صراط: شب گذشته به مناسبت هفته دفاع، نرگس آبیار کارگردان فیلم سینمایی "شیار 143" میهمان برنامه سینمایی هفت بود.
نرگس آبیار در ابتدا درباره‌ی احساس خود از کسب جایزه‌ی بهترین فیلمنامه از سیزدهمین جشنواره‌ی مقاومت گفت: از کسب این جایزه خیلی خوشحالم، البته من به نوعی جایزه‌ی خود را از مردم گرفتم، چرا که به قدری تشویق ها و ابراز احساسات مردم بعد از تماشای فیلم زیاد بوده که در واقع جایزه‌ی اصلی را از دست آن‌ها گرفتم.
وی در خصوص جشنواره‌ی مقاومت اظهار داشت:جشنواره‌ای با این موضوع در دنیا نداریم و در واقع جشنواره مقاومت در نوع خود منحصر به فرد است؛ جشنواره‌ای که موضوع آن قیام علیه ظلم و مبارزه است. خیلی خوشحالم که از این جشنواره جایزه گرفته‌ام.
آبیار در خصوص حضور خود در عرصه‌ی فیلمسازی عنوان کرد: من در گذشته در حوزه‌ی نویسندگی ادبیات در تمام حوزه‌ها اعم از کودک و نوجوان، بزرگسال و پژوهش، کار کرده بودم اما به صورت خیلی تصادفی از فضای رمان و ادبیات وارد سینما و حوزه‌ی جنگ شدم و این فضاها را بسیار دراماتیک دیدم، چرا که تاریخ یک ملت از طریق نگاه هنرمندانه تبدیل به یک اثر هنری می‌شود.
آبیار درباره‌ی نگاه خود به سینمای دفاع مقدس بیان کرد: من بخشی از کودکی خود را در سال‌‌های جنگ گذرانده‌ام، شب‌های بمباران و انتظار اطرافیان را دیده بودم و در واقع بعد از جنگ به نوعی این سند ها را در اطراف خودمان داریم.
وی افزود: اما یک نگاه برای پرداخت به سینمای جنگ وجود دارد که مردم خسته و افسرده هستند و نباید سراغ این نوع از سینما رفت در حالی که جنگ این خاصیت را دارد که لحظه‌های دراماتیک خلق کند؛ چرا که در جنگ عشق ،ماندگاری و شهادت وجود دارد.
کارگردان شیار 143 ادامه داد: نگاه آدم‌ها در جنگ عمق پیدا می‌کند، چرا که با موضوع از دست دادن روبرو هستند. ما در مورد سینمای جنگ هیچ کاری نکرده‌ایم.
وی تصریح کرد: انسان‌های بزرگی در این جنگ خلق شدند، کشوری به ما تجاوز کرد و ما در مقابل آن ایستادیم. این حماسه را نمی‌توان نادیده گرفت؛ البته این سخن من به جنگ طلبی من بر نمی گردد.
آبیار در خصوص انتخاب مریلا زارعی برای نقش اول این اثر اظهار داشت: از همان ابتدا که فیلمنامه را اقتباس می‌کردم، مریلا زارعی را برای ایفای این نقش در نظر داشتم و حتی وی در آن زمان سفر بود، اما من پا فشاری کردم که حتما باید او از سفر برگردد تا کار را شروع کنیم چون می‌دانستم زارعی از پس ایفای این نقش بر می آید.
وی ادامه داد: مریلا زارعی لحظات سختی را سر کار سپری کرد، حتی بعد از اتمام فیلمبرداری سه بار بروی زمین نشست و گریه کرد و گفت "خیلی برایم سنگین است"؛ چون با نقش عجین شده بود اما به دلیل گفتن یک جمله مورد انتقاد قرار می‌گیرد.
او در یک نشست رسانه‌ای گفت: هر کس از شیار 143 دفاع کند، گویی شهید شده، در واقع منظور وی این بوده که گویا اجر یک شهید نصیب او شده است. بیایید با هم دوست باشیم.
وی درباره‌ی اینکه آیا شیار 143 تحت تاثیر تبلیغات حاتمی کیا قرار گرفته، اظهار داشت: اظهار نظر حاتمی کیا باعث افتخار و خوشحالی من است.
حاتمی کیا ستاره ی درخشان در ذهن ما است. سال‌ها با فیلم‌های وی زندگی و گریه کرده‌ام چون در آثار وی صداقت دیده می‌شود. وقتی فردی صداقت و نجابت درونی داشته باشد می‌تواند آن را انتقال دهد چون در غیر این صورت در انتقال آن ناموفق خواهد بود.
وی ادامه داد: بعضی ها بعد از حضور وی در برنامه "هفت"عنوان کردند، که او با یک فخری صحبت می‌کرد ولی من این فخر را در وی ندیدم، بلکه وی خیلی دردمندانه حرف می‌زد.
وی تصریح کرد: من فیلم نامه ی شیار"143 "را به چندین نفر نشان دادم اما همه به من گفتند این فیلمنامه را کار نکن چون بارها درمورد مادر شهید صحبت شده؛ چرا باید یک دافعه نسبت به سینمای جنگ وجود داشته باشد؟
وی افزود: یک عده در سینما با سیاست‌های نادرست و با وجود بودجه‌های کلان فیلم‌های ضعیفی ساخته‌اند و نتوانستند به خوبی حق مطلب را ادا کنند؛ بنابراین مخاطب نسبت به این نوع آثار و سینمای دفاع مقدس یک نوع دافعه گرفته است.
آبیار بیان کرد: من خودم عاشق سینمای اجتماعی هستم، البته به جنگ هم می‌شود نگاه اجتماعی داشت. فیلمی که مخاطب بعد از آن احساس یاس و نا امیدی نکند، رسالت یک فیلمساز است، چرا که ما به امید زنده‌ایم.
آبیار در خصوص ادامه‌ی ساخت فیلم در ژانر دفاع مقدس گفت: به طور قطع در همین ژانر کار خواهم کرد اما به سراغ ژانر‌های دیگری هم خواهم رفت. من علاقه‌مند به تجربه‌ی سینمای اجتماعی هستم اما سینمای دفاع مقدس جزء خاطرات جدا نشدنی من است.
وی در خصوص اکران این فیلم در کشورهای خارجی اظهار داشت: این فیلم در کشورهای خارجی چون فرانسه و ژاپن نمایش داده شده و تماشاگران خارجی پا به پای تماشاگران ایرانی از تماشای فیلم متاثر شده بودند؛چون موضوع درد و جنگ یک موضوع جهانی است.
وی در این‌باره ادامه داد: فردی به من گفت اگر پرچم روی تابوت را سفید می‌گذاشتیم، مردم بهتر با آن ارتباط برقرار می‌کردند؛ ولی من یاد ندارم تابوت شهید را بدون پرچم دیده باشم. من سعی کردم واقعیات را نشان دهم، حس "شیار 143 "هم این بود که تمام واقعیات را نشان داد.
وی در خصوص اینکه فکر می‌کردید این همه موفقیت برای شیار 143 اتفاق بیافتد، گفت: نه، فکر نمی‌کردم و این که نسل جدید با این فیلم ارتباط برقرار کرده خیلی مهم است. ما باید چیزی را از جنگ روایت کنیم که مردم باورشان کنند.
وی درباره‌ی وضعیت سینمای ایران گفت: به قدری فیلم سازی سخت است که به واقعه سراغ این حرفه رفتن جگر می‌خواهد. فیلم سازی برای من ارزشمند است ولی امیدوارم این بحث‌ها تمام شود و همه با هم دوست باشیم.
وی افزود: صحبت‌های حاتمی کیا نشان از درد داشت. فضای قالب بر سینما این است که سراغ سینمای دفاع مقدس نرویم اما چرا باید چنین نگاهی حاکم باشد؛ سعی کنیم به عنوان یک فیلم ساز صادق باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یک فیلمنامه در حال نگارش دارم، نگاه مردمی و انسانی از نگاه دختر بچه به جهان اطراف و وقایع روزگار محوریت اثر بعدی من است.
نرگس آبیار در ابتدا درباره‌ی احساس خود از کسب جایزه‌ی بهترین فیلمنامه از سیزدهمین جشنواره‌ی مقاومت گفت: از کسب این جایزه خیلی خوشحالم، البته من به نوعی جایزه‌ی خود را از مردم گرفتم، چرا که به قدری تشویق ها و ابراز احساسات مردم بعد از تماشای فیلم زیاد بوده که در واقع جایزه‌ی اصلی را از دست آن‌ها گرفتم.
وی در خصوص جشنواره‌ی مقاومت اظهار داشت:جشنواره‌ای با این موضوع در دنیا نداریم و در واقع جشنواره مقاومت در نوع خود منحصر به فرد است؛ جشنواره‌ای که موضوع آن قیام علیه ظلم و مبارزه است. خیلی خوشحالم که از این جشنواره جایزه گرفته‌ام.
آبیار در خصوص حضور خود در عرصه‌ی فیلمسازی عنوان کرد: من در گذشته در حوزه‌ی نویسندگی ادبیات در تمام حوزه‌ها اعم از کودک و نوجوان، بزرگسال و پژوهش، کار کرده بودم اما به صورت خیلی تصادفی از فضای رمان و ادبیات وارد سینما و حوزه‌ی جنگ شدم و این فضاها را بسیار دراماتیک دیدم، چرا که تاریخ یک ملت از طریق نگاه هنرمندانه تبدیل به یک اثر هنری می‌شود.
آبیار درباره‌ی نگاه خود به سینمای دفاع مقدس بیان کرد: من بخشی از کودکی خود را در سال‌‌های جنگ گذرانده‌ام، شب‌های بمباران و انتظار اطرافیان را دیده بودم و در واقع بعد از جنگ به نوعی این سند ها را در اطراف خودمان داریم.
وی افزود: اما یک نگاه برای پرداخت به سینمای جنگ وجود دارد که مردم خسته و افسرده هستند و نباید سراغ این نوع از سینما رفت در حالی که جنگ این خاصیت را دارد که لحظه‌های دراماتیک خلق کند؛ چرا که در جنگ عشق ،ماندگاری و شهادت وجود دارد.
کارگردان شیار 143 ادامه داد: نگاه آدم‌ها در جنگ عمق پیدا می‌کند، چرا که با موضوع از دست دادن روبرو هستند. ما در مورد سینمای جنگ هیچ کاری نکرده‌ایم.
وی تصریح کرد: انسان‌های بزرگی در این جنگ خلق شدند، کشوری به ما تجاوز کرد و ما در مقابل آن ایستادیم. این حماسه را نمی‌توان نادیده گرفت؛ البته این سخن من به جنگ طلبی من بر نمی گردد.
آبیار در خصوص انتخاب مریلا زارعی برای نقش اول این اثر اظهار داشت: از همان ابتدا که فیلمنامه را اقتباس می‌کردم، مریلا زارعی را برای ایفای این نقش در نظر داشتم و حتی وی در آن زمان سفر بود، اما من پا فشاری کردم که حتما باید او از سفر برگردد تا کار را شروع کنیم چون می‌دانستم زارعی از پس ایفای این نقش بر می آید.
وی ادامه داد: مریلا زارعی لحظات سختی را سر کار سپری کرد، حتی بعد از اتمام فیلمبرداری سه بار بروی زمین نشست و گریه کرد و گفت "خیلی برایم سنگین است"؛ چون با نقش عجین شده بود اما به دلیل گفتن یک جمله مورد انتقاد قرار می‌گیرد.
او در یک نشست رسانه‌ای گفت: هر کس از شیار 143 دفاع کند، گویی شهید شده، در واقع منظور وی این بوده که گویا اجر یک شهید نصیب او شده است. بیایید با هم دوست باشیم.
وی درباره‌ی اینکه آیا شیار 143 تحت تاثیر تبلیغات حاتمی کیا قرار گرفته، اظهار داشت: اظهار نظر حاتمی کیا باعث افتخار و خوشحالی من است.
حاتمی کیا ستاره ی درخشان در ذهن ما است. سال‌ها با فیلم‌های وی زندگی و گریه کرده‌ام چون در آثار وی صداقت دیده می‌شود. وقتی فردی صداقت و نجابت درونی داشته باشد می‌تواند آن را انتقال دهد چون در غیر این صورت در انتقال آن ناموفق خواهد بود.
وی ادامه داد: بعضی ها بعد از حضور وی در برنامه "هفت"عنوان کردند، که او با یک فخری صحبت می‌کرد ولی من این فخر را در وی ندیدم، بلکه وی خیلی دردمندانه حرف می‌زد.
وی تصریح کرد: من فیلم نامه ی شیار"143 "را به چندین نفر نشان دادم اما همه به من گفتند این فیلمنامه را کار نکن چون بارها درمورد مادر شهید صحبت شده؛ چرا باید یک دافعه نسبت به سینمای جنگ وجود داشته باشد؟
وی افزود: یک عده در سینما با سیاست‌های نادرست و با وجود بودجه‌های کلان فیلم‌های ضعیفی ساخته‌اند و نتوانستند به خوبی حق مطلب را ادا کنند؛ بنابراین مخاطب نسبت به این نوع آثار و سینمای دفاع مقدس یک نوع دافعه گرفته است.
آبیار بیان کرد: من خودم عاشق سینمای اجتماعی هستم، البته به جنگ هم می‌شود نگاه اجتماعی داشت. فیلمی که مخاطب بعد از آن احساس یاس و نا امیدی نکند، رسالت یک فیلمساز است، چرا که ما به امید زنده‌ایم.
آبیار در خصوص ادامه‌ی ساخت فیلم در ژانر دفاع مقدس گفت: به طور قطع در همین ژانر کار خواهم کرد اما به سراغ ژانر‌های دیگری هم خواهم رفت. من علاقه‌مند به تجربه‌ی سینمای اجتماعی هستم اما سینمای دفاع مقدس جزء خاطرات جدا نشدنی من است.
وی در خصوص اکران این فیلم در کشورهای خارجی اظهار داشت: این فیلم در کشورهای خارجی چون فرانسه و ژاپن نمایش داده شده و تماشاگران خارجی پا به پای تماشاگران ایرانی از تماشای فیلم متاثر شده بودند؛چون موضوع درد و جنگ یک موضوع جهانی است.
وی در این‌باره ادامه داد: فردی به من گفت اگر پرچم روی تابوت را سفید می‌گذاشتیم، مردم بهتر با آن ارتباط برقرار می‌کردند؛ ولی من یاد ندارم تابوت شهید را بدون پرچم دیده باشم. من سعی کردم واقعیات را نشان دهم، حس "شیار 143 "هم این بود که تمام واقعیات را نشان داد.
وی در خصوص اینکه فکر می‌کردید این همه موفقیت برای شیار 143 اتفاق بیافتد، گفت: نه، فکر نمی‌کردم و این که نسل جدید با این فیلم ارتباط برقرار کرده خیلی مهم است. ما باید چیزی را از جنگ روایت کنیم که مردم باورشان کنند.
وی درباره‌ی وضعیت سینمای ایران گفت: به قدری فیلم سازی سخت است که به واقعه سراغ این حرفه رفتن جگر می‌خواهد. فیلم سازی برای من ارزشمند است ولی امیدوارم این بحث‌ها تمام شود و همه با هم دوست باشیم.
وی افزود: صحبت‌های حاتمی کیا نشان از درد داشت. فضای قالب بر سینما این است که سراغ سینمای دفاع مقدس نرویم اما چرا باید چنین نگاهی حاکم باشد؛ سعی کنیم به عنوان یک فیلم ساز صادق باشیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یک فیلمنامه در حال نگارش دارم، نگاه مردمی و انسانی از نگاه دختر بچه به جهان اطراف و وقایع روزگار محوریت اثر بعدی من است.
