صراط: بیکاری فقط مختص درس نخوانده ها و استان های مرزی نمی شود. تحصیل کرده ها هم از این قاعده مستثنی نیستند و هرچقدر هم که درس بخوانند باز هم جمعیتی از آنها باقی خواهند ماند که آمار تحصیل کرده های بیکار را تشکیل دهند.
اما بر اساس آخرين سرشماری ، 768 هزار بیکار در کشور دارای تحصیلات فوق دیپلم تا دکترای تخصصی بودند که از این تعداد 207 هزار و 310 نفر دارای مدرک فوق دیپلم، 505 هزار و 10 نفر دارای مدرک لیسانس، 52 هزار و 169 نفر فوق لیسانس و دکترای حرفه ای و 3 هزار و 388 نفر نیز دارای مدرک دکترای تخصصی هستند.
البته چندی پیش علي ربيعي، وزير کار اعلام کرد حدود 1 ميليون و 300 هزار تحصيلکرده دانشگاهي بيکاري در کشور داریم. این در حالی است که با توجه به افزایش ورودی دانشگاهها طی سالهای آینده با موج وسیعتری از فارغ التحصیلان بیکار روبرو خواهیم بود. همین طور هم به گفته او نرخ بیکاری تحصیلکرده‌ها 40 درصد است که در اصل می توان این را فاجعه دانست. به هرحال، بیشترین تعداد بیکاران دانشگاهی در رشته های علوم انسانی و هنر، علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق و مهندسی ساخت و تولید هستند.
به عقیده کارشناسان یکی از مهم ترین دلایلی که باعث به وجود آمدن این شرایط شده است، عدم ارتباط صحیح و منطقی بین دانشگاه و بازار کار است تا جایی که هر یک از این بخش ها به صورت کاملا جزیره ای و جدا از دیگری کار می کند. دانشگاه ها امروز در رشته های گوناگونی بدون توجه به نیاز واقعی بازار کار دانشجو تربیت می کنند، اما بازار کار تنها به آن بخشی از فارغ التحصیلان توجه دارد که بتواند نیاز واقعی خود به نیروی کار را برطرف می کند.
باقی ماندن این شرایط درباره اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی و ناتوانی دانشگاه ها و یا بی توجهی دانشجویان به لزوم کسب مهارت های شغلی مورد نیاز بازار کار، باعث شده تا همواره نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی که انتظار می رود باید در وضعیت مناسبی باشد، بیش از سایر گروه ها و تا 2 برابر متوسط نرخ بیکاری کشور باشد.
بیشترین تعداد بیکاران در رشته های مهندسی، ساخت و تولید با 251 هزار و 402 نفر وجود دارد و پس از آن هم 222 هزار و 112 نفر در رشته های علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق قرار دارند. از مجموع بیش از 768 هزار نفر بیکار فارغ التحصیل دانشگاهی، 363 هزار و 740 نفر مرد و 404 هزار و 311 نفر نیز زن است.
همین طور از 52 هزار و 169 نفر بیکار فوق لیسانس و دکترای حرفه ای، 11 هزار و 886 نفر در رشته های علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق تحصیل کرده اند و 12 هزار و 353 نفر نیز دارای مدرک رشته های مهندسی، تولید و ساخت هستند. 9 هزار و 607 نفر نیز در رشته علوم، ریاضی و کامپیوتر و 6 هزار و 781 نفر نیز در رشته علوم انسانی و هنر بوده اند. سهم سایر رشته ها از موارد یادشده کمتر بوده است.
با این حال اما دولت حسن روحانی امیدوار است و امید هم می دهد که نرخ بیکاری را تک رقمی خواهد کرد. محمدحسین فروزان مهر، معاون اقتصادی وزیر کشور در این باره گفته است که دولت می خواهد تا پایان دوره فعالیت خود در سال 96 نرخ بیکاری را حدود 2 درصد کاهش دهد. به این ترتیب، پس از 16 سال از زمان اجرای آخرین طرح ضربتی اشتغال در کشور، دولت در نظر دارد برای اجرای طرح ضربتی اشتغال‌زایی دیگر در سال 93 رقم 257 هزار میلیارد تومان و در سال 94 رقم 323 هزار میلیارد تومان را به مرحله اجرا در آورد. البته قرار است 36.5 درصد این اعتبار از محل تسهیلات بانکی تامین شود تا در فرصت باقی مانده از برنامه پنجم توسعه، نرخ بیکاری در کشور 2 درصد کاهش یابد. به عقید کارشناسان، هر یک درصد نرخ بیکاری معادل 100 هزار نیروی کار است؛ بنابراین اگر قرار باشد تا سال 96 که فعالیت دولت تدبیر و امید به پایان می رسد نرخ بیکاری حدود 2 درصد کاهش یابد، نهایتا می توان امیدوار بود تا 200 هزار نیروی متقاضی کار وارد بازار اشتغال شوند. به این ترتیب، باز هم تعداد بسیار زیادی از افراد همچنان بیکار خواهند ماند و شاید گروه 5، 6 نفره دختران کارشناسی ارشد یکی از دانشگاه های سراسری تهران، باز هم بیکار بمانند.
اما بر اساس آخرين سرشماری ، 768 هزار بیکار در کشور دارای تحصیلات فوق دیپلم تا دکترای تخصصی بودند که از این تعداد 207 هزار و 310 نفر دارای مدرک فوق دیپلم، 505 هزار و 10 نفر دارای مدرک لیسانس، 52 هزار و 169 نفر فوق لیسانس و دکترای حرفه ای و 3 هزار و 388 نفر نیز دارای مدرک دکترای تخصصی هستند.
البته چندی پیش علي ربيعي، وزير کار اعلام کرد حدود 1 ميليون و 300 هزار تحصيلکرده دانشگاهي بيکاري در کشور داریم. این در حالی است که با توجه به افزایش ورودی دانشگاهها طی سالهای آینده با موج وسیعتری از فارغ التحصیلان بیکار روبرو خواهیم بود. همین طور هم به گفته او نرخ بیکاری تحصیلکرده‌ها 40 درصد است که در اصل می توان این را فاجعه دانست. به هرحال، بیشترین تعداد بیکاران دانشگاهی در رشته های علوم انسانی و هنر، علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق و مهندسی ساخت و تولید هستند.
به عقیده کارشناسان یکی از مهم ترین دلایلی که باعث به وجود آمدن این شرایط شده است، عدم ارتباط صحیح و منطقی بین دانشگاه و بازار کار است تا جایی که هر یک از این بخش ها به صورت کاملا جزیره ای و جدا از دیگری کار می کند. دانشگاه ها امروز در رشته های گوناگونی بدون توجه به نیاز واقعی بازار کار دانشجو تربیت می کنند، اما بازار کار تنها به آن بخشی از فارغ التحصیلان توجه دارد که بتواند نیاز واقعی خود به نیروی کار را برطرف می کند.
باقی ماندن این شرایط درباره اشتغال فارغ التحصیلان دانشگاهی و ناتوانی دانشگاه ها و یا بی توجهی دانشجویان به لزوم کسب مهارت های شغلی مورد نیاز بازار کار، باعث شده تا همواره نرخ بیکاری فارغ التحصیلان دانشگاهی که انتظار می رود باید در وضعیت مناسبی باشد، بیش از سایر گروه ها و تا 2 برابر متوسط نرخ بیکاری کشور باشد.
بیشترین تعداد بیکاران در رشته های مهندسی، ساخت و تولید با 251 هزار و 402 نفر وجود دارد و پس از آن هم 222 هزار و 112 نفر در رشته های علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق قرار دارند. از مجموع بیش از 768 هزار نفر بیکار فارغ التحصیل دانشگاهی، 363 هزار و 740 نفر مرد و 404 هزار و 311 نفر نیز زن است.
همین طور از 52 هزار و 169 نفر بیکار فوق لیسانس و دکترای حرفه ای، 11 هزار و 886 نفر در رشته های علوم اجتماعی، بازرگانی و حقوق تحصیل کرده اند و 12 هزار و 353 نفر نیز دارای مدرک رشته های مهندسی، تولید و ساخت هستند. 9 هزار و 607 نفر نیز در رشته علوم، ریاضی و کامپیوتر و 6 هزار و 781 نفر نیز در رشته علوم انسانی و هنر بوده اند. سهم سایر رشته ها از موارد یادشده کمتر بوده است.
با این حال اما دولت حسن روحانی امیدوار است و امید هم می دهد که نرخ بیکاری را تک رقمی خواهد کرد. محمدحسین فروزان مهر، معاون اقتصادی وزیر کشور در این باره گفته است که دولت می خواهد تا پایان دوره فعالیت خود در سال 96 نرخ بیکاری را حدود 2 درصد کاهش دهد. به این ترتیب، پس از 16 سال از زمان اجرای آخرین طرح ضربتی اشتغال در کشور، دولت در نظر دارد برای اجرای طرح ضربتی اشتغال‌زایی دیگر در سال 93 رقم 257 هزار میلیارد تومان و در سال 94 رقم 323 هزار میلیارد تومان را به مرحله اجرا در آورد. البته قرار است 36.5 درصد این اعتبار از محل تسهیلات بانکی تامین شود تا در فرصت باقی مانده از برنامه پنجم توسعه، نرخ بیکاری در کشور 2 درصد کاهش یابد. به عقید کارشناسان، هر یک درصد نرخ بیکاری معادل 100 هزار نیروی کار است؛ بنابراین اگر قرار باشد تا سال 96 که فعالیت دولت تدبیر و امید به پایان می رسد نرخ بیکاری حدود 2 درصد کاهش یابد، نهایتا می توان امیدوار بود تا 200 هزار نیروی متقاضی کار وارد بازار اشتغال شوند. به این ترتیب، باز هم تعداد بسیار زیادی از افراد همچنان بیکار خواهند ماند و شاید گروه 5، 6 نفره دختران کارشناسی ارشد یکی از دانشگاه های سراسری تهران، باز هم بیکار بمانند.
