صراط: در
شرایطی که حدود 10 سال از اشغال عراق توسط ارتش آمریکا می‌گذرد، وضعیت
اجتماعی در این کشور روز به روز وخیم‌تر می‌شود. در این میان، زنان عراقی
جزو آسیب‌پذیرترین اقشار عراقِ پس از جنگ هستند. آنچه در ادامه می‌آید،
گزارش حیفا زتقانا به پارلمان اروپا در ژانویه 2014(بهمن 92) درباره وضعیت
زنان در عراق است که در پایگاه خبری «گلوبال ریسرچ» بازنشر شده است:
درگیری‌ها در استان الانبار گسترده شده است. به گزارش مرکز آوارگان سازمان ملل در طی هفته گذشته حدود 600 هزار عراقی، خانه‌های خود را در فلوجه و الرمادی ترک کرده‌اند. از زمان آغاز درگیرها تاکنون حدود 140 هزار عراقی آواره شده‌اند. وضعیت زنان در عراق را نمی‌تواند جدا از فاجعه ای که در این کشور در حال وقوع است، بررسی کرد.
در پی اشغال عراق در سال 2003, زنان عراق از دو سو مورد هجوم قرار گرفتند. سیستم قضایی عراق نابود شد و همین امر زنان این کشور را از حمایت‌های قانونی محروم ساخت. از سوی دیگر خشونت‌ها در فضای عمومی گسترده تر شد. قاچاق انسان، تجاوز جنسی و کشتار و قتل، سهم زنان عراقی شد. اکنون میلیون‌ها آواره و یتیم در عراق در شرایط اسفباری زندگی می‌کنند.
وضعیت بیوه زنان:
روز به روز شاهد حضور بیشتر زنان عراقی در خیابان‌ها برای دست‌فروشی هستیم. بسیاری از آنان در مقابل مسجدها می‌نشینند و به خواهش از عابران پیاده و نمازگزاران گدایی می‌کنند. تنها راهکار دولت برای مقابله با این پدیده، دستگیری زنان دوره گرد است. در عراق تنها 120 هزار بیوه مشمول کمک‌های دولتی هستند با کمک ماهانه 85 دلار. این در حالی است که میانگین اجاره خانه 210 دلار است.
استخدام زنان:
از کل شاغلان بخش خصوصی تنها 2 در صد را زنان تشکیل می‌دهند. آمار بیکاری زنان حدود 76 درصد است. در حالی که این آمار برای مردان حدود 27 درصد است. این در حالی است که هر هفته حدود 800 میلیون دلار به طور غیر قانونی از کشور خارج می‌شود.
آموزش:
بر اساس آمار سال 2007, حدود 92 درصد از کودکان عراقی از کمبود امکانت آموزشی رنج می‌برند. برخی از مدارس عراق از اولین امکانات آموزشی مانند نیمکت محروم هستند. والدین فرزندان خود را به مدارس نمی‌فرستند. آن‌ها می‌ترسند که فرزندانشان در درگیری‌ها کشته شده و یا توسط افراد و گروه های جنایت کار ربوده شده و مورد تجاوز قرار گیرند. فرار دانشگاهیان هم اوضاع دانشگاه های عراقی را به شرایط بسیار بدی رسانده است.
تولد نوزادان:
مادران در فلوجه جلوی بچه دار شدن خود را می‌گیرند. با توجه به افزایش حیرت انگیز نوزادان ناقص‌الخلقه، عقب مانده و معلول در استان الانبار، هیچ مادری نمی‌خواهد با بچه دار شدن متحمل چنین خطری شود. علت اصلی این امر استفاده گسترده سربازان آمریکایی از بمب‌های فسفری در نوامبر 2004 در جریان حمله به فلوجه است. دکتر کریس به اسبی-یکی از پزشکان آمریکایی مستقر در فلوجه-می‌گوید: اوضاع در فلوجه مانند وضعیت ن. زادان در هیروشیما و ناکازاکی پس از حمله اتمی آمریکا است.مادران در فلوجه جلوی بچه دار شدن خود را می‌گیرند
زنان باردار
ناامنی در خیابان‌ها، فروپاشی سیستم بهداشتی و پزشکی، کمبود آب آشامیدنی سالم، فضای رعب و ترس و ناامیدی، بر جامعه عراق سایه افکنده است. اکنون حدود 38 درصد از زنان باردار در عراق، از کم خونی رنج می‌برند. در سال 2010, به علت کمبود بودجه، کمک‌های سازمان ملل به زنان باردار عراقی قطع شد. کمک‌های مالی، غذایی، بهداشتی و... که به حدود 800 هزار زن باردار و 960 هزار بچه مدرسه ای ارائه می‌شد. مرگ و میر مادران عراقی هم چنان بالاترین نرخ‌ها را در جهان تجربه می‌کند. 80 درصد از این مرگ و میرها کاملاً قابل جلوگیری است. اما به خاطر کمبود بودجه، نهاد های بین‌المللی مانند سازمان ملل کمک‌های خود را قطع کرده‌اند.
ازدواج:
آمار ازدواج موقت در بین زنان فقیر عراقی به شدت گسترش یافته است. آنان برای ادامه زندگی خود چاره ای جز به عقد موقت درآمدن مردان نمی‌یابند. از سوی دیگر فقر، بیکاری و احتیاج شدید زنان برای حمایت مالی و اجتماعی، باعث رواج چند همسری شده است. برخی مراجع مذهبی بر این اعتقادند که برای مبارزه با پدیده گسترش بیوه زنان، باید چند همسری و ازدواج موقت ترویج شود. برخی نهاد های خیریه و مؤسسات حامی زنان هم، به افرادی که در صدد ازدواج مجدد باشند، مبالغی را به صورت وام‌های بلاعوض می‌پردازند. اعتقاد این نهادها بر این است که در شرایط فعلی راه حل عملی برای بهبود وضع بیوه زنان ازدواج مجدد و یا موقت است. اما برخی دیگر بر آنند که به جای تسهیل شرایط چند همسری بهتر است به دنبال شغل و افزایش خدمات تأمینی برای زنان عراق بود و چنین برنامه‌هایی فقط شرایط را برای سو استفاده مردان از زنان آسیب پذیر مهیا می‌کند.
قاچاق و تجاوز جنسی
زنان در عراق با قیمتی بین 2 هزار دلار تا 16 هزار دلار خرید و فروش می‌شوند. فساد نهاد های دولتی باعث شده است که برخی از باند های مافیایی قاچاق انسان در عراق بتوانند با رشوه به مقامات محلی، خود را از اتهامات تبرئه کرده و هم چنان به فعالیت‌های خود ادامه دهند. دختران 10 تا 12 ساله عراقی به اردن، عربستان سعودی، لبنان و امارات متحده عربی قاچاق می‌شوند تا به مردان ثروتمند فروخته شوند.
تجاوز جنسی به زنان در عراق به چند شیوه مختلف صورت می‌گیرد. یکی از گروه‌هایی که در معرض تجاوز جنسی در عراق هستند، زنانی هستند که بازداشت شده و به زندان افکنده می‌شوند. مخصوصاً زنانی که با اتهام‌های امنیتی مانند تلاش برای عملیات انتحاری و یا کمک به تروریست‌ها بازداشت می‌شوند، در معرض خشونت‌های جنسی هستند. تهدید به تجاوز جنسی برای به حرف آوردن خود زن بازداشت شده و یا خویشاوندان مرد، پدیده ای رایج است.
در ژانویه 2009, نوال السمارایی-وزیر امور زنان- گفت که زنان در زندان‌های عراق به طور متناوب کتک می‌خورند و در برخی موارد مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند. این امر هم در زندان‌های تحت نظارت آمریکا و هم در زندان‌های تحت نظارت دولت عراق رخ می‌دهد. به خاطر عدم پیگیری خانواده های زندانیان، برخی از این زنان تا مدت نامعلومی در زندان باقی می‌مانند.
درگیری‌ها در استان الانبار گسترده شده است. به گزارش مرکز آوارگان سازمان ملل در طی هفته گذشته حدود 600 هزار عراقی، خانه‌های خود را در فلوجه و الرمادی ترک کرده‌اند. از زمان آغاز درگیرها تاکنون حدود 140 هزار عراقی آواره شده‌اند. وضعیت زنان در عراق را نمی‌تواند جدا از فاجعه ای که در این کشور در حال وقوع است، بررسی کرد.
در پی اشغال عراق در سال 2003, زنان عراق از دو سو مورد هجوم قرار گرفتند. سیستم قضایی عراق نابود شد و همین امر زنان این کشور را از حمایت‌های قانونی محروم ساخت. از سوی دیگر خشونت‌ها در فضای عمومی گسترده تر شد. قاچاق انسان، تجاوز جنسی و کشتار و قتل، سهم زنان عراقی شد. اکنون میلیون‌ها آواره و یتیم در عراق در شرایط اسفباری زندگی می‌کنند.
وضعیت بیوه زنان:
روز به روز شاهد حضور بیشتر زنان عراقی در خیابان‌ها برای دست‌فروشی هستیم. بسیاری از آنان در مقابل مسجدها می‌نشینند و به خواهش از عابران پیاده و نمازگزاران گدایی می‌کنند. تنها راهکار دولت برای مقابله با این پدیده، دستگیری زنان دوره گرد است. در عراق تنها 120 هزار بیوه مشمول کمک‌های دولتی هستند با کمک ماهانه 85 دلار. این در حالی است که میانگین اجاره خانه 210 دلار است.
استخدام زنان:
از کل شاغلان بخش خصوصی تنها 2 در صد را زنان تشکیل می‌دهند. آمار بیکاری زنان حدود 76 درصد است. در حالی که این آمار برای مردان حدود 27 درصد است. این در حالی است که هر هفته حدود 800 میلیون دلار به طور غیر قانونی از کشور خارج می‌شود.
آموزش:
بر اساس آمار سال 2007, حدود 92 درصد از کودکان عراقی از کمبود امکانت آموزشی رنج می‌برند. برخی از مدارس عراق از اولین امکانات آموزشی مانند نیمکت محروم هستند. والدین فرزندان خود را به مدارس نمی‌فرستند. آن‌ها می‌ترسند که فرزندانشان در درگیری‌ها کشته شده و یا توسط افراد و گروه های جنایت کار ربوده شده و مورد تجاوز قرار گیرند. فرار دانشگاهیان هم اوضاع دانشگاه های عراقی را به شرایط بسیار بدی رسانده است.
تولد نوزادان:
مادران در فلوجه جلوی بچه دار شدن خود را می‌گیرند. با توجه به افزایش حیرت انگیز نوزادان ناقص‌الخلقه، عقب مانده و معلول در استان الانبار، هیچ مادری نمی‌خواهد با بچه دار شدن متحمل چنین خطری شود. علت اصلی این امر استفاده گسترده سربازان آمریکایی از بمب‌های فسفری در نوامبر 2004 در جریان حمله به فلوجه است. دکتر کریس به اسبی-یکی از پزشکان آمریکایی مستقر در فلوجه-می‌گوید: اوضاع در فلوجه مانند وضعیت ن. زادان در هیروشیما و ناکازاکی پس از حمله اتمی آمریکا است.مادران در فلوجه جلوی بچه دار شدن خود را می‌گیرند
زنان باردار
ناامنی در خیابان‌ها، فروپاشی سیستم بهداشتی و پزشکی، کمبود آب آشامیدنی سالم، فضای رعب و ترس و ناامیدی، بر جامعه عراق سایه افکنده است. اکنون حدود 38 درصد از زنان باردار در عراق، از کم خونی رنج می‌برند. در سال 2010, به علت کمبود بودجه، کمک‌های سازمان ملل به زنان باردار عراقی قطع شد. کمک‌های مالی، غذایی، بهداشتی و... که به حدود 800 هزار زن باردار و 960 هزار بچه مدرسه ای ارائه می‌شد. مرگ و میر مادران عراقی هم چنان بالاترین نرخ‌ها را در جهان تجربه می‌کند. 80 درصد از این مرگ و میرها کاملاً قابل جلوگیری است. اما به خاطر کمبود بودجه، نهاد های بین‌المللی مانند سازمان ملل کمک‌های خود را قطع کرده‌اند.
ازدواج:
آمار ازدواج موقت در بین زنان فقیر عراقی به شدت گسترش یافته است. آنان برای ادامه زندگی خود چاره ای جز به عقد موقت درآمدن مردان نمی‌یابند. از سوی دیگر فقر، بیکاری و احتیاج شدید زنان برای حمایت مالی و اجتماعی، باعث رواج چند همسری شده است. برخی مراجع مذهبی بر این اعتقادند که برای مبارزه با پدیده گسترش بیوه زنان، باید چند همسری و ازدواج موقت ترویج شود. برخی نهاد های خیریه و مؤسسات حامی زنان هم، به افرادی که در صدد ازدواج مجدد باشند، مبالغی را به صورت وام‌های بلاعوض می‌پردازند. اعتقاد این نهادها بر این است که در شرایط فعلی راه حل عملی برای بهبود وضع بیوه زنان ازدواج مجدد و یا موقت است. اما برخی دیگر بر آنند که به جای تسهیل شرایط چند همسری بهتر است به دنبال شغل و افزایش خدمات تأمینی برای زنان عراق بود و چنین برنامه‌هایی فقط شرایط را برای سو استفاده مردان از زنان آسیب پذیر مهیا می‌کند.
قاچاق و تجاوز جنسی
زنان در عراق با قیمتی بین 2 هزار دلار تا 16 هزار دلار خرید و فروش می‌شوند. فساد نهاد های دولتی باعث شده است که برخی از باند های مافیایی قاچاق انسان در عراق بتوانند با رشوه به مقامات محلی، خود را از اتهامات تبرئه کرده و هم چنان به فعالیت‌های خود ادامه دهند. دختران 10 تا 12 ساله عراقی به اردن، عربستان سعودی، لبنان و امارات متحده عربی قاچاق می‌شوند تا به مردان ثروتمند فروخته شوند.
تجاوز جنسی به زنان در عراق به چند شیوه مختلف صورت می‌گیرد. یکی از گروه‌هایی که در معرض تجاوز جنسی در عراق هستند، زنانی هستند که بازداشت شده و به زندان افکنده می‌شوند. مخصوصاً زنانی که با اتهام‌های امنیتی مانند تلاش برای عملیات انتحاری و یا کمک به تروریست‌ها بازداشت می‌شوند، در معرض خشونت‌های جنسی هستند. تهدید به تجاوز جنسی برای به حرف آوردن خود زن بازداشت شده و یا خویشاوندان مرد، پدیده ای رایج است.
در ژانویه 2009, نوال السمارایی-وزیر امور زنان- گفت که زنان در زندان‌های عراق به طور متناوب کتک می‌خورند و در برخی موارد مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرند. این امر هم در زندان‌های تحت نظارت آمریکا و هم در زندان‌های تحت نظارت دولت عراق رخ می‌دهد. به خاطر عدم پیگیری خانواده های زندانیان، برخی از این زنان تا مدت نامعلومی در زندان باقی می‌مانند.
