سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۲۳ فروردين ۱۳۹۰ - ۱۳:۰۱

چرا گلدستون گزارشش را پس گرفت؟

کد خبر : ۱۹۳۶۷
انتشار مقاله‌اي از سوي ريچارد گلدستون قاضي يهودي‌الاصل آفريقاي جنوبي در روزنامه واشنگتن پست كه در آن به نحوي از گزارش منتشره خود درباره جنايات رژيم صهيونيستي در جنگ 2009 عليه نوار غزه ابراز پشيماني كرده بود، را بايد امري غيرطبيعي و غيرعادي تلقي نمود.
 
به گزارش فارس به نقل از پايگاه اطلاع رساني عرب 48، انتشار مقاله‌اي از سوي ريچارد گلدستون، قاضي يهودي الاصل آفريقاي جنوبي در روزنامه واشنگتن پست كه در آن گلدستون به نحوي از گزارش منتشره خود درباره جنايات رژيم صهيونيستي در جنگ 2009 عليه نوار غزه ابراز پشيماني كرده بود، را بايد امري غيرطبيعي و غيرعادي تلقي نمود كه تمام صاحبنظران و كارشناسان امور بين الملل بر آن تاكيد و اتفاق نظر دارند كه آيا بايد مقاله‌ منتشره توسط گلدستون در روزنامه واشنگتن پست را وثيقه‌اي تلقي كرد كه هدف آن لغو اسناد پيشين اين قاضي درباره جنايات جنگي رژيم صهيونيستي در جنگ سال 2009 عليه نوار غزه و "نبرد فرقان "[جنگ 22 روزه] است؟ و آيا گلدستون اين مقاله را بر اساس ديدگاه‌ها و مواضع خود و در آزادي كامل و بدون اين كه تحت فشاري از سوي طرفي قرار گرفته باشد،‌ به رشته تحرير در آورده است؟ و آيا اين قاضي اهل آفريقاي جنوبي با نگارش اين مقاله در واقع چراغ سبز دست زدن به جنايت جديد عليه نوار غزه را به رژيم صهيونيستي نشان داده است؟

* انتشار مقاله گلدستون پيش از آن توسط نيويورك‌تايمز رد شده بود
در واقع مقاله‌اي كه قاضي ريچارد گلدستون به رشته تحرير درآورد و روزنامه دست راستي واشنگتن پست آن را منتشر كرد، يك روز قبل توسط روزنامه ليبراليستي نيويورك تايمز كه رقيب واشنگتن پست بشمار مي‌آيد، بنا به ملاحظات سياسي و شغلي رد شده بود و همين موضوع علامت‌ سوال‌هاي بسياري درباره ماهيت و محتواي مقاله ايجاد مي‌كند كه مهمترين آن بروز شك و شبهه در پايبندي نويسنده آن به اصول اخلاقي است، بويژه آن كه گلدستون تاكنون از وجهه بين المللي خوبي در بعد قضايي برخوردار بود.

* مقاله منتشره توسط گلدستون چيزي از ارزش گزارش گلدستون نمي‌كاهد
اقدام گلدستون به انتشار اين مقاله در روزنامه واشنگتن پست چيزي از ارزش آن گزارش كه به نام او صادر شده نمي‌كاهد، اگرچه آن گزارش اصلا گزارش شخص وي نبود،‌ بلكه گزارشي ارائه شده از سوي هيئتي از حقوقدانان بين المللي بود و اين گزارش در واقع تاييدي بر جنگ جنايتكارانه رژيم صهيونيستي عليه ملت بي‌دفاع فلسطين در نوار غزه بود.

* گلدستون نمي‌تواند چشم خود را برروي حقايق ببندد
قاضي گلدستون نمي‌تواند،‌ آنچه را كه در گذشته به عينه ديده و به رشته تحرير درآورده رد كند. در واقع گلدستون و گروهش شاهد جنايات رژيم صهيونيستي در نوار غزه بودند،‌ آنها به عينه ديدند كه رژيم صهيونيستي در مدارس آنروا، مساجد و بيمارستان‌هاي نوار غزه مرتكب چه جناياتي شدند،‌ آنها ديدند كه بر سر خانه‌هاي خاندان السموني و خودروي احمد السمور و دانشگاه پليس چه آمده است، درحالي كه قاضي گلدستون و گروهش از اين شانس نيز برخوردار بودند كه در نوار غزه با هركه بخواهند و صلاح بدانند گفت‌وگو كنند و از كساني كه در بطن حوادث و جنگ بودند، تحقيق و بازجويي كنند.

* ممانعت رژيم صهيونيستي از هرگونه همكاري با گلدستون و رد مطلق گزارش
قاضي گلدستون و گروهش ديدند كه رژيم صهيونيستي چگونه از همكاري با آنها در جريان تحقيق و بازجويي ممانعت و گزارش منتشره را كاملا رد كردند و به دليل همين كارشكني‌ها بود كه قاضي گلدستون پس از ارائه گزارش خود در مقاله‌اي در همين روزنامه واشنگتن پست نوشت كه " اگر پيش از اين از واقعيت آنچه در نوار غزه گذشته بود و برخورد اسرائيل با وي و گروهش آگاه و مطلع بود، بي‌شك گزارش ديگري ارائه مي‌داد ".

*مقاله اخير لكه ننگي بر دامن گلدستون است
حال با توجه به آن گزارش و آن گفته‌ها و اظهارنظرها اكنون به نظر مي‌رسد، اين مقاله كه درصدد بازپس گيري گزارش گلدستون است،‌ از يك وسو لكه ننگي بر پيشاني گلدستون و از سوي ديگر بيانگر ميزان فشار اعمال شده براين قاضي اهل آفريقاي جنوبي و خانواده‌اش است. درحالي كه مواضع شخصي و احساسات و ترس و هراس‌ها هيچ‌گاه نبايد در موضع‌گيري‌هاي رسمي افراد، گزارش‌ها و تحقيقاتشان تاثير بگذارد و به همين دليل است كه بايد گفت، مقاله گلدستون تغييري در حقايق و واقعيات مذكور در گزارش گلدستون بوجود نمي‌آورد، بويژه آن كه جامعه بين المللي به عينه از رسانه‌ها شاهد جنايات رژيم صهيونيستي در نوار غزه بود.

* مقاله گلدستون همراهي وي با جنايات رژيم صهيونيستي است
مقاله‌اي كه قاضي گلدستون در اين برهه از زمان به رشته تحرير درآورد، چيزي جز همدستي و هم‌داستاني با جنايات جنگي رژيم صهيونيستي نيست و او از هم‌اكنون متهم به دست داشتن در هرگونه تجاوز جديد عليه نوار غزه است، چون او از جنايات رژيم صهيونيستي اطلاع كامل داشته و با علم به اين جنايات، آمده است تا امروز به آنها از يك سو مشروعيت ببخشد و از سوي ديگر چراغ سبز ارتكاب جنايات جديد به رژيم صهيونيستي را بدهد.

* گلدستون هنگام نگارش مقاله تحت فشار لابي صهيونيست بود
جالب است بدانيد، وزير خارجه رژيم صهيونيستي درپي انتشار مقاله گلدستون در روزنامه واشنگتن پست گفت كه گلدستون هم‌اكنون به اصل خويش بازگشت و به نداي وجدانش گوش فرا داد و به همين دليل است كه اقدام به صرف نظر كردن و پس گرفتن گزارش خود نمود، درحالي كه جهانيان مي‌دانند، قاضي گلدستون هنگام نگارش اين مقاله تحت فشارهاي بسياري از سوي يهوديان آفريقاي جنوبي و خود رژيم صهيونيستي و سراسر يهوديان جهان بوده، به اندازه‌اي كه او و خانوده‌اش از تمام مراسم آيين يهوديت تحريم شده و محروميت مذهبي و اجتماعي از جانب تمام يهوديان جهان عليه وي اعمال شده بود و به همين دليل است كه او نتوانست در برابر اين تحريم‌ها و فشارها دوام بياورد و كار به نگارش آن مقاله كذايي كشيده شد.

* تاكيد يكي از دوستان يهودي گلدستون بر وجود اين فشارها
يكي از دوستان نزديك گلدستون روز دوشنبه در مصاحبه با روزنامه صهيونيستي "يديعوت آحارونوت " تاكيد كرد كه از زمان انتشار گزارش گلدستون، اين قاضي و خانواده‌اش بطور كامل از جامعه يهوديان طرد شدند و اين موضوع عرصه را بر گلدستون بسيار تنگ‌ كرده است.

* از زمان انتشار گزارش زندگي گلدستون به جهنم تبديل شده بود
دكتر "آلون ليال " از دوستان نزديك گلدستون كه زماني با سمت فرستاده وزارت خارجه رژيم صهيونيستي در آفريقاي جنوبي فعاليت مي‌كرد، درباره گلدستون مي‌گويد: از زمان انتشار آن گزارش گلدستون گويي در جهنم زندگي مي‌كند و همين موضوع يكي از دلايل انتشار آن مقاله و ابراز پشيماني وي از آن گزارش بود.
ليال مي‌افزايد: گلدستون و خانواده‌اش در طول تمام اين مدت در معرض فشار و تهديد قرار داشتند و گلدستون مجبور شد، چند بار و براي رها شدن از مزاحمت‌ها و تهديدهاي تلفني شماره تلفن و ميل خود را تغيير دهد.

آلون ليال در ادامه مي‌افزايد: همين موضوع موجب مي‌گردد تا علامت سوال‌هاي بسياري پيرامون مشروعيت و مصداقيت انتصاب يهود در پست‌ها و مقام‌هاي بين‌المللي بسان منصبي كه گلدستون احراز مي‌كند، مطرح شود،‌ چون در صورتي كه اين افراد بخواهند گزارشي عليه رژيم صهيونيستي ارائه دهند كه اين رژيم را به هر طريق ممكن در عرصه بين المللي محكوم نمايد، از سوي نهادها ، ارگان‌ها و سازمان‌هاي بيشمار يهودي و صهيونيستي تحت انواع فشارها، آزارها و محروميت‌ها از جمله محروميت مذهبي قرار مي‌گيرند تا وادار به عقب نشيني از موضع خود شوند.