صراط: معصومه ابتکار، رئیس سازمان محیط زیست که از دولت اصلاحات، چهرهای دوستدار محیط زیست در دنیا از خود ارائه داد پس از رأی آوردن در انتخابات سومین دوره شورای شهر تهران، چهره سیاسی خود را در موضعگیریهای جانبدارانه از جریان خاص احیا کرد و پس از روی کار آمدن دولت یازدهم و پذیرفتن دوباره مسئولیت در سازمان محیط زیست، این بار محیط زیست را کاملاً با سیاست در هم آمیخت، آمیختگی که در هر اظهار نظر زیست محیطی، سنگینی از یک موضعگیری سیاسی دارد.
موضوع آلودگی بنزین یکی از مواردی است که بارها ابتکار از آن ابراز نگرانی کرده است نگرانی که شاید شروع آن را بتوان در اظهار نظرهای او در سال 89 زمانی که رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران بود جستجو کرد. او در آن زمان وجود بنزن در هوای پایتخت را تایید کرد و گفت که «آلایندههای آلی در هوای تهران مانند بنزن، تولوئین و دیزایلین از بخارات بنزین حاصل میشود.»
ابتکار طی یک سال گذشته شاید بیشترین موضعگیری و اظهار نظر را درباره آلوده بودن بنزین پتروشیمیها داشته است به طوریکه او خردادماه امسال تصریح میکند: تمام اسناد لازم مبنی بر سرطان زا بودن پتروشیمی موجود است.
رئیس سازمان محیط زیست میافزاید: این مسئله کاملا شفاف است و با تهدید و تهمتها، سازمان محیط زیست از موضع خود که حافظ سلامت مردم است کوتاه نمیآید. سازمان محیط زیست و وزارت نفت در این زمینه تعامل کامل با یکدیگر دارند و این فشارها، تهمت و تهدیدها که همه شان دروغ محض هستند هیچ اثری در انجام وظیفه ما که همانا خدمت کردن به مردم و تضمین سلامت محیط زیست است، ندارد.
ابتکار معتقد است که «موضوع سرطان زا بودن پتروشیمی بسیار شفاف بوده و مثل روز روشن است.»
ابتکار در حالی نهادهای نظارتی و افکار عمومی را نتوانسته است با اسنادش درباره آلوده بودن بنزین پتروشیمیها قانع کند که ریشه این موضعگیریهایش نیز جنبه سیاسی دارد و به زمانی برمیگردد که با افزایش تحریمهای یکجانبه آمریکا، ایران برای واردات بنزین با مشکلاتی روبرو شد و دولت دهم برای تأمین نیاز داخلی و رسیدن به خودکفایی «طرح ضربتی افزایش تولید بنزین» را با تغییر کاربری چند مجتمع پتروشیمی اجرایی کرد.
از سوی دیگر در طی این مدتی که محیط زیست اصرار بر آلوده بودن بنزین پتروشیمیها دارد مسئولان و مدیران شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و... منکر بالابودن میزان «بنزن» و آلوده بودن این بنزینهای تولیدی هستند.
پیگیریهای محیط زیست اگر چه منجر به توقف تولید این بنزین شد اما کمیسیون اصل 90 مجلس نیز به عنوان نهادی نظارتی بر این بحث ورود پیدا کرد.
حسین آذین، سخنگوی این کمیسیون میگوید: سازمان محیط زیست مدعی است حذف بنزین پتروشیمی باعث بهبودی کیفیت هوای تهران شده است اما نکته اینجا است که اصلاً بنزین پتروشیمیها در تهران توزیع نشده است که حذف آن به کاهش آلودگی منجر شود.
وی اضافه میکند: در عین حال علیرغم درگیر کردن ذهن مردم و بر هم زدن آرامش روانی آنها با ادعای سرطانزا بودن بنزین پتروشیمی و شعارهای پوپولیستی مشابه آن، وزارت بهداشت اعلام کرد همه میدانیم بنزن سرطانزا است اما درباره اینکه آیا میتوانیم نتیجه بگیریم بنزن موجود در این بنزین که در موتور خودرو میسوزد سرطانزاست، به یک مطالعه دقیق 5 ساله نیاز دارد. بنابر این با ادعا و حرف نمیتوانیم چنین نتیجهای بگیریم و چنین نتیجهگیری منصفانه و عقلانی نیست.
آذین تصریح میکند که هیچ سندی توسط محیط زیست به کمیسیون اصل 90 درباره اثبات آلایندگی بنزین پتروشیمی ارائه نشده است و در مقابل اسنادی که از پالایش و پخش به دست کمیسیون رسیده درست خلاف این ادعا را نشان میدهد و آلایندگی بنزین پتروشیمی را رد میکند.
با این اوصاف، گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس درباره بنزین پتروشیمیها نهایی شده است و به گفته سخنگوی این کمیسیون « ادعای سازمان محیط زیست مبنی بر آلایندگی هوای تهران به علت استفاده از بنزین پتروشیمی (ریفرمیت) رد شد.»
موضوع آلودگی هوای تهران برای رئیس سازمان محیط زیست، موضوع جدیدی نیست و او طی دو دولت اخیر بارها نسبت به وضعیت هوا ابراز نگرانی کرده است اما آلودگی هوای پایتخت موضوعی نیست که یک دلیل واحد داشته باشد و با حذف آن، هوا «پاک» شود، ریشههای آلودگی هوای تهران از تصمیمسازیها و نگرشهای سیاسی مسئولان تا فرهنگ تک تک مردم را دربرمیگیرد بنابراین برای بهبود حال هوای تهران، اول باید عدهای چشمهایشان را از غبار سیاسینگری پاک کنند و سپس با ابزار تصمیم و تصویب، مردم را به خط کنند.
موضوع آلودگی بنزین یکی از مواردی است که بارها ابتکار از آن ابراز نگرانی کرده است نگرانی که شاید شروع آن را بتوان در اظهار نظرهای او در سال 89 زمانی که رئیس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران بود جستجو کرد. او در آن زمان وجود بنزن در هوای پایتخت را تایید کرد و گفت که «آلایندههای آلی در هوای تهران مانند بنزن، تولوئین و دیزایلین از بخارات بنزین حاصل میشود.»
ابتکار طی یک سال گذشته شاید بیشترین موضعگیری و اظهار نظر را درباره آلوده بودن بنزین پتروشیمیها داشته است به طوریکه او خردادماه امسال تصریح میکند: تمام اسناد لازم مبنی بر سرطان زا بودن پتروشیمی موجود است.
رئیس سازمان محیط زیست میافزاید: این مسئله کاملا شفاف است و با تهدید و تهمتها، سازمان محیط زیست از موضع خود که حافظ سلامت مردم است کوتاه نمیآید. سازمان محیط زیست و وزارت نفت در این زمینه تعامل کامل با یکدیگر دارند و این فشارها، تهمت و تهدیدها که همه شان دروغ محض هستند هیچ اثری در انجام وظیفه ما که همانا خدمت کردن به مردم و تضمین سلامت محیط زیست است، ندارد.
ابتکار معتقد است که «موضوع سرطان زا بودن پتروشیمی بسیار شفاف بوده و مثل روز روشن است.»
ابتکار در حالی نهادهای نظارتی و افکار عمومی را نتوانسته است با اسنادش درباره آلوده بودن بنزین پتروشیمیها قانع کند که ریشه این موضعگیریهایش نیز جنبه سیاسی دارد و به زمانی برمیگردد که با افزایش تحریمهای یکجانبه آمریکا، ایران برای واردات بنزین با مشکلاتی روبرو شد و دولت دهم برای تأمین نیاز داخلی و رسیدن به خودکفایی «طرح ضربتی افزایش تولید بنزین» را با تغییر کاربری چند مجتمع پتروشیمی اجرایی کرد.
از سوی دیگر در طی این مدتی که محیط زیست اصرار بر آلوده بودن بنزین پتروشیمیها دارد مسئولان و مدیران شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شرکت ملی پالایش و پخش فرآوردههای نفتی و... منکر بالابودن میزان «بنزن» و آلوده بودن این بنزینهای تولیدی هستند.
پیگیریهای محیط زیست اگر چه منجر به توقف تولید این بنزین شد اما کمیسیون اصل 90 مجلس نیز به عنوان نهادی نظارتی بر این بحث ورود پیدا کرد.
حسین آذین، سخنگوی این کمیسیون میگوید: سازمان محیط زیست مدعی است حذف بنزین پتروشیمی باعث بهبودی کیفیت هوای تهران شده است اما نکته اینجا است که اصلاً بنزین پتروشیمیها در تهران توزیع نشده است که حذف آن به کاهش آلودگی منجر شود.
وی اضافه میکند: در عین حال علیرغم درگیر کردن ذهن مردم و بر هم زدن آرامش روانی آنها با ادعای سرطانزا بودن بنزین پتروشیمی و شعارهای پوپولیستی مشابه آن، وزارت بهداشت اعلام کرد همه میدانیم بنزن سرطانزا است اما درباره اینکه آیا میتوانیم نتیجه بگیریم بنزن موجود در این بنزین که در موتور خودرو میسوزد سرطانزاست، به یک مطالعه دقیق 5 ساله نیاز دارد. بنابر این با ادعا و حرف نمیتوانیم چنین نتیجهای بگیریم و چنین نتیجهگیری منصفانه و عقلانی نیست.
آذین تصریح میکند که هیچ سندی توسط محیط زیست به کمیسیون اصل 90 درباره اثبات آلایندگی بنزین پتروشیمی ارائه نشده است و در مقابل اسنادی که از پالایش و پخش به دست کمیسیون رسیده درست خلاف این ادعا را نشان میدهد و آلایندگی بنزین پتروشیمی را رد میکند.
با این اوصاف، گزارش کمیسیون اصل 90 مجلس درباره بنزین پتروشیمیها نهایی شده است و به گفته سخنگوی این کمیسیون « ادعای سازمان محیط زیست مبنی بر آلایندگی هوای تهران به علت استفاده از بنزین پتروشیمی (ریفرمیت) رد شد.»
موضوع آلودگی هوای تهران برای رئیس سازمان محیط زیست، موضوع جدیدی نیست و او طی دو دولت اخیر بارها نسبت به وضعیت هوا ابراز نگرانی کرده است اما آلودگی هوای پایتخت موضوعی نیست که یک دلیل واحد داشته باشد و با حذف آن، هوا «پاک» شود، ریشههای آلودگی هوای تهران از تصمیمسازیها و نگرشهای سیاسی مسئولان تا فرهنگ تک تک مردم را دربرمیگیرد بنابراین برای بهبود حال هوای تهران، اول باید عدهای چشمهایشان را از غبار سیاسینگری پاک کنند و سپس با ابزار تصمیم و تصویب، مردم را به خط کنند.