنوبی سودان این آرزوی دیرینه خود را عملی کنند. گویا لیبرمن قصد دارد چشم بند موشه دایان را به موزه مرکزی قاهره منتقل کند تا به این ترتیب مزد خوش خدمتی های مبارک را به او و طرفدارانش پرداخت نماید! رژیم صهیونیستی جنوب سودان را تونلی می داند که انتهای آن به مصر و چند کشور مهم آفریقایی دیگر ختم می شود. نفت نیجریه نیز در چشم مقامات دو حزب کادیما و لیکود برق انداخته است. تجزیه سودان نه بر اساس قانون احتمالات ریاضی و نه بر اساس اراده ای تاریخی، بلکه بر مبنای نقشه ای خطرناک و از پیش طراحی شده از سوی واشنگتن و تل آویو صورت گرفته است . بدیهی است که تجزیه سودان پایان مناقشه در این کشور نیست بلکه آغاز یک سناریوی غمناک و خطرناک در آفریقاست. سناریویی که امثال بایدن و لیبرمن از اصلی ترین طراحان و مجریان آن هستند. بنابر این در ماورای این دموکراسی ظاهری برخاسته از همه پرسی، شاهد تحرکات ایالات متحده و رژیم اشغالگر قدس هستیم.
سناریوی خطرناک تجزیه کشورهای اسلامی
سناریوی خطرناک تجزیه کشورهای اسلامی همچنان در دستور کار کشورهای غربی قرار دارد. ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی مدتهاست در صدد تجزیه کشورهای اسلامی برآمده اند تا به این وسیله در دل خاورمیانه نفوذ کنند.این هدف شوم صهیونیست ها و غرب در سودان به طور کامل قابل مشاهده است .در این میان برخی افراد در کاخ سفید پیشتاز این طرح بوده اند. کسانی که هم اکنون در سمت های مهم آمریکا حضور دارند.
زمانی که «جوزف بایدن»معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سنای این کشور لقب سناتوری ایالت دلاویر را یدک می کشید طرح خطرناک تجزیه عراق را مطرح کرد؛ طرحی که غوغای زیادی در رسانه های خاورمیانه ایجاد نمود. شاید کمتر کسی تصور می کرد که دموکرات های آمریکا در تقسیم بندی کشورهای در حال توسعه و تجزیه آنها گوی سبقت را از جمهوری خواهان جنگ طلب بربایند. بایدن از اصلی ترین تئوریسن های تجزیه کشورهای اسلامی محسوب می شود. آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی نیز از ایده های بایدن در خصوص تجزیه کشورهای اسلامی کاملا استقبال می کند! متاسفانه انفعال اتحادیه عرب در برابر توطئه های خطرناک واشنگتن و تل آویو در قبال سودان و سایر کشورهای مسلمان و عربی سبب شده است تا کاخ سفید و رژیم صهیونیستی عملا موانعی در مقابل پیگیری اهداف شوم خود مشاهده نکنند. "آگاهی ملتهای مسلمان" و اتحاد آنها در برابر تحرکات تجزیه طلبانه و خطرناک غرب و رژیم صهیونیستی اصلی ترین گام در راستای مهار دشمنان اسلام محسوب می شود.
آنچه امروز در سودان جنوبی می گذرد، نتیجه عینی تجزیه طلبی غرب و صهیونیست ها در این کشور محسوب می شود. تل آویو ادعا می کند که نگران اوضاع در سودان جنوبی است، اما به پناهندگان آفریقایی در سرزمین های اشغالی بدترین ظلم های ممکن را می کند. اخیرا هزاران پناهجوی آفریقایی با تظاهرات در تل آویو، اقدام رژیم صهیونیستی در بازداشت صدها تن از پناهجویان را محکوم کردند. تظاهرکنندگان با تجمع مقابل ساختمان شهرداری تل آویو، خودداری رژیم صهیونیستی از اعطای پناهندگی به آنها و همچنین بازداشت صدها نفر از این پناهجویان را محکوم کردند. رژیم اشغالگر قدس به عنوان نماد اشغالگری و نژاد پرستی نگاه طمعکارانه خود را به سودان جنوبی و سایر کشورهای اسلامی دوخته است. در این میان ایالات متحده آمریکا و کشورهایی مانند انگلیس و فرانسه نیز در صدد تقویت این روند و رویکرد هستند. از این حیث جهان اسلام در برهه فعلی بیش از هر زمان دیگری نیاز به هشیاری و آگاهی در برابر توطئه گری های غرب و تل آویو دارد.
بحران امنیت بار دیگر در سودان زبانه کشیده است. "جوبا" پایتخت سودان جنوبی به کانون ناآرامی و تشنج در آفریقا تبدیل شده و واژگان "کودتا" و "نا امنی" در آن تبلوری غم بار یافته است. به راستی چه اتفاقی در سودان رخ داده است؟ قدرت های بزرگ در سودان به دنبال چه چیزی هستند؟ و چرا تل آویو و واشنگتن لحظه ای از طرح خطرناک بالکانیزه کردن سودان صرف نظر نمی کنند؟
بروز بحران امنیت در سودان، پس از تجزیه این کشور به دو بخش شمالی و جنوبی مسئله ای کاملا قابل پیش بینی بود! اساسا واشنگتن و تل آویو صرفا در فضای بحران قادر به تاراج منابع سودان جنوبی خواهند بود. طرح بالکانیزه کردن سودان و تجزیه آن به دو کشور سودان شمالی و جنوبی نیز از ابتدا با همین هدف صورت گرفت. تزریق بحران امنیت در سودان از سوی واشنگتن و تل آویو، سیاستی مبنایی و راهبردی محسوب می شود. در این میان اهمیتی ندارد که مجری نا امن سازی سودان جنوبی چه گروهی باشد. آنچه برای غرب و رژیم صهیونیستی در سودان جنوبی اصالت دارد، تزریق و استمرار بحران امنیت در این کشور تازه تأسیس است. در سایه این بحران، غرب می تواند ورود آزادانه ای به سودان داشته باشد و حتی در قالب تصویب قطعنامه های شورای امنیت حضور خود در سودان جنوبی را توجیه کند. این حضور اصلی ترین پیش شرط تسلط بر منابع غنی سودان جنوبی است.
در دوران یکپارچگی سودان نیز این کشور لحظه ای از طمع بیگانگان در امان نبوده است. سودان به عنوان بزرگترین کشورآفریقایی و با برخورداری ازمنابع عظیم انرژی و موقعیت جغرافیایی حساس، به ویژه همجواری با سواحل دریای سرخ، می تواند نقشی مهم در تحولات قاره آفریقا وعرصه بین الملل ایفا کند. از این رو واشنگتن و تل آویو در صدد مهار سودان و هدایت امکانات این کشور در مجاری و حوزه های استراتژیک و تاکتیکی خود هستند. به عبارت بهتر، سودان شمالی و جنوبی در طول سال های اخیر همواره حکم زمین بازی آمریکا و رژیم صهیونیستی در آفریقا را داشته اند. شهرهای "خارطوم"، "دارفور" و "جوبا" هیچ یک از دخالت های غرب بی نصیب نبوده اند. استقبال تل آویو از تجزیه سودان و تلاش صهیونیست ها جهت حضور مستمر در این کشور تازه تاسیس، خود نشان از سناریو و تراژدی خطرناکی می دهد که تا سالیان دراز گریبانگیر سودان جنوبی خواهد بود.
تاراج با طعم دموکراسی
سودان جنوبی کشوری فوق العاده ثروتمند با مردمانی فقیر و وضعیتی آشفته است. به طور کلی کشور سودان از نظر جغرافیایی بزرگترین کشور مسلمان در قاره آفریقا به‌شمار می‌آمد که با جدایی بخش جنوبی آن اکنون به دو کشور شمالی و جنوبی تقسیم شده است. علاوه بر منابع ثروت زیرزمینی مانند نفت، وجود رود نیل موجب اهمیت سودان به خصوص سودان جنوبی است. سودان جنوبی به لحاظ منابع جنگلی هم دارای اهمیت است. بیش از 68 درصد از ذخایر شناخته شدهٔ نفت سودان، در سودان جنوبی قرار دارد، برخی از برآوردها نیز این رقم را 80 درصد تخمین زده‌اند.از این رو سودان جنوبی اهمیت زیادی برای قدرت های غربی و رژیم اشغالگر قدس دارد.
نگرانی های امنیتی در سودان روز به روز تشدید می شود. اخبار نگران کننده ای در خصوص تشکیل ارتش سفید توسط نوجوانان وفادار به "ریک ماچار"، معاون پیشین رئیس جمهوری سودان به گوش می رسد. همچنین تشدید خشونت ها می تواند منجر به جداسازی هزاران کودک بی گناه از خانواده هایشان شود. با این وجود ایالات متحده آمریکا و اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد صرفا در صدد بهره برداری از بحران به وجود آمده در سودان هستند. به عبارت بهتر، مانور شورای امنیت سازمان ملل متحد در سودان جنوبی به منظور حفظ امنیت این کشور تازه تاسیس صورت نمی گیرد، بلکه "کنترل و مدیریت سودان جنوبی" دغدغه اصلی آمریکا و متحدان آن محسوب می شود.
در ژانویه سال 2009 میلادی شاهد تلاش عملی واشنگتن و تل آویو در راستای تجزیه سودان به دو بخش شمالی و جنوبی بودیم. برگزاری همه پرسی در سودان جنوبی نیز انعکاسی از رویکرد تجزیه طلبانه ایالات متحده در قبال کشورهای جهان سوم بود. تراژدی تجزیه سودان غم انگیز ترین فصل کتاب سلطه غرب بر آفریقاست. این فصل «اشغال با طعم همه پرسی» نام دارد. به راستی مفهوم اشغال چیست؟ آیا تلاش طولانی مدت تل آویو و واشنگتن در خصوص تجزیه سودان معنا و مفهومی جز تلاش برای حضور آنها در این کشور است؟ به راستی چرا فعالیت های رژیم صهیونیستی در سودان طی سال های اخیر تشدید شده است؟
باید گفت غرب و رژیم صهیونیستی سال ها قبل از برگزاری همه پرسی سال 1390 و تجزیه رسمی سودان به دو بخش جنوبی و شمالی مقدمات حضور خود در مناطق نفت خیز سودان را فراهم کرده بودند و سناریوی لزوم دستگیری عمر البشیر توسط دادگاه لاهه نیز در همین راستا تعریف می شد.
میلیتاریسم آغشته به نفت در سودان
رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در سودان خیمه زده و بعد از طریق تجزیه این کشور، درصدد تاراج منابع آن هستند. واقعیت تلخ این است که غرب و رژیم صهیونیستی در جنوب سودان به دنبال میلیتاریسم آغشته به نفت هستند. این خطرناک ترین نوع میلیتاریسم در جهان محسوب می شود. تل آویو در صدد است از طریق حضور مستمر در بخش جنوبی سودان و ایجاد مناسباتی نزدیک با کشور سودان جنوبی، سلاح های ممنوعه خود را به سوی کل آفریقا نشانه بگیرد.
رژیم صهیونیستی و ایالات متحده در حال مدیریت تحولات سودان هستند. مقامات رژیم صهیونیستی طی سال های اخیر بارها به رود نیل و منابع آبی آن خیره شده اند. صهیونیست ها قصد دارند از طریق استقرار در منطقه جنوبی سودان این آرزوی دیرینه خود را عملی کنند. گویا لیبرمن قصد دارد چشم بند موشه دایان را به موزه مرکزی قاهره منتقل کند تا به این ترتیب مزد خوش خدمتی های مبارک را به او و طرفدارانش پرداخت نماید! رژیم صهیونیستی جنوب سودان را تونلی می داند که انتهای آن به مصر و چند کشور مهم آفریقایی دیگر ختم می شود. نفت نیجریه نیز در چشم مقامات دو حزب کادیما و لیکود برق انداخته است. تجزیه سودان نه بر اساس قانون احتمالات ریاضی و نه بر اساس اراده ای تاریخی، بلکه بر مبنای نقشه ای خطرناک و از پیش طراحی شده از سوی واشنگتن و تل آویو صورت گرفته است . بدیهی است که تجزیه سودان پایان مناقشه در این کشور نیست بلکه آغاز یک سناریوی غمناک و خطرناک در آفریقاست. سناریویی که امثال بایدن و لیبرمن از اصلی ترین طراحان و مجریان آن هستند. بنابر این در ماورای این دموکراسی ظاهری برخاسته از همه پرسی، شاهد تحرکات ایالات متحده و رژیم اشغالگر قدس هستیم.
سناریوی خطرناک تجزیه کشورهای اسلامی
سناریوی خطرناک تجزیه کشورهای اسلامی همچنان در دستور کار کشورهای غربی قرار دارد. ایالات متحده آمریکا و رژیم صهیونیستی مدتهاست در صدد تجزیه کشورهای اسلامی برآمده اند تا به این وسیله در دل خاورمیانه نفوذ کنند.این هدف شوم صهیونیست ها و غرب در سودان به طور کامل قابل مشاهده است .در این میان برخی افراد در کاخ سفید پیشتاز این طرح بوده اند. کسانی که هم اکنون در سمت های مهم آمریکا حضور دارند.
زمانی که «جوزف بایدن»معاون رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در سنای این کشور لقب سناتوری ایالت دلاویر را یدک می کشید طرح خطرناک تجزیه عراق را مطرح کرد؛ طرحی که غوغای زیادی در رسانه های خاورمیانه ایجاد نمود. شاید کمتر کسی تصور می کرد که دموکرات های آمریکا در تقسیم بندی کشورهای در حال توسعه و تجزیه آنها گوی سبقت را از جمهوری خواهان جنگ طلب بربایند. بایدن از اصلی ترین تئوریسن های تجزیه کشورهای اسلامی محسوب می شود. آویگدور لیبرمن، وزیر امور خارجه رژیم صهیونیستی نیز از ایده های بایدن در خصوص تجزیه کشورهای اسلامی کاملا استقبال می کند! متاسفانه انفعال اتحادیه عرب در برابر توطئه های خطرناک واشنگتن و تل آویو در قبال سودان و سایر کشورهای مسلمان و عربی سبب شده است تا کاخ سفید و رژیم صهیونیستی عملا موانعی در مقابل پیگیری اهداف شوم خود مشاهده نکنند. "آگاهی ملتهای مسلمان" و اتحاد آنها در برابر تحرکات تجزیه طلبانه و خطرناک غرب و رژیم صهیونیستی اصلی ترین گام در راستای مهار دشمنان اسلام محسوب می شود.
آنچه امروز در سودان جنوبی می گذرد، نتیجه عینی تجزیه طلبی غرب و صهیونیست ها در این کشور محسوب می شود. تل آویو ادعا می کند که نگران اوضاع در سودان جنوبی است، اما به پناهندگان آفریقایی در سرزمین های اشغالی بدترین ظلم های ممکن را می کند. اخیرا هزاران پناهجوی آفریقایی با تظاهرات در تل آویو، اقدام رژیم صهیونیستی در بازداشت صدها تن از پناهجویان را محکوم کردند. تظاهرکنندگان با تجمع مقابل ساختمان شهرداری تل آویو، خودداری رژیم صهیونیستی از اعطای پناهندگی به آنها و همچنین بازداشت صدها نفر از این پناهجویان را محکوم کردند. رژیم اشغالگر قدس به عنوان نماد اشغالگری و نژاد پرستی نگاه طمعکارانه خود را به سودان جنوبی و سایر کشورهای اسلامی دوخته است. در این میان ایالات متحده آمریکا و کشورهایی مانند انگلیس و فرانسه نیز در صدد تقویت این روند و رویکرد هستند. از این حیث جهان اسلام در برهه فعلی بیش از هر زمان دیگری نیاز به هشیاری و آگاهی در برابر توطئه گری های غرب و تل آویو دارد.
