صراط: همین چند سال پیش بود که رابعه مدنی به بازیگری علاقه پیدا کرد. پسرش امیرشهاب رضویان هم که کارگردان است و پای مادر را به سینما و تلویزیون باز کرد. مدنی ابتدا فقط در آثار فرزندش بازی می‌کرد و به مرور در چند سال گذشته بود که پررنگ‌تر از همیشه او را در فیلم و سریال‌های دیگری هم دیدیم. شاید برجسته‌ترین حضور او بازی در نقش «مامان بزرگه» در سریال ماندگار «وضعیت سفید» به کارگردانی حمید نعمت‌الله باشد. نقش خاله فروغ در فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» هم توجه بسیاری را به بازی او و البته همبازی تازه کشف شده‌اش؛ شیرین یزدان‌بخش جلب کرد.
به بهانه روز مادر با امیرشهاب رضویان فرزند مدنی که سال گذشته در جشنواره فیلم فجر حسابی پرکار بود، گپ زده‌ایم.
او درباره انتخاب نقش‌ها از میان پیشنهادات، اینکه مدنی چطور نقش‌هایی را بیشتر دوست دارد، در زندگی چطور رفتار می‌کند و چه حسی از بازیگری دارد، حرف زد.
*یادم می‌آید در گفتگویی که چند سال پیش داشتیم اشاره کردید بعد از فوت پدرتان بود که مادر به صورت جدی به بازیگری روی آورد. حالا در این چند سالی که گذشته ساز و کار بازیگری خانم مدنی چگونه است. شما هم فیلمنامه‌ها را می‌خوانید؟
- وقتی با مادر تماس می‌گیرند او بازی در فیلم را به نظر من مشروط می‌کند. مادر خودش فیلمنامه را می‌خواند و من هم خلاصه قصه را می‌خوانم. اگر مادر نگاه خوبی به فیلمنامه داشته باشد و من هم فیلمساز را بشناسم و ببینم نقش و فیلم خوبی است، قبول می‌کنیم. مهم نیست نقش او کوتاه یا بلند باشد بلکه مهم خوب بودن نقش است. معمولا هم انتخاب‌های غلطی نداشته‌ایم.
*در جشنواره سی و دوم فیلم فجر هم که خانم مدنی حسابی پرکار بود.
- بله مادر چهار فیلم در جشنواره داشت؛ «دو ساعت بعد مهرآباد»، «انارهای نارس»، «برف» و «یک آگهی تسلیت برای روزنامه». او جزو پرکارهای امسال است. البته من ترجیح می‌دهم مادر خیلی فیلم بازی نکند و گزیده کار کند. او همه جا یک مادر و مادربزرگ مهربان است؛ نقش خاصی که مال خودش است و شبیه کس دیگری نیست.
*همینطور است. گرچه فکر می‌کنم مثلا در فیلمی چون «دو ساعت بعد مهرآباد» نقش او می‌توانست جای بیشتری در فیلمنامه داشته باشد و شخصیتی که رابعه مدنی بازی می‌کرد، می‌شد تاثیری در شخصیت اصلی بگذارد.
- آخر این فیلم ماجرامحور نبود اما سکانسی که مادر بازی کرده بود، جذابیت و قصه داشت و در ساختار ضد قصه فیلم آن سکانس قصه می‌گفت. من که بدم نیامد.
*مادرتان چطور فیلم‌ها و نقش‌هایی را دوست دارد؟
- مامان خودش قصه‌های شاد را دوست دارد و از قصه‌های غمناک خوشش نمی‌آید. می‌گوید فیلمی را که گریه داشته باشد، دوست ندارم. معتقد است سینما باید مفرح شود و فیلم شاد را بیشتر می‌پسندد. از فیلم‌های غمناک جشنواره فجر هم زیاد خوشش نمی‌آمد.
*او در «برف» حضور کلیدی‌تری در فیلمنامه داشت. مادری مهربان و در عین حال مدیر و راهگشا. چقدر بین این نقش‌ها با زندگی عادی مادرتان نزدیکی وجود دارد؟
- در زندگی عادی خودش است. او مادر همه است. در زندگی هم همیشه مادرِ مدیری است و از قدیم که پدرم در قید حیات بود هم زندگی را مادرم مدیریت می‌کرد.
*حالا دیگر مادر به تهران آمده است؟
- بله. البته خانه پدری‌مان را در همدان نگه داشته‌ایم اما مادر در تهران زندگی می‌کند.
*دلشان نمی‌خواهد به همدان برگردد؟
- هیچوقت رابطه ما با زادگاهمان قطع نشده و همیشه به آنجا می‌رویم. من 30 سال است تهرانم اما همدان برای من زادگاهی است که به آن سر می‌زنم و از آن فاصله نمی‌گیرم. خانه پدری هم هست و هر چند وقت یک بار آنجا می‌رویم.
*مادر با وجود سن و سالشان خوش اخلاق و با حوصله است. طولانی شدن آثاری مثل «وضعیت سفید» او را خسته نمی‌کند؟
- نه او دو سالی آنجا رفت و آمد داشت. مامان جزو معدود بازیگرانی است که از پشت صحنه خسته نمی‌شود. اتفاقا از بودن در بین آدم‌ها لذت می‌برد و در پشت صحنه مثل مادر همه می‌ماند و مواظب همه هست.
*خانم مدنی دوباره به تلویزیون هم می‌آید؟
- پیشنهاد تلویزیونی هم کم نیست و مادر هم که با تلویزیون قهر نیست. «وضعیت سفید» یکی از سریال‌های خوبی بود که مامان بازی کرد. «پایتخت» هم همینطور. مشروط بر خوب بودن آثار او در تلویزیون هم بازی می‌کند.
به بهانه روز مادر با امیرشهاب رضویان فرزند مدنی که سال گذشته در جشنواره فیلم فجر حسابی پرکار بود، گپ زده‌ایم.
او درباره انتخاب نقش‌ها از میان پیشنهادات، اینکه مدنی چطور نقش‌هایی را بیشتر دوست دارد، در زندگی چطور رفتار می‌کند و چه حسی از بازیگری دارد، حرف زد.
*یادم می‌آید در گفتگویی که چند سال پیش داشتیم اشاره کردید بعد از فوت پدرتان بود که مادر به صورت جدی به بازیگری روی آورد. حالا در این چند سالی که گذشته ساز و کار بازیگری خانم مدنی چگونه است. شما هم فیلمنامه‌ها را می‌خوانید؟
- وقتی با مادر تماس می‌گیرند او بازی در فیلم را به نظر من مشروط می‌کند. مادر خودش فیلمنامه را می‌خواند و من هم خلاصه قصه را می‌خوانم. اگر مادر نگاه خوبی به فیلمنامه داشته باشد و من هم فیلمساز را بشناسم و ببینم نقش و فیلم خوبی است، قبول می‌کنیم. مهم نیست نقش او کوتاه یا بلند باشد بلکه مهم خوب بودن نقش است. معمولا هم انتخاب‌های غلطی نداشته‌ایم.
*در جشنواره سی و دوم فیلم فجر هم که خانم مدنی حسابی پرکار بود.
- بله مادر چهار فیلم در جشنواره داشت؛ «دو ساعت بعد مهرآباد»، «انارهای نارس»، «برف» و «یک آگهی تسلیت برای روزنامه». او جزو پرکارهای امسال است. البته من ترجیح می‌دهم مادر خیلی فیلم بازی نکند و گزیده کار کند. او همه جا یک مادر و مادربزرگ مهربان است؛ نقش خاصی که مال خودش است و شبیه کس دیگری نیست.
*همینطور است. گرچه فکر می‌کنم مثلا در فیلمی چون «دو ساعت بعد مهرآباد» نقش او می‌توانست جای بیشتری در فیلمنامه داشته باشد و شخصیتی که رابعه مدنی بازی می‌کرد، می‌شد تاثیری در شخصیت اصلی بگذارد.
- آخر این فیلم ماجرامحور نبود اما سکانسی که مادر بازی کرده بود، جذابیت و قصه داشت و در ساختار ضد قصه فیلم آن سکانس قصه می‌گفت. من که بدم نیامد.
*مادرتان چطور فیلم‌ها و نقش‌هایی را دوست دارد؟
- مامان خودش قصه‌های شاد را دوست دارد و از قصه‌های غمناک خوشش نمی‌آید. می‌گوید فیلمی را که گریه داشته باشد، دوست ندارم. معتقد است سینما باید مفرح شود و فیلم شاد را بیشتر می‌پسندد. از فیلم‌های غمناک جشنواره فجر هم زیاد خوشش نمی‌آمد.
- در زندگی عادی خودش است. او مادر همه است. در زندگی هم همیشه مادرِ مدیری است و از قدیم که پدرم در قید حیات بود هم زندگی را مادرم مدیریت می‌کرد.
*حالا دیگر مادر به تهران آمده است؟
- بله. البته خانه پدری‌مان را در همدان نگه داشته‌ایم اما مادر در تهران زندگی می‌کند.
*دلشان نمی‌خواهد به همدان برگردد؟
- هیچوقت رابطه ما با زادگاهمان قطع نشده و همیشه به آنجا می‌رویم. من 30 سال است تهرانم اما همدان برای من زادگاهی است که به آن سر می‌زنم و از آن فاصله نمی‌گیرم. خانه پدری هم هست و هر چند وقت یک بار آنجا می‌رویم.
*مادر با وجود سن و سالشان خوش اخلاق و با حوصله است. طولانی شدن آثاری مثل «وضعیت سفید» او را خسته نمی‌کند؟
- نه او دو سالی آنجا رفت و آمد داشت. مامان جزو معدود بازیگرانی است که از پشت صحنه خسته نمی‌شود. اتفاقا از بودن در بین آدم‌ها لذت می‌برد و در پشت صحنه مثل مادر همه می‌ماند و مواظب همه هست.
*خانم مدنی دوباره به تلویزیون هم می‌آید؟
- پیشنهاد تلویزیونی هم کم نیست و مادر هم که با تلویزیون قهر نیست. «وضعیت سفید» یکی از سریال‌های خوبی بود که مامان بازی کرد. «پایتخت» هم همینطور. مشروط بر خوب بودن آثار او در تلویزیون هم بازی می‌کند.
