او از 10 سالگی حجاب چادر را انتخاب کرده و حتی حضور با چادر، یکی از شروط
اصلی وی برای اجرای اخبار هواشناسی و حضورجلوی میلیون ها بیننده تلویزیونی
بوده است. احمدی درباره ی حجاب خود می گوید: حجاب باعث محدودیت نمی شود،
بلکه با آن احساس آرامش و امنیت بیشتری می کنی و اجازه نمی دهی هر نگاهی به
سمت تو باشد. اگر قرار است من در جایگاهی موفق باشم، مهم تخصصم است نه
مسائل جانبی دیگر.
مشروح گفتگوی خبرنگار ایران اسلامی با دکتر معصومه احمدی را در ادامه بخوانید:
*خانم احمدی متولد چه سالی هستید؟
متولد 1358 هستم.
*رشته تحصیلی شما چه بوده است؟
دوره کارشناسی در دانشگاه فیزیک خواندم و فوق لیسانس و دکتری را هواشناسی خواندم.
*از چه سالی در سازمان هواشناسی مشغول به کار شدید؟
سال 84 بعد از فوق لیسانس در سازمان هواشناسی مشغول به کار و خدمت شدم. از
همان ابتدا در بخش پیش بینی هواشناسی جایی که خیلی هم مسئولیت دارد و هم
خیلی جذاب است کارم را آغاز کردم. می شود گفت افرادی که در این بخش هستند
برای ادامه کارعلاقه خیلی کمکشان کرده است چون مسئولیت و کار در بخش پیش
بینی خیلی سنگین است.
*چطور شد که جلوی نقشه های هواشناسی در تلویزیون ایستادید و اخبار هواشناسی را اجرا کردید؟
حدود 3 ماه بود من در سازمان هواشناسی مشغول بکار شده بودم که صحبت از
انتخاب مجری خبرهواشناسی بود، تعدادی از همکاران معرفی شدند به صداو سیما
برای تست اجرا، من نیز جزء افرادی بودم که در این تست شرکت کردم و در این
تست انتخاب شدم. بعد از گذشت 8 ماه از کار در سازمان هواشناسی برای اجرای
اخبار هواشناسی به صدا و سیما رفتم.
اوایل تیرماه سال 1385 بود که نخستین اجرای من درخبر بامدادی که به صورت
زنده هم بود اجرا شد. تا قبل از آن اخبار هواشناسی ضبط می شد و به صورت پخش
زنده نبود اما من از ابتدا اجرای اخبار هواشناسی را به صورت زنده انجام
دادم. من و آقای ضرابی در آن زمان هم دوره بودیم و خبر بامدادی را با سبک
جدید شروع کردیم که در فضای باز هم اجرا می شد. بالاخره چون اولین اجرای
زنده بود خوب استرس هایی هم داشت و همه ی خاطراتش در ذهنم هست؛ اما به شکر
خدا خوب بود و سختی های آن هم شیرین بود.
*قبل از آنکه خودتان کارشناس و مجری اخبار هواشناسی شوید چقدر به اخبار هواشناسی اعتماد می کردید؟
از وقتی که دانشجوی کارشناسی فیزیک بودم با هواشناسی بیشتر آشنا شدم و از
آن زمان توجهم به اخبار هواشناسی جلب شد. اما سعی می کردیم به آن اعتماد
کنیم. گاهی شرایطی پیش می آمد که باید اخبار هواشناسی را پیگیری می کردیم؛
مثلا برای رفتن مسافرت. ولی از زمانی که خودم وارد این رشته و شغل شدم
توجهم بیشتر شده و این هم کاملا طبیعی است.
*کار در مرکز پیش بینی سازمان هواشناسی چگونه است؟
مرکز پیش بینی هواشناسی یک مرکز 24 ساعته و شبانه روزی در سازمان هواشناسی
کشوراست مثل اورژانس. پیش بینی قلب تپنده سازمان هواشناسی است و پرمسئولیت
ترین بخش هواشناسی است. در این بخش هر روز 2 جلسه برگزار می شود که 10 تا
12 متخصص هواشناسی با بررسی نقشه های هوا و تصاویر ماهواره ای و بررسی های
دیگر شرایط هوا در کل کشور را پیش بینی و ارائه می کنند.
هر پرواز هوایی با ارتباطی که فرودگاه ها با مرکز پیش بینی هواشناسی دارند
صورت می پذیرد؛ مثلا اگر یک جایی دید پاییین باشد یا طوفان و یا برف آمده
باشد و یا هوا مه آلود باشد و به طور کلی شرایط خاصی پیش بیاید، به کل کشور
به خصوص بخش تخصصی فرودگاه اطلاع رسانی می شود.
پیش بینی و اطلاع رسانی وضعیت هوا یک کار پر مسئولیت و پر از استرس است.
به ویژه در ایام خاص و یا روزهایی که وضعیت هوا نا مناسب است؛ مثل تعطیلات و
ایام نوروز که حجم زیادی از مسافرت ها اتفاق می افتد، همه تمرکز دارند بر
روی اینکه هوا چطور است.
ما همه ی تلاشمان این است که کارمان را به بهترین نحو انجام داده و با دقت
تمام اطلاع رسانی را انجام دهیم واین محصول یک کار گروهی است، در جلساتی
که برگزار می شود و تمام اعضای گروه پیش بینی همفکر می شوند. حتی بخشی که
اطلاع رسانی می کنیم چه از طریق سایت ها و چه از رادیو و تلویزیون محصول
کار چندین نفر و یک فکر جمعی است و تهیه بولتن خبری و درنهایت پیش بینی هوا
و اطلاع رسانی که یک کار پر مسئولیت و پر از استرس است. خداروشکر اعتباری
که تا کنون در بین مردم بخصوص در سالهای اخیر کسب کردیم می شود گفت نتیجه
همه ی زحمات همکاران در کل سازمان هواشناسی بخصوص بخش پیش بینی است.
*سبک و اجرای کارشناسان هواشناسی در کشور
ما چند سالی است تغییر کرده و به نظر جذاب تر شده است. آیا الگو برداری
خاصی از نحوه اجرا در سایر کشور ها صورت گرفته است؟
نه، نمی شود گفت همکاران الگو گرفته اند. هرکسی با توجه به خصلت های شخصی
خودش یکسری ویژگی هایی دارد که مختص خود اوست. به طور مثال آقای اصغری
خودشان شخصیت گرم و صمیمی دارند و همانطور هم برای اجرا جلوی دوربین می
روند. اینکه آدم بخواهد از کسی الگو بگیرد نمی تواند خیلی موفق نباشد.
شاید از استاندارهای کلی جهان در ارائه اطلاعات و اخبار هواشناسی به بیننده پیروی کنیم ولی اینکه تقلید باشد اینطور نیست.
*چه شد که شما حجاب برتر را انتخاب کردید؟
من در خانواده ای کاملا مذهبی به دنیا آمدم و حجاب چادر را شاید از 10
سالگی انتخاب کردم. حجاب با من بود و احساس خوشایندی از این پوششم داشتم.
وقتی وارد سازمان هواشناسی شدم، صحبت از اجرا پیش آمد و بعد از تست قرار شد
خبر هواشناسی را اجرا کنم. اولین بار هم بود که قرار شد خانم چادری این
اخبار را اجرا کند و شاید کسی هم انتظارش را نداشت. اما من خودم داشتن چادر
در اجرای خبر جزء شرایطم بود چرا که همیشه این پوشش همراهم بود.
بعضی ها می گفتند سخت است، ممکن است اذیت شوی و نمی شود چند تا برنامه رو
با حجاب چادر اجرا کنی و بعد دیگر پیشمان شوی و بگویی نمی توانم.
البته هنگام تست دادن برای مسئولین سازمان صدا وسیما هم جالب بود چون
اولین باربود و استقبال هم کردند. شاید چند نفر هم به من گفتند که مطمئن
هستی با همین شرایط می خواهی ادامه بدهی که من تاکید کردم یا اصلا بی خیال
اجرا می شوم و یا با همین شرایطی که دارم و با چادر ادامه می دهم، یا در آن
موفق می شم یا دیگه اجرا نمی کنم؛ که خداوند کمک کرد و توانستم با این
پوشش ادامه دهم.
*واکنش ها و اظهار نظرها نسبت به اجرای شما آن هم با چادر چگونه بود؟
اوایل که من آمده بودم بخاطر اینکه برای اجرای خبر هواشناسی لازم بود تمام
قد بایستیم تا از روی نقشه توضیح دهیم ممکن بود خیلی به چشم بیاد و البته
بازخوردهای زیادی هم داشت. از طرف صدا و سیما تشویق شدم و جالب بود که حتی
از طرف بینندگان نیز استقبال شده بود. حتی از امور زنان در مجلس تماس
گرفتند و تشکر کردند از این که یک خانمی با پوشش چادر خبر هواشناسی را اجرا
می کند.
همانطور که می دانید اجرای خبر در این زمینه شاید سخت تر هم باشد، چون
نیاز به حرکت دارد و باید از روی نقشه و تصاویر ماهواره ای توضیح داد تا
اینکه فقط بنشینی و یا ایستاده اجرای خبر داشته باشی. به خصوص در اوایل
بازخوردها بیشتر هم بود و سختی های خاص خودش را هم داشت. اما گذشت زمان
باعث شد هم با پوزیشن و هم حرکتی که داشتم راحت تر کنار بیام و مشکلاتم
کمتر شد.
حتی تماس هایی با پخش خبر سیما می گرفتند و تشکر می کردند. آقای مهندس
ضرغامی بعد از چندمین اجرای من تقدیرنامه ای برای بنده فرستادند و برای من
خوشایند بود که ایشان هم توجه دارند واز حضور بانوان با حجاب استقبال می
کنند. شاید جالب ترین خاطره من در اوایل ماه های اجرا در تلویزیون این بود
که یک آقای معلم بازنشته ای از یکی از شهرستان های دور دست استان بوشهر
نامه ای برای من فرستادند و خیلی تشکر کرده بودند و در آن نامه گفته بودند
شما با حضور این حجاب در اجرای خبر هواشناسی یک نمادی را تعریف کردید که می
تواند برای بسیاری از زنان که در عرصه های اجتماعی حضور دارند الگو باشد و
خوب این برای من جالب بود و الآن هنوز این نامه را در منزل دارم، شاید اگر
من با پوشش مانتو اجرا می کردم اینقدر در ذهن افراد نمی ماند.
*شما نمونه یک خانم موفقی در عرصه ی اجتماع
هستید که توانسته تحصیلات تکمیلی را تا دکترا ادامه دهد، شاغل باشد و در
عین حال در دانشگاه تدریس هم داشته باشد ... آیا فعالیت های خارج از منزل
در رابطه شما با خانواده و فرزندانتان تاثیر گذار بوده است؟
از وقتی که فرزندم به دنیا آمد خیلی از کارها را کنار گذاشتم، مثلا تدریسم
را کمتر کردم و سعی کردم بقیه وقتم را برای همسر و فرزندم بگذارم. خانم ها
باید مدیریت داشته باشند و شاغل بودن باعث نشود به خانواده و زندگی شان
آسیبی وارد کند. مدیریت، توان بالا و صبر لازم است و به نظر من خانم ها با
وجود اینها می توانند فرد موفق و مادری نمونه باشند.
*در پایان بفرمایید وضعیت حجاب و حضور بانوان در جامعه را چطور ارزیابی می کنید؟
در حال حاضر هم در کشور ما هم در کشورهای اسلامی می بینیم خانم های
باحجابی در فعالیت های اجتماعی حضور دارند و حجاب مانع از موفقیت آنها در
جامعه نشده است.
به نظر من یکسری تبلیغات است علیه فلسفه ی حجاب از سوی افرادی که با داشتن
حجاب و پوشش خانم ها موافق نیستند صورت می گیرد و مشخص است از کجا آب می
خورد.
فی النفسه حجاب و چادر باعث محدودیت نمی شود بلکه احساس آرامش و امنیت
بیشتری می شود و به این معنی است که اینکه من اجازه نمی دهم هر نگاهی به
سمت من باشد، اگر قرار است من در جایگاهی موفق باشم، مهم تخصصم است نه
مسائل جانبی دیگر. باید به جایی برسیم که تخصص مهم باشد.
اما شاید یک مقدار در زمینه حجاب در جامعه کم کاری شده است. وضع حجاب در
جامعه مطلوب نیست. در حال حاضر کارهایی در حال انجام است امیدواریم موثر
پرداخه شود و انشاالله حداقل بخشی از ناهنجاری حجاب را که در جامعه می
بینیم اصلاح شود. قطعا کار فرهنگی باید در این زمینه انجام شود واز ریشه به
آن پرداخته شود؛ این موضوعی نیست که فکر کنیم چند روزه نتیجه می گیریم.
قطعا با فرهنگ سازی، الگوسازی و راهای تشویقی به نتیجه دلخواه می رسیم.
