صراط: روزنامه واشنگتن‌پست در گزارشی که روز چهارشنبه منتشر کرد، به وضعیت ناگوار زندگی مسلمانان میانمار موسوم به قبیله «روهینگیا» در کمپ‌های موقت، پرداخته و آن‌ها را «شناخته‌شده‌ترین مردم فراموش‌شده زمین» خوانده است.
هرچند که بارها گزارش‌های متعددی در مورد شرایط اسف‌بار مسلمانان میانمار منتشر شده، اما به ندرت تلاشی برای بهبود وضعیت آن‌ها از سوی دولت مرکزی صورت گرفته است. کشورهای غربی نیز با وجود اطلاع از این شرایط، تلاشی برای تحت فشار قرار دادن دولت میانمار صورت نداده‌اند.
این مردم سال‌ها در استان «راخین» میانمار زندگی کرده‌اند، اما دولت به دلیل مذهب و قومیت آن‌ها، از اعطای تابعیت میانماری به آن‌ها خودداری می‌کند. در یکسال گذشته گزارش‌های متعددی از حمله بودایی‌ها به آن‌ها منتشر شده است. در جریان این حملات، که در یکی از موارد روستایی به طور کامل در جریان آن تخریب شد، هزاران نفر کشته و ده‌ها هزار نفر نیز آواره شده‌اند. همین حملات موجب شده تا بسیاری از مسلمانان خانه‌های خود را ترک گفته و به خارج از مرزها بگریزند.
حالا در کمپ‌هایی هم که برای اسکان مسلمانان بی‌خانمان ایجاد شده، وضعیت بسیار دشوار است. این وضعیت از ماه فوریه و پس از آنکه دولت مرکزی کارکنان خیریه‌های بین‌المللی را که برای کمک به مردم به کمپ‌های اسکان مسلمانان اعزام شده بودند، اخراج کرد، بدتر نیز شده است.
نبود مواد غذایی کافی و شرایط بد بهداشتی موجب سوءتغذیه و شیوع بیماری‌های واگیردار در بین ساکنان این کمپ‌ها شده است. در این میان نوزادان و کودکان کم سن و سال بیشترین آسیب را تجربه می‌کنند. یکی از امدادگران که زمانی در روهینگیا فعالیت می‌کرده و به دستور دولت این کشور را ترک کرده، به خبرگزاری رویترز گفته است تنها در چند هفته‌ای که از خروج آن‌ها از میانمار می‌گذرد، دستکم 6 نوزاد به دلیل سوءتغذیه جان خود را از دست داده‌اند.
«توماس اوخیا کوئینتانا» گزارشگر ویژه سازمان ملل هم که حدود یک ماه قبل در این منطقه حضور یافته، می‌گوید بعد از خروج امدادگران، نبود مواد غذایی کافی، عدم دسترسی به آب سالم و کمبود دارو، شرایط ناگواری را برای ساکنان کمپ‌ها ایجاد کرده است. به گفته آقای کوئینتانا وضعیت کنونی ادامه «تاریخ طولانی تبعیض و آزار جامعه مسلمان روهینگیا است و می‌تواند جنایت علیه بشریت به شمار آید.»
هرچند که بارها گزارش‌های متعددی در مورد شرایط اسف‌بار مسلمانان میانمار منتشر شده، اما به ندرت تلاشی برای بهبود وضعیت آن‌ها از سوی دولت مرکزی صورت گرفته است. کشورهای غربی نیز با وجود اطلاع از این شرایط، تلاشی برای تحت فشار قرار دادن دولت میانمار صورت نداده‌اند.
این مردم سال‌ها در استان «راخین» میانمار زندگی کرده‌اند، اما دولت به دلیل مذهب و قومیت آن‌ها، از اعطای تابعیت میانماری به آن‌ها خودداری می‌کند. در یکسال گذشته گزارش‌های متعددی از حمله بودایی‌ها به آن‌ها منتشر شده است. در جریان این حملات، که در یکی از موارد روستایی به طور کامل در جریان آن تخریب شد، هزاران نفر کشته و ده‌ها هزار نفر نیز آواره شده‌اند. همین حملات موجب شده تا بسیاری از مسلمانان خانه‌های خود را ترک گفته و به خارج از مرزها بگریزند.
حالا در کمپ‌هایی هم که برای اسکان مسلمانان بی‌خانمان ایجاد شده، وضعیت بسیار دشوار است. این وضعیت از ماه فوریه و پس از آنکه دولت مرکزی کارکنان خیریه‌های بین‌المللی را که برای کمک به مردم به کمپ‌های اسکان مسلمانان اعزام شده بودند، اخراج کرد، بدتر نیز شده است.
نبود مواد غذایی کافی و شرایط بد بهداشتی موجب سوءتغذیه و شیوع بیماری‌های واگیردار در بین ساکنان این کمپ‌ها شده است. در این میان نوزادان و کودکان کم سن و سال بیشترین آسیب را تجربه می‌کنند. یکی از امدادگران که زمانی در روهینگیا فعالیت می‌کرده و به دستور دولت این کشور را ترک کرده، به خبرگزاری رویترز گفته است تنها در چند هفته‌ای که از خروج آن‌ها از میانمار می‌گذرد، دستکم 6 نوزاد به دلیل سوءتغذیه جان خود را از دست داده‌اند.
نوزادی که به دلیل بیماری و نبود دارو جان خود را از دست داد
«توماس اوخیا کوئینتانا» گزارشگر ویژه سازمان ملل هم که حدود یک ماه قبل در این منطقه حضور یافته، می‌گوید بعد از خروج امدادگران، نبود مواد غذایی کافی، عدم دسترسی به آب سالم و کمبود دارو، شرایط ناگواری را برای ساکنان کمپ‌ها ایجاد کرده است. به گفته آقای کوئینتانا وضعیت کنونی ادامه «تاریخ طولانی تبعیض و آزار جامعه مسلمان روهینگیا است و می‌تواند جنایت علیه بشریت به شمار آید.»
