صراط: وقتی اصغر فرهادی به ایده‌ای هنری برای نشان دادن مخالفت خودش با کشتار مردم غزه می‌اندیشید، آنقدر این کارش را به چاشنی محافظه‌کاری آغشته کرد که امروز رسانه‌ها و حتی هنرمندان هم به خنثی‌کاری فرهادی اعتراض کرده و برخی به شکلی ضمنی این بی‌سلیقگی را ناشی از ترس راه نیافتن به جشنواره‌های جهانی دانسته‌اند. کارگردان اسکاری سینمای ایران چندی پیش کمپینی را با شعار «کشتار همنوعان خود را متوقف کنید» به راه انداخت و چند بازیگر مشهور ایرانی هم تصاویر خود را با این شعار منتشر کردند، دریغ از اینکه صراحت و جسارت کلام حلقه مفقوده کمپین خنثای فرهادی است تا آنجا که به عقیده بازیگری چون مریلا زارعی شعار این کمپین به کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا مربوط می‌شود!
شعار کم‌مایه فرهادی در مقابل شعار هالیوودی‌‌ها
در روزهای گذشته، فاجعه غزه، هنرمندان بسیاری را در ایران به واکنش علیه رژیم‌صهیونیستی و همدردی با مردم غزه واداشته است. رژیم‌صهیونیستی از مرز انسانیت فرسنگ‌ها گذشته و جنایتی که دارد در نوار غزه رقم می‌خورد برای هنرمندان سایر کشورهای جهان از جمله ایالات متحده امریکا هم هیچ راهی برای مقاومت در برابر بیان دیدگاه‌های بشردوستانه خود باقی نگذاشته است؛ تا آنجا که بازیگران و خوانندگان امریکایی بسیاری در روزهای گذشته علیه رژیم غاصبی که به شدت مورد طرفدار سیاست‌های کاخ سفید است، مواضع جسورانه‌ای اتخاذ کرده‌اند. حالا در فضایی که همه و همه حتی هنرمند فعال در امریکای صهیونیسم‌زده هم رو‌دربایستی با جرم و جنایت جنگی ندارد و پیامش را با صراحت و جسورانه بیان می‌کند، کمپین کارگردان ایرانی چون اصغر فرهادی حسابی سر و صدا به پا کرده آن هم از جهت شدت خنثی بودن ایده فرهادی. فرهادی در روزهایی که هنرمندان امریکایی شعارهایی چون «موضوع درباره بشریت است. برای غزه دعا کنید.»، «فلسطین را آزاد کنید» و ««آزادی برای فلسطین»را برای حمایت از غزه انتخاب کرده‌اند به سراغ شعاری برای کمپینش رفته که هیچ اشاره زمانی، مکانی و موضوعی ندارد؛ او نه اسم غزه را وسط آورده و نه اسمی از رژیم‌صهیونیستی برده است؛ «کشتن همنوعان خود را متوقف کنید» قاعدتاً شعاری کلی است که می‌تواند خطاب به تروریست‌های داعش در عراق یا درگیری میان جدایی‌طلبان روس و اوکراین یا به قول مریلا زارعی اشاره‌ای به کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا داشته باشد. روزنامه هفت صبح هم روز گذشته در مطلبی که به نوعی انعکاس مطلب صفحه اول چند روز پیش روزنامه جوان بود، فرهادی را متهم کرده است که در شعارش حتی به اندازه یک خواننده زن امریکایی هم برای مسئله غزه صراحت نداشته و به فکر روادید فرودگاه امریکایی بوده است تا مبادا امریکا یک روز به خاطر صراحت در حمایت از غزه او را به خاک خود راه ندهد.
هفت صبح و آرزوی 7 دقیقه‌ای برای یک کمپین بی‌هدف
ریحانا خواننده زن نه چندان خوشنام امریکایی چند روز پیش در توئیتر پستی را به طرفداری از مردم غزه منتشر کرده و در آن نوشته بود «فلسطین را آزاد کنید». اما او بعد از 7 دقیقه این پست را تحت فشار طرفداران اسرائیلی‌اش حذف کرد و جای آن این پست را منتشر کرد «بیایید برای صلح و یک پایان سریع درگیری میان اسرائیل و فلسطین دعا کنیم ! آیا امیدی هست؟» روزنامه هفت صبح نیز با انتقاد از کمپین فرهادی نوشته که ای کاش دوستان حداقل به اندازه 7 دقیقه صراحت امثال ریحانا را داشتند. هفت صبح در این اشاره خود نوشته است: «گزاره (کشتن همنوعان خود را متوقف کنید) دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد؟ اصلاً ارزش این جمله در چیست؟ این کنش سیاسی به چه چیزی اشاره دارد. . . جهت‌گیری‌اش به کدام سمت است؟ جمله بدی نیست اما آدم دوست دارد که ناخوداگاه در جواب آن بگوید: نه بابا ! به هر حال کنش سیاسی آدابی دارد. وقتی حتی اسم غزه هم در شعارهای این کمپین نیامده است و اشاره‌ای هم به اسرائیل نشده است، فایده این شعار چیست؟» به نوشته این روزنامه، آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر اعتراضشان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند!
انتقاد مریلا زارعی از اصغر فرهادی
در عین حال بازیگر فیلم «شیار 143» در گفت‌و‌گو با یکی از روزنامه‌های صبح کشور گفته است: «این جمله[کشتار همنوعان را متوقف کنید/منسوب به کمپین فرهادی] شامل کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا، حادثه سقوط هواپیمای مالزی و. . . هم می‌شود. مطمئنم که واکنش همکارانم از سر خیرخواهی بوده و خیلی هم زیباست. من از همکارانم در این کمپین درخواست می‌کنم که به حرکت مثبت‌شان ادامه بدهند و به‌طور مشخص از جنایاتی که در حق مردم بی‌دفاع غزه شده هم نامی ببرند. وقتی رژیم‌صهیونیستی با شعار «یک تیر، دو نشان» جنایات خود را با افتخار انجام می‌دهد و به زنان حامله هم رحم نمی‌کند، باید مستقیم وارد عمل شد و با صدای بلند به جهانیان گفت که آنها به عمل غیرانسانی دست می‌زنند. بنابراین نگران واکنش‌های جهانی از عملکردمان و از اینکه ممکن است در جشنواره‌های جهانی مورد هجمه قرار گیریم، نباشیم.» البته کمپینی که اصغر فرهادی و تعدادی از رفقایش همچون صابر ابر و مهناز افشار به راه انداخته و با محافظه‌کاری تمام و بی‌اشاره به غزه خواستار توقف کشتار همنوعان بشر شده‌اند، منتقدان دیگری هم داشته است. دو روز قبل مهدی نادری کارگردان «بدرود بغداد» با نگارش یادداشتی کوبنده در «سینما پلاس» این اقدام را نقد کرده بود که چرا هنرمندان پارسی زبان به صراحت نمی‌گویند که با کشتار در کدام منطقه دنیا مشکل دارند.
دوپهلویی به سبک فیلم‌های فرهادی
مانند «جدایی نادر از سیمین» که به یکباره کلیت جامعه ایران را به خاک سیاه می‌کشد و سپس در «گذشته» دمار از روزگار زندگی بی‌روح غربی و جوامع اروپایی درمی‌آورد، فرهادی نشان داده است که در کل شخصیتی بسیار محتاط و محافظه‌کار دارد؛ موضوعی که کشف نیت حقیقی‌اش را پیچیده می‌کند. او در اقدام اخیرش از غزه حمایت می‌کند و در این راه قدمی رو به جلو می‌گذارد اما در ادامه ثواب کار خیرش را با انتخاب یک شعار گنگ، بی‌هدف و غیر استراتژیک تباه می‌کند و به همان جای قبلی‌اش باز می‌گردد. شاید همانطور که هفت صبح نوشته، او نیم نگاهی هم به جشنواره‌های آن سوی آبی دارد تا مبادا حضور در مراسم اسکار، کن و برلین را به غزه ببازد.
منبع : روزنامه جوان
شعار کم‌مایه فرهادی در مقابل شعار هالیوودی‌‌ها
در روزهای گذشته، فاجعه غزه، هنرمندان بسیاری را در ایران به واکنش علیه رژیم‌صهیونیستی و همدردی با مردم غزه واداشته است. رژیم‌صهیونیستی از مرز انسانیت فرسنگ‌ها گذشته و جنایتی که دارد در نوار غزه رقم می‌خورد برای هنرمندان سایر کشورهای جهان از جمله ایالات متحده امریکا هم هیچ راهی برای مقاومت در برابر بیان دیدگاه‌های بشردوستانه خود باقی نگذاشته است؛ تا آنجا که بازیگران و خوانندگان امریکایی بسیاری در روزهای گذشته علیه رژیم غاصبی که به شدت مورد طرفدار سیاست‌های کاخ سفید است، مواضع جسورانه‌ای اتخاذ کرده‌اند. حالا در فضایی که همه و همه حتی هنرمند فعال در امریکای صهیونیسم‌زده هم رو‌دربایستی با جرم و جنایت جنگی ندارد و پیامش را با صراحت و جسورانه بیان می‌کند، کمپین کارگردان ایرانی چون اصغر فرهادی حسابی سر و صدا به پا کرده آن هم از جهت شدت خنثی بودن ایده فرهادی. فرهادی در روزهایی که هنرمندان امریکایی شعارهایی چون «موضوع درباره بشریت است. برای غزه دعا کنید.»، «فلسطین را آزاد کنید» و ««آزادی برای فلسطین»را برای حمایت از غزه انتخاب کرده‌اند به سراغ شعاری برای کمپینش رفته که هیچ اشاره زمانی، مکانی و موضوعی ندارد؛ او نه اسم غزه را وسط آورده و نه اسمی از رژیم‌صهیونیستی برده است؛ «کشتن همنوعان خود را متوقف کنید» قاعدتاً شعاری کلی است که می‌تواند خطاب به تروریست‌های داعش در عراق یا درگیری میان جدایی‌طلبان روس و اوکراین یا به قول مریلا زارعی اشاره‌ای به کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا داشته باشد. روزنامه هفت صبح هم روز گذشته در مطلبی که به نوعی انعکاس مطلب صفحه اول چند روز پیش روزنامه جوان بود، فرهادی را متهم کرده است که در شعارش حتی به اندازه یک خواننده زن امریکایی هم برای مسئله غزه صراحت نداشته و به فکر روادید فرودگاه امریکایی بوده است تا مبادا امریکا یک روز به خاطر صراحت در حمایت از غزه او را به خاک خود راه ندهد.
هفت صبح و آرزوی 7 دقیقه‌ای برای یک کمپین بی‌هدف
ریحانا خواننده زن نه چندان خوشنام امریکایی چند روز پیش در توئیتر پستی را به طرفداری از مردم غزه منتشر کرده و در آن نوشته بود «فلسطین را آزاد کنید». اما او بعد از 7 دقیقه این پست را تحت فشار طرفداران اسرائیلی‌اش حذف کرد و جای آن این پست را منتشر کرد «بیایید برای صلح و یک پایان سریع درگیری میان اسرائیل و فلسطین دعا کنیم ! آیا امیدی هست؟» روزنامه هفت صبح نیز با انتقاد از کمپین فرهادی نوشته که ای کاش دوستان حداقل به اندازه 7 دقیقه صراحت امثال ریحانا را داشتند. هفت صبح در این اشاره خود نوشته است: «گزاره (کشتن همنوعان خود را متوقف کنید) دقیقاً به چه چیزی اشاره دارد؟ اصلاً ارزش این جمله در چیست؟ این کنش سیاسی به چه چیزی اشاره دارد. . . جهت‌گیری‌اش به کدام سمت است؟ جمله بدی نیست اما آدم دوست دارد که ناخوداگاه در جواب آن بگوید: نه بابا ! به هر حال کنش سیاسی آدابی دارد. وقتی حتی اسم غزه هم در شعارهای این کمپین نیامده است و اشاره‌ای هم به اسرائیل نشده است، فایده این شعار چیست؟» به نوشته این روزنامه، آدم ناخودآگاه فکر می‌کند دوستان حتی در انتشار تصاویر اعتراضشان فکر رویارویی با مأمور روادید در فرودگاه جان اف کندی نیویورک را هم در سر داشته‌اند!
انتقاد مریلا زارعی از اصغر فرهادی
در عین حال بازیگر فیلم «شیار 143» در گفت‌و‌گو با یکی از روزنامه‌های صبح کشور گفته است: «این جمله[کشتار همنوعان را متوقف کنید/منسوب به کمپین فرهادی] شامل کشته‌شدگان اتوبوس اسکانیا، حادثه سقوط هواپیمای مالزی و. . . هم می‌شود. مطمئنم که واکنش همکارانم از سر خیرخواهی بوده و خیلی هم زیباست. من از همکارانم در این کمپین درخواست می‌کنم که به حرکت مثبت‌شان ادامه بدهند و به‌طور مشخص از جنایاتی که در حق مردم بی‌دفاع غزه شده هم نامی ببرند. وقتی رژیم‌صهیونیستی با شعار «یک تیر، دو نشان» جنایات خود را با افتخار انجام می‌دهد و به زنان حامله هم رحم نمی‌کند، باید مستقیم وارد عمل شد و با صدای بلند به جهانیان گفت که آنها به عمل غیرانسانی دست می‌زنند. بنابراین نگران واکنش‌های جهانی از عملکردمان و از اینکه ممکن است در جشنواره‌های جهانی مورد هجمه قرار گیریم، نباشیم.» البته کمپینی که اصغر فرهادی و تعدادی از رفقایش همچون صابر ابر و مهناز افشار به راه انداخته و با محافظه‌کاری تمام و بی‌اشاره به غزه خواستار توقف کشتار همنوعان بشر شده‌اند، منتقدان دیگری هم داشته است. دو روز قبل مهدی نادری کارگردان «بدرود بغداد» با نگارش یادداشتی کوبنده در «سینما پلاس» این اقدام را نقد کرده بود که چرا هنرمندان پارسی زبان به صراحت نمی‌گویند که با کشتار در کدام منطقه دنیا مشکل دارند.
دوپهلویی به سبک فیلم‌های فرهادی
مانند «جدایی نادر از سیمین» که به یکباره کلیت جامعه ایران را به خاک سیاه می‌کشد و سپس در «گذشته» دمار از روزگار زندگی بی‌روح غربی و جوامع اروپایی درمی‌آورد، فرهادی نشان داده است که در کل شخصیتی بسیار محتاط و محافظه‌کار دارد؛ موضوعی که کشف نیت حقیقی‌اش را پیچیده می‌کند. او در اقدام اخیرش از غزه حمایت می‌کند و در این راه قدمی رو به جلو می‌گذارد اما در ادامه ثواب کار خیرش را با انتخاب یک شعار گنگ، بی‌هدف و غیر استراتژیک تباه می‌کند و به همان جای قبلی‌اش باز می‌گردد. شاید همانطور که هفت صبح نوشته، او نیم نگاهی هم به جشنواره‌های آن سوی آبی دارد تا مبادا حضور در مراسم اسکار، کن و برلین را به غزه ببازد.
منبع : روزنامه جوان
