شنبه ۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۳۰ فروردين ۱۳۹۰ - ۱۲:۲۵

آل خلیفه با زنان معترض چه می‌کند؟

فرمانده پليس به ما گفت که بیرون می‌روم تا سیگاری بکشم. وقتی بازگشتم، مکان آیات را به ما می‌گویید؛ در غیر این‌صورت خانه را روی سرتان خراب می‌کنیم.صدای مادر آیات وقتی این لحظات را به‌یاد می‌آورد می‌لرزد و می‌گوید: بچه‌ها از وحشت به خود می‌لرزیدند؛ زنان به گریه افتاده بودند..
کد خبر : ۱۹۷۷۶

«آیات القرمزی»، شاعر محبوب و بسیار جوان بحرینی، دانشجوی دانشگاه تربیت معلم، یکی از کسانی است که در میدان لولو (شهدا) پشت تریبون رفت و سروده‌های تازه‌اش را در تمجید از انقلاب مردم بحرین برای انقلابیون قرائت کرد.

به‌گزارش فردا، اشعار حماسی او، آمیزه‌ای از انتقاد به وضعیت کنونی و تأکید بر ظرفیت و توانایی ملت بود. به‌ویژه در یکی از اشعارش، مستقیم به نخست‌وزیر، خلیفه بن سلمان آل خلیفه، تاخت که تشویق شدید حاضران در میدان را به دنبال داشت. او در این اشعار صریحاً حکومت را فاقد قدرت درک توصیف کرده و اظهار داشت قانون برای حکومت در حکم بازیچه‌ای است که هرگاه بخواهد، آن را پس می‌زند!

از اون روز آیات بار‌ها مورد تهدید قرار گرفت. مادرش می‌گوید: «نامه‌ها و ایمیل‌های سرشار از توهین، اهانت، دشنام و حتی تهدید به ضرب شتم و قتل به دست ما می‌رسید؛ به ویژه صفحاتی در فیس‌بوک برای تهدید و توهین به دخترم راه‌اندازی شد. آیات به ادارهٔ پلیس شکایت برد؛ اما او را مسخره کردند و مورد توهین‌های سخیف قرار دادند! نامه‌ها و گزارشاتی که او از این وضعیت به دادگاه و نهادهای حامی حقوق انسان ارائه داد، محفوظ است.»

به‌دنبال یورش وحشیانه نظامیان آل سعود به بحرین، دیکتاتور بحرین برای بقای خویش دست به اقدامات ددمنشانهٔ گوناگونی زد. از طرفی ارتش دولتی آل سعود و آل خلیفه، با تیراندازی مستقیم، مردم معترض را از خیابان‌ها پراکنده ساختند؛ نیروهای انتظامی بحرین، با نظارت و راهنمایی افسران کویتی و اماراتی و پشتیبانی ارتش سعودی، گیت‌های بازرسی بسیاری در هر کوچه و خیابان راه انداختند تا فضای رعب و وحشت شدیدی را پدید آورند؛ دولت بحرین با اعلام حالت اضطراری، رسانه‌های مستقل را توقیف موقت کرد؛ خبرنگاران را به بحرین ممنوع الورود کرده و بسیاری از خبرنگاران خارجی شاغل بحرین را از این کشور اخراج کرد؛ میدان لولو، مساجد و حسینیه‌های شیعیان یکی پس‌از دیگری تخریب شدند و بالاخره نیروهای امنیتی با یورش وحشیانه به منازل، چهره‌های برجستهٔ ملت را به‌صورت فله‌ای بازداشت کرده و به نقاط نامعلومی می‌برند.

سه هفته قبل، نیروهای انتظامی و امنیتی برای بازداشت آیات، به خانه‌شان حمله بردند. مادرش می‌گوید: «در یکی از آخرین شب‌های ماه مارس، گروهی از پلیس همراه با نیروهای اطلاعاتی به خانهٔ ما حمله‌ور شدند. وقتی آیات را نیافتند؛ از ما محل اختفای او را پرسیدند که ما در پاسخ گفتیم از‌‌ همان روزهای تحصن در میدان لولو، دیگر اطلاعی از مکان آیات نداریم. به دنبال ناتوانی از یافتن محل اختفای آیات، به ضرب و شتم اعضای خانواده، تخریب وسایل خانه و اتاق‌ها و ایجاد رعب و وحشت شدید کودکان روی آوردند.»

اما این آخرین حمله نبود! شب بعد، مجدداً به این خانه حمله بردند. مادر آیات می‌گوید: «این بار تعدادشان بیشتر بود، ۱۵ نفر؛ شامل نیروهای اطلاعاتی و پلیس. هم‌چنین نیرو‌ها و ماشین‌های زیاد پلیس در بیرون خانه منتظر ماندند. درب‌های کلیهٔ اتاق‌ها را شکسته‌اند؛ اثاثیه منزل را تخریب کرده‌اند؛ هر آن‌چه در اتاق خواب بچه‌ها بود، خارج کردند؛ بعضی از اثاثیه و جواهرات را دزدیده‌اند و بالاخره بسیاری از وسائل شخصی آیات مانند کامپیو‌تر، عکس‌ها و کتاب‌ها را با خود برده‌اند»

 او ادامه می‌دهد: «فرمانده پليس به ما گفت که بیرون می‌روم تا سیگاری بکشم. وقتی بازگشتم، مکان آیات را به ما می‌گویید؛ در غیر این‌صورت خانه را –بنا بر دستور مقامات فوق- بر سرتان خراب می‌کنیم.»

صدای مادر آیات وقتی این لحظات را به‌یاد می‌آورد می‌لرزد و می‌گوید: «بچه‌ها از وحشت به خود می‌لرزیدند؛ زنان به گریه افتاده بودند... ما م قبول کردیم تا با پلیس همراه به مکان اختفای آیات برویم.»

پدر و مادرش همراه با پلیس به محل اختفای آیات (منزل یکی از اقوام) می‌روند: «می‌دانست آن شب بازداشت می‌شود؛ حتی روسری‌ و چادر عربی‌اش را بر سر کرده بود. به ما گفتند فردا به مرکز پلیس «الحورة» مراجعه کنیم» به این ترتیب، نیروهای امنیتی با حمله به خانه آیات القرمزی، این بانوی ۲۰ ساله را شبانه به نقطهٔ نامعلومی بردند!

در پی این فاجعه، خانوادهٔ این جوان یک هفته در جست‌وجوی نشانی از فرزند خویش، به مراکز پلیس، امنیتی و دولتی بحرین رجوع کردند؛ اما جز سرگردانی، ثمره‌ای نداشتند.

مرکز پلیس حوره، آنان را به دایره تحقیقات ادارهٔ مرکزی ارجاع می‌دهد؛ از آنجا به مرکز پلیس شهر حمد؛ از آن‌جا مجدداً به مرکز پلیس حوره و... اما کمترین نشانی از دختر ۲۰ساله‌شان نمی‌یابند!

مادرش می‌گوید: «در یکی از موارد رجوعمان به دایرهٔ تحقیقات، از ما یک لباس برای آیات خواستند که فوراً فراهم کردیم؛ اما کمترین اطلاعی از وضعیت او به ما ندادند! در دیدارهای بعدی، اساساً منکر حضور آیات شدند و ما را به مرکز پلیس شهر حمد ارجاع دادند!» به این ترتیب، پنج‌شنبه، ۷ آوریل، این خانواده رسماً اعلام کردند: «به‌رغم مراجعه به هر مکانی که ممکن بود؛ کمترین نشانی از فرزندمان نیافته‌ایم!»

نکتهٔ ناگوار ماجرا، فرار به جلو شرم‌آور اداره پلیس است. پدر آیات می‌گوید: «نهایتاً اعلام کردند از مکان نگه‌داری آیات بی‌خبرند و معتقدند این هنرمند جوان مفقود شده است! پلیس می‌گوید ما (خانواده‌ آیات) باید رسماً در سندی مفقود شدن فرزند خود را به پلیس گزارش داده و از آن‌ها بخواهیم در جست‌وجوی فرزندمان برآیند!!» مادر آیات ادامه می‌دهد: «ما [در برابر این پیشنهاد شرمانه] گفتیم او را مقابل چشمانمان با خود بردید؛ چگونه باور کنیم مفقود شده است؟»

به این ترتیب، سرنوشت هنرمند فرهیخته و مردمی بحرین، در حاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد. از‌‌ همان روز (۷ آوریل)، برخی رسانه‌ها از بستری شدن این هنرمند در بیمارستان ارتش خبر دادند؛ و در روزهای گذشته بسیاری از رسانه‌های اینترنتی خبر از شهادت او در بیمارستان دادند.

هفته گذشته، به دنبال تماس تلفنی یک فرد نا‌شناس با خانواده آیات، این خانواده به بیمارستان ارتش رجوع کردند که آیات در بخش کمای آن، تحت نظر قرار داشت. بنا به نوشته رسانه‌ها، پزشکان بیمارستان تأیید کرده‌اند که به این بانوی ۲۰ ساله طی روزهای اخیر، مکررا تجاوز شدید شده است که به حال کنونی او (حالت کما) منجر شده است! بنا بر همین اخبار، پزشکان سه بار در صدد احیای قلب او برآمدند؛ اما نتوانستند او را از مرگ نجات دهند!

در همین حال، خانواده‌ آیات هم‌چنان تحت فشار قرار دارند. روز ۳ آوریل، عده‌ای از فعالان مدنی قصد دیدار و دلجویی با این خانواده را داشتند که نیروهای انتظامی و ارتشی با حمله به این خانه، فعالان را پراکنده و تعدادی را بازداشت می‌کنند؛ حرمت قرآن را زیر پا نهاده و در مقابل دیدگان والدین، فرزندان را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهند!

چند روز بعد، تلویزیون رسمی حکومت آل خلیفه، از زبان مهمانش (محمد الشروقی) آیات القرمزی را مورد سخیف‌ترین توهین‌ها و توصیف‌ها قرار می‌دهد و خواهان برخورد شدید‌تر حکومت با او و خانواده‌اش می‌شود!

علاوه بر آیات، ‌ خانواده او از مخالفان شناخته شده رژیم حاکم بر بحرین به شمار می‌روند. برادر و پدرش از شاعران شناخته شده بحرین هستند و –مانند آیات- اشعاری آکنده از مفاهیم انسانی و سیاسی را سروده‌اند. پدر و عموهای آیات در دههٔ نود میلادی، سال‌ها در زندان به سر برده‌اند.

گفتنی است علاوه بر آیات القرمزی، دست کم ۱۴ بانوی دیگری طی هفته‌های اخیر از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند که شامل پزشکان، اساتید دانشگاه و دانشجویان داخل و خارج کشور می‌شود.

هم‌چنین بنا به گزارش نهاد مستقل حقوق بشر در بحرین، حدود ۴۰۰ نفر از بازداشت‌شدگان در حکم مفقودین هستند تاکنون حکومت از ارائه‌ هرگونه اطلاعات در مورد محل نگه‌داری بازداشت‌شدگان و زندانیان اخیر خودداری کرده است.