صراط: بنابر اعلام بزرگترین مرکز سلامت روان در آفریقا، روزانه حداقل 23 مورد خودکشی در آفریقای جنوبی رخ می‌دهد که احتمالا به دلیل ننگ اجتماعی کمتر از این میزان گزارش می‌شود. در واقع آمار مرگ و میر مربوط به خودکشی و دیگر صدمات غیرعمدی در آفریقای جنوبی توسط هیچ سازمانی و به طور منظم پیگیری و گزارش نمی‌شود و به همین علت، دستیابی به آمار دقیق در این خصوص بسیار سخت است.
براساس آمارهای اخیر یک سوم از افراد مجرد در این کشور به علت پیدا نکردن همسر مناسب برای خود دچار اختلالات روحی و روانی می‌شوند. همچنین یافته‌های حاصل از مطالعات اخیر در زمینه آمار خودکشی در این کشور به قرار زیر است:
- 10 درصد مرگ‌ومیرهای غیرطبیعی در بزرگسالان و 9.5 درصد در جوانان ناشی از خودکشی است.
- حدود دوسوم قربانیان خودکشی بین سنین 20 تا 39 سال هستند.
- این آمار در ازای هر 4.6 مرد برابر با یک زن است.
- یک نفر از هر چهار نوجوان آفریقای جنوبی اقدام به خودکشی می‌کنند.
- یک نفر از هر سه مورد پذیرش مربوط به خودکشی در بیمارستان‌ها را جوانان اشغال کرده‌اند.
- 70 درصد کسانی که در آفریقا اقدام به خودکشی می‌کنند بیماری روانی دارند.
- 75 درصد بیماران روانی از خدمات پزشکی و درمانی بهره‌مند نمی‌شوند.
بنابر گزارش اخیر سازمان جهانی بهداشت (WHO)، خودکشی دومین عامل اصلی مرگ و میر در سنین 15 تا 29 سال در جهان است و در هر 40 ثانیه یک نفر خودکشی می‌کند. براساس این گزارش از هر 10 تا 20 مورد اقدام به خودکشی یک نفر می‌میرد.
به گزارش ایسنا به نقل از هلث 24، خودکشی از طریق کمک‌های مناسب و انواع درمان و حمایت‌های روانی قابل پیشگیری است. در واقع می‌توان با افزایش آگاهی درباره میزان خودکشی، غلبه بر مشکلات، افزایش حمایت‌های اجتماعی – روانی و مشاوره رایگان برای افراد نیازمند به کمک، از این معضل اجتماعی پیشگیری کرد. به رغم افزایش نگرانی‌ها در خصوص آمار هشداردهنده افسردگی و خودکشی در میان نوجوانانِ این کشور و با وجودی که بنابر این آمار از هر چهار نوجوان آفریقایی یک نفر اقدام به خودکشی می‌کند، اغلب مدارس هیچ‌گونه سیستم مشاوره‌ای روانی – اجتماعی برای پیشگیری و کنترل ندارند.
یک گروه روانشناسی در آفریقای جنوبی که گروه پیشگیری از اضطراب و افسردگی (SADAG) نام دارد به اجرای یک برنامه جدید در مدارس برای جلوگیری از خودکشی پرداخته و به ارائه اطلاعات مختلف در زمینه آگاهی از علائم افسردگی و خودکشی در میان دانش‌آموزان و دوستانشان می‌پردازد و نحوه ارتباط با این گروه را برایشان تبیین می‌کند. گروه SADAG همچنین به آموزش مطمئن برای مقابله بهتر با بحران خودکشی می‌پردازد. بسیاری از مناطق در آفریقای جنوبی هیچ‌گونه مرکز کنترل سلامت روانی ندارند. یکی از این مناطق با وجود جمعیت 200 هزار نفری هیچ مرکز سلامت روانی ندارند. اما گروه روانشناسی SADAG در این منطقه نیز به تاسیس یک مرکز سلامت روانی پرداخته که نه تنها به ساکنان آن خدمات رایگان مشاوره می‌دهد بلکه به توسعه برنامه‌های مختلف در مدارس، کلیساها، اجتماعات مختلف، مراکز پلیس، کلینیک‌ها و مراکز خرید محلی می‌پردازد.
این مراکز مشاوره می‌توانند به تمام مردم کمک کرده و دسترسی آسان، آموزش و حمایت‌های روانی را با صرفه‌جویی در هزینه‌ها تامین کنند. با این حال گروه مشاوران SADAG به رغم هزینه‌های بالایی که برای خدمات‌رسانی به مردم پرداخت می‌کنند در ازای ارائه این خدمات هیچ‌گونه کمک مالی از وزارت سلامت این کشور دریافت نکرده است. به اعتقاد این گروه، خطوط مشاوره باید 24 ساعت در دسترس باشند اما بدون کمک‌های مالی دولت امکانپذیر نیست.
افسردگی و خودکشی دو مشکلی هستند که در میان تمام نژادها و جنس‌ها مشاهده می‌شوند و از تمام مرزهای اقتصادی - اجتماعی فراتر می‌روند و می‌توانند دامن‌گیر زنان و مردان، افراد متاهل و مجرد، فقیر و غنی و پیر و جوان شوند و جلوگیری از این معضل که در سال‌های اخیر نیز شایع‌تر شده، نیازمند کمک‌های دولت، آموزش و اطلاع‌رسانی‌های لازم در این زمینه است.
براساس آمارهای اخیر یک سوم از افراد مجرد در این کشور به علت پیدا نکردن همسر مناسب برای خود دچار اختلالات روحی و روانی می‌شوند. همچنین یافته‌های حاصل از مطالعات اخیر در زمینه آمار خودکشی در این کشور به قرار زیر است:
- 10 درصد مرگ‌ومیرهای غیرطبیعی در بزرگسالان و 9.5 درصد در جوانان ناشی از خودکشی است.
- حدود دوسوم قربانیان خودکشی بین سنین 20 تا 39 سال هستند.
- این آمار در ازای هر 4.6 مرد برابر با یک زن است.
- یک نفر از هر چهار نوجوان آفریقای جنوبی اقدام به خودکشی می‌کنند.
- یک نفر از هر سه مورد پذیرش مربوط به خودکشی در بیمارستان‌ها را جوانان اشغال کرده‌اند.
- 70 درصد کسانی که در آفریقا اقدام به خودکشی می‌کنند بیماری روانی دارند.
- 75 درصد بیماران روانی از خدمات پزشکی و درمانی بهره‌مند نمی‌شوند.
بنابر گزارش اخیر سازمان جهانی بهداشت (WHO)، خودکشی دومین عامل اصلی مرگ و میر در سنین 15 تا 29 سال در جهان است و در هر 40 ثانیه یک نفر خودکشی می‌کند. براساس این گزارش از هر 10 تا 20 مورد اقدام به خودکشی یک نفر می‌میرد.
به گزارش ایسنا به نقل از هلث 24، خودکشی از طریق کمک‌های مناسب و انواع درمان و حمایت‌های روانی قابل پیشگیری است. در واقع می‌توان با افزایش آگاهی درباره میزان خودکشی، غلبه بر مشکلات، افزایش حمایت‌های اجتماعی – روانی و مشاوره رایگان برای افراد نیازمند به کمک، از این معضل اجتماعی پیشگیری کرد. به رغم افزایش نگرانی‌ها در خصوص آمار هشداردهنده افسردگی و خودکشی در میان نوجوانانِ این کشور و با وجودی که بنابر این آمار از هر چهار نوجوان آفریقایی یک نفر اقدام به خودکشی می‌کند، اغلب مدارس هیچ‌گونه سیستم مشاوره‌ای روانی – اجتماعی برای پیشگیری و کنترل ندارند.
یک گروه روانشناسی در آفریقای جنوبی که گروه پیشگیری از اضطراب و افسردگی (SADAG) نام دارد به اجرای یک برنامه جدید در مدارس برای جلوگیری از خودکشی پرداخته و به ارائه اطلاعات مختلف در زمینه آگاهی از علائم افسردگی و خودکشی در میان دانش‌آموزان و دوستانشان می‌پردازد و نحوه ارتباط با این گروه را برایشان تبیین می‌کند. گروه SADAG همچنین به آموزش مطمئن برای مقابله بهتر با بحران خودکشی می‌پردازد. بسیاری از مناطق در آفریقای جنوبی هیچ‌گونه مرکز کنترل سلامت روانی ندارند. یکی از این مناطق با وجود جمعیت 200 هزار نفری هیچ مرکز سلامت روانی ندارند. اما گروه روانشناسی SADAG در این منطقه نیز به تاسیس یک مرکز سلامت روانی پرداخته که نه تنها به ساکنان آن خدمات رایگان مشاوره می‌دهد بلکه به توسعه برنامه‌های مختلف در مدارس، کلیساها، اجتماعات مختلف، مراکز پلیس، کلینیک‌ها و مراکز خرید محلی می‌پردازد.
این مراکز مشاوره می‌توانند به تمام مردم کمک کرده و دسترسی آسان، آموزش و حمایت‌های روانی را با صرفه‌جویی در هزینه‌ها تامین کنند. با این حال گروه مشاوران SADAG به رغم هزینه‌های بالایی که برای خدمات‌رسانی به مردم پرداخت می‌کنند در ازای ارائه این خدمات هیچ‌گونه کمک مالی از وزارت سلامت این کشور دریافت نکرده است. به اعتقاد این گروه، خطوط مشاوره باید 24 ساعت در دسترس باشند اما بدون کمک‌های مالی دولت امکانپذیر نیست.
افسردگی و خودکشی دو مشکلی هستند که در میان تمام نژادها و جنس‌ها مشاهده می‌شوند و از تمام مرزهای اقتصادی - اجتماعی فراتر می‌روند و می‌توانند دامن‌گیر زنان و مردان، افراد متاهل و مجرد، فقیر و غنی و پیر و جوان شوند و جلوگیری از این معضل که در سال‌های اخیر نیز شایع‌تر شده، نیازمند کمک‌های دولت، آموزش و اطلاع‌رسانی‌های لازم در این زمینه است.
