به گزارش صراط نیوز وی در پاسخ به این پرسش که «دلیل همگرایی رییس کمیسیون فرهنگی دولت با رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا برای آزادی برخی فتنهگران چیست؟» افزود: علیرغم مقاومت تمامعیار نظام مقدس جمهوری اسلامی پیرامون مواضع انقلابی خود در جهان، اصرار رییس کمیسیون فرهنگی دولت برای دادن پاسخ مثبت به درخواست جدید اتحادیه اروپا از ایران مبنی بر «هماهنگی» با سیاستهای غرب در موضوع آزادی فتنهگرانی مانند جعفر پناهی، دوباره ناظران سیاسی را به حیرت انداخته است. البته در خوشبینانهترین حالت، اگر هماهنگیای در میان نباشد، نمیتوان همگرایی آقای مشایی و خانم اشتون را در چنین موضوعی منکر شد.
پژوهشگر موسسه کیهان با اشاره به ۲ مصاحبه «اسفندیار رحیم مشایی» در یک هفته گذشته مبنی بر «نظر رییس جمهور مبنی بر آزادی جعفر پناهی» اظهار داشت: اگر این کیس را به مثابه یک نمونه خاص بررسی کنیم، رگههایی از پروژه «فشار از پائین و چانهزنی از بالا» را میبینیم.
همزمان با صدور بیانیه مداخلهجویانه «كاترين اشتون» رییس سیاست خارجی اتحادیه اروپا در ۲۱ دی، سهشنبه هفته گذشته برای لغو حکم صادره علیه «جعفر پناهی» کارگردان فیلمهای بیمایة جشنوارهای و از عوامل فعال فتنه سبز، عدهای از هنرمندان البته با نیتها و مقاصد متفاوت، عصر همان روز در جلسه با آقای «اسفندیار رحیم مشایی» خواستار آزادی وی میشوند.
این عده قبلاً هم در کمپینهایی برای آزادی هنرمندان جریان فتنه فعال بودند و جریان «فشار از پائین» را پیش میبردند. آقای مشایی پس از شنیدن این درخواست از پیگیریهای رئیس جمهور در خصوص پرونده قضایی «جعفر پناهی» خبر داد و با دادن «قول مساعد» پیرامون آزادی این ۲ فتنهگر گفت رئيسجمهور هم پيگير اين ماجراست و «خبرهاي خوبي خواهيم شنيد.»
پس از طرح این بحث، رسانههای خارجی، مجدداً برای پیشبرد گزاره «فشار از پائین» فعال میشوند و آقای مشایی نیز سهشنبه( ۲۸ دی) دوباره در جمع خبرنگاران میگوید که «من قبلاً هم اعلام كردم كه حكم وي را دستگاه قضايي صادر كرده است و نظر دولت و رئيسجمهور اين نيست. اينكه جعفر پناهي براساس اين حكم مدت زيادي نتواند كار كند را ما نميپسنديم و معتقديم نبايد در اين زمينهها ورود كرد.»
فضلینژاد گفت: اولاً مگر قوه قضائیه در اجرای قانون باید نظر مساعد دولت را اعمال کند که حالا رییس دفتر رییس جمهور مخالفت دولت را با محاکمه این فتنهگران اعلام میکند و میگوید «معتقديم نبايد در اين زمينهها ورود كرد.» من این را مصداق بخشی از تئوری «چانهزنی از بالا» میدانم که همگون با بخش «فشار از پائین» عمل میکند.
ثانیاً آقای مشایی اجازه اعلام نظر از جانب دولت محترم را ندارد، چون سخنگوی دولت نیست. چنانکه مقام معظم رهبری در دیدار ماه مبارک رمضان خطاب به دولتمردان فرمودند، همه وزرا و هیات وزیران در تصمیمات دولت، شریک هستند و این بیانات معظمله، عین اصول قانون اساسی است.
برنده تندیس ویژه جنگ نرم از جشنواره مطبوعات ادامه داد: ثالثاً نه تنها تعدادی از اعضاء کابینه منتقد جدی خط مشی ایشان هستند، بلکه از برآیند نظریات کابینه اینگونه برمیآید که معتقد به برخورد با چنین فتنهگرانی میباشند.
اینگونه نیست که همه اعضاء کابینه به عنوان شخصیت حقوقی دولت مخالف با رای قوه قضائیه در این خصوص باشند و قطعاً قائل به قانون اساسی و اصل استقلال قوا و قاعده استقلال رای قضات میباشند.
از این رو، جا دارد که هیات محترم وزیران به رییس دفتر رییس جمهور رسماً تذکردهد که عقاید و نظراتش را به مجموعه «دولت» که بازتابنده یک شخصیت حقوقی و کل واحد قانونی است، نسبت ندهد؛ خصوصاً که این عقاید نسبتی با مکتب اسلام نابی که امام و رهبری تجلی آن هستند، ندارد و نیز در مواردی مخالف نص صریح قانون اساسی است.
فضلینژاد گفت: هنگامی، ریاست محترم جمهور به سبب اظهارنظری پیرامون جایگاه مجلس، مورد انتقاد واقع شدند که چرا اصل استقلال قوا را مخدوش کردهاند و برای خود توجیهی داشتند که به سبب منافع مردم این نظر را دادهاند که با ادله ابراز شده توسط حقوقدانان میدانیم که حتی آن توجیه نیز برآمده از منطق درستی نبود؛ اما اکنون رییس دفتر ایشان برای دفاع از یک مجرم امنیتی به نقض اصل استقلال قوا و استقلال رای قضات پرداختهاند که همراه با سوءاستفاده از عنوان دولت است و واقعاً پدیده تاسف انگیزی میباشد.
وی ادامه داد: من از هنگامی که در شورای سردبیری برخی نشریات سینمایی مانند هفتهنامه «سینما» عضویت داشتم، آقای جعفر پناهي را میشناسم و در دهه ۱۳۷۰ چند بار در منزل عباس کیارستمی در قیطریه با وی ملاقات داشتم. بنابراین، هم عقاید ضدایرانی و دینستیزانه و هم روحیه متوهم و متکبر ایشان را میدانم.
اگر به سخنان مقام معظم رهبری پیرامون سینما رجوع گردد، میبینیم که یکی از انتقادات مقام عظمای ولایت معطوف به سینمای جشنوارهای بوده است؛ بدین معنا که برخی سینماگران ایرانی آثاری را خلق میکنند که صرفاً در پازل پروژه ناتوی فرهنگی قابلیت و تاریخ مصرف دارد و با ارائه چهرهای عقبمانده از ایران اسلامی، خرس نقرهای جشنواره برلین یا شیر طلایی جشنواره ونیز را میگیرند و بزرگترین افتخارشان نشستن بر منصب داوری جشنوارهای مثل «کن» است که ماهیت این جشنوارهها مورد انتقاد رهبری نظام قرار گرفت.
عضو مرکز پژوهشهای مؤسسه کیهان گفت: سینمای متعهد برآمده از مکتب اسلام ناب اصولی دارد که امام خمینی(ره) منشور آن را ترسیم کردهاند و میفرمایند: « «تنها هنري مورد قبول قرآن است كه صيقل دهنده، اسلام ناب محمدي(ص)، اسلام فقراي دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازيانه خوردگان تاريخ تلخ و شرم آور محروميت ها باشد. هنري زيبا و پاك است كه كوبنده سرمايه داري مدرن و نابود كننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومايگي، اسلام مرفهين بي درد، و در يك كلمه اسلام آمريكايي باشد.»
عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران اظهار داشت: چگونه است که رییس کمیسیون فرهنگی دولت به جای حمایت از چنین هنری که مصداق اتم و اکمل زیبایی است و بدون ملاحظه سیاستهای کلی نظام در حوزه فرهنگ که از سوی ولیفقیه زمان ترسیم و تبیین میگردد، خواستار بازگشت به کار یک سینماگر جشنوارهای میشوند که برآیند تولیداتش نه تنها فقط ضدایرانی و ضداسلامی است، بلکه به تشخیص مراجع قضایی ذیصلاح، ضدامنیتی نیز هست؟!
بنابراین، افزون بر موارد مذکور، سخنان آقای مشایی که عنوان ریاست کمیسیون فرهنگی دولت را هم یدک میکشد، متاسفانه مغایر با سیاستهای کلی نظام در حوزه فرهنگ است و چنانکه گفتم تداعیگر یک همگرایی ناشایست با سیاستهای اتحادیه اروپاست.
فضلینژاد گفت: جعفر پناهی يكبار در مردادماه و بار ديگر در اسفندماه سال گذشته بازداشت شد. ایشان در حال ارتکاب جرم مشهود بازداشت شد و زيرزمين خانه خود را تبديل به لوكيشن سينمايي برای تصويرسازي دروغین از شكنجه و تجاوز به مردم در ايران كرده بود و قصد داشت نسخهای تصویری از ادعاهای کذب سران فتنه بسازد و براي انتشار و سیاهنمایی از عملکرد نیروهای امنیتی- انتظامی کشور، آن فیلمها را به شبکههای تلویزیونی اپوزسیون برانداز بفرستد و بفروشد.
پناهي به مدت دو هفته و با به بازي گرفتن از ۱۸ نفر مشغول ساخت این نوع فیلمها بود. در بیانیه اشتون پیرامون آزادی این کارگردان و شریک جرمش آمده است که چنین بازداشت ها و اتهاماتی با تعهداتی که جمهوری اسلامی در زمینه رعایت حقوق بشر داده منافات دارد. همچنین، اشتون در بیانیهاش از ایران خواسته تا خود را با سیاستهای غرب در این زمینه «هماهنگ» کند.
عضو مرکز پژوهشهای مؤسسه کیهان اظهار داشت: معلوم نیست که چرا «رییس دفتر رییس جمهور» با «مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا» در یک جهت مشترک و «هماهنگ» برای آزادی برخی عوامل جریان «فتنه سبز ماسونی» تلاش میکند و برخی سینماگران و هنرمندان نیز که اخیراً مراوادات نزدیک خود را با کارگزاران سینمای هالیوود علنی کرده، عیناً درخواستهای صهیونیستهای مسلط بر اتحادیه اروپا را به وی ارائه میدهد؟!
در بیانیه «کاترین اشتون» با هدف اعمال فشار برای آزادی این عوامل فتنه آمده که اتحادیه اروپا خواستار این است تا ایران با تعهدات بینالمللی از جمله حق آزادی بیان از طریق هنر و نویسندگی هماهنگ باشد.
فضلینژاد گفت: معلوم نیست آیا کسی که «رییس کمیسیون فرهنگی» در یک دولت اصولگرا است، با دادن این «قول مساعد» آن هم ۲ بار در طول یک هفته و خرج کردن از اعتبار رییسجمهور کشورمان خواسته تا به درخواست «هماهنگی» اشتون که دلبستگی شدیدی به صهیونیستها دارد، پاسخ مثبت دهد و در واقع برای جلب نظر آنان «قول مساعد» داده است؟!
معلوم نیست رحیممشایی خود را در چه جایگاه و مرتبهای در نظام جمهوری اسلامی دیده است که برای دخالت در امور قوه قضائیه و نقض استقلال دستگاه قضایی، هم «قول مساعد» و هم مژده «خبرهای خوب» نیز میدهد و هم از جانب دولت محترم میگوید رای صادره پیرامون این فتنهگر را نمیپسندند!
این یه سوال جدی و کلیدی است.
شما هم اخلاق ماکیاولیستی بگیرید که دیگر واویلا میشود
اينكه متأسفانه باب شده كه روزنامه و رسانه و دستگاههاى گوناگون ارتباطى - كه امروز روزبهروز هم بيشتر و گستردهتر و پيچيدهتر ميشود - روشى را در پيش گرفتهاند براى متهم كردن يكديگر، اين چيز خوبى نيست؛ اين چيز خوبى نيست، دل ما را تاريك ميكند، فضاى زندگى ما را ظلمانى ميكند. هيچ منافات ندارد كه گنهكار تاوان گناه خودش را ببيند، اما فضا، فضاى اشاعهى گناه نباشد؛ تهمت زدن، ديگران را متهم كردن به شايعات، به خيالات.
( شما را به خدا توجه کنید . با اختلاف افکنی و شایعه پراکنی و سیاه نمایی دشمنان را شاد نکنید و خون به دل دوستان نکنید)