صراط: عماد افروغ استاد دانشگاه درباره تجلی قدرت شیعیان در راهپیمایی 20 میلیونی روز اربعین اظهار داشت: این سؤال به حس و حال و برداشت ما از این فضا باز می‌گردد و اظهار داشت: من در کل این موضوع را به نگرش و رویکرد امام حسین(ع) بر می‌گردانم و آن مصاف نرمی بود که ایشان در مواجهه با دشمن تا بن دندان مسلح به ابزار زر و تزویر، داشت.
این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه این امر حکایت از یک نگرش فرآیندی غایت‌مدار و نگاه عمیق به عالم دارد افزود: یعنی شما وقتی که عِده، عُده و یار ندارید و ظلم نیز در حال گسترش است و بین مرگ و ذلت مخیر شده‌اید باید دست به یک انتخاب تاریخی بزنید که انتخاب مرگ عزیزانه تنها از مردان بزرگ الهی ساخته است.
وی با تأکید بر اینکه راهپیمایی اربعین امسال ثمره بذری است که امام حسین(ع) در سال 61 هجری قمری با خون خود کاشت، خاطرنشان کرد: این امر در واقع به استراتژی مصاف نرم امام باز می‌گردد، یعنی در زمان مختار بودن بین مرگ با عزت و بیعت از سر اجبار، تنها سلاح مردان خدا قدرت معنوی شهادت است.
افروغ تصریح کرد: همه آنچه که در این ایام شاهد بودیم وازاین به بعد نیز شاهد خواهیم بود ثمره بذری است که امام حسین(ع) کاشتند و ایثار خون با آن شرایط و وضعیت از هر انسانی ساخته نیست، چرا که از یک اعتماد مطلق به خداوند بر می‌خیزد و این شور و عشق آفرینی که مدام در حال خلق شدن است به حماسه‌آفرینی امام حسین(ع) بازمی‌گردد.
این نویسنده به مطلبی که در روزنگاشت خود از ایام اربعین نوشته بود اشاره کرد و گفت: با مشاهده این تصاویر حالت شعف‌انگیز، غرور‌آفرین و افتخارآمیزی به من مسلمان شیعه دست می‌دهد، حالی که می‌تواند به هر دیگری ای انتقال یابد، چه مسلمان، چه مسیحی، چه یهودی و چه پیرو هر آیین و مسلک دیگر. می تواند مقدمه‌ای باشد برای انتقال و نشر ریشه‌ها و پیام و حماسه‌آفرینی های بزرگانی که نجات بشریت و مقابله با ظلم و بیداد و انحراف را در ریخته شدن خون خود و مصاف نرم دیده‌اند، و آگاه از ضرورت ها و قواعد و سنن لایتغیّر الهی و پنداری که این روزها را می دیدند، حماسه‌ای جاوید خلق کردند که هر روز بر ابعاد و گستره و تشعشع آن افزوده می‌شود. ما در این راهپیمایی جز بندگی خدا و عظمت او نمی بینیم، جز قدرت نرم توده ها که با اتکاء به خدا به سِیلی عظیم مبدل گشته، نمی بینیم. و چه اعجاز و انفجار نور و پایان خوشی دارد نگاه فرایندی و غیر لحظه ای به عالَم. نگاهی که تنها با توکل و اعتماد به خدا و وجود جوهر و غایت برای عالم، معنادار و موجه می شود. این پیام فطرت بشر و پیام خدا به عالم است و در واقع نوید و جلوه‌ای از بازگشت انسان به خود واقعی و خویشتن خویش است.
افروغ تصریح کرد: درست است که این اتفاق در جهان اسلام و جهان تشیع رخ داده است اما زیبنده نیست پیام و رسالت امام حسین(ع) را محدود به تشیع و جهان اسلام کرد، چرا که این حضرت متعلق به همه بشریت است.
این استاد دانشگاه افزود: انسانی که به دنبال نجات از شبکه‌های زر و زور و تزویر است باید به این ریسمان چنگ بزند؛ امام حسین(ع) برای نجات بشریت یک رنج متعالی داشت و مصائب امام حسین(ع) در ادامه مصائب بزرگان ادیان توحیدی همچون حضرت مسیح(ع) بسیار بزرگتر است.
وی با اشاره به مصائب جانکاه امام حسین(ع) و به تعبیر آنچه در زیارت عاشورا بزرگترین مصیبت در آسمان و زمین عنوان شده است، گفت: من معتقدم اعتقاد مسیحیان در اشتراک با مسلمانان می‌تواند وحدت آفرین و قدرت انفجاری معنوی و رهایی بخش عظیمی داشته باشد و ما را از موانع دست و پاگیر مادی و دنیوی و از خودبیگانگی نجات دهد و باعث شود که به فلسفه هستی برسیم و آنی باشیم که خداوند می‌خواهد.
افروغ با بیان اینکه عالَم در حال تسبیح خداوند است و اگر جوارح ما نیز در حال تسبیح خداوند است، این تسبیح باید به ضمیر خودآگاه و به بیان و اعمال ما هم بیاید، افزود: این قدرت نرم می تواند و باید به رخ قدرت‌های پوشالی و توخالی که به قدرت سخت‌افزاری خود دل خوش کرده‌اند کشیده شود.
این نویسنده با تأکید بر اینکه قدرت نرم و شهادت‌طلبی می‌تواند انفجار نور خلق کند، یادآور شد: بشر باید این موضوع را فهم کند و امسال اتفاقی افتاد تا نتیجه این قدرت نرم نیز با همه عظمت و ابعاد انسانی و نوع‌دوستانه‌اش به نمایش گذاشته شود. اما باید به این نمایش بسنده نکرد، روی آن کار کرد و به عنوان یک بسته معرفتی و عقیدتی به جهانیان عرضه نمود.
وی رنج متعالی حسین(ع) را در اشتراک با سایر انبیاء الهی یک بمب اخلاقی و معنوی که بشر امروز سخت به آن نیازمند است، توصیف کرد و گفت: اگر انسان‌ها متوجه قدرت نرم خود باشند قدرت‌های سخت‌افزاری جایگاهی نخواهند داشت. بر این اساس، ما در این وادی باید از مذهب‌گرایی و فرقه‌گرایی پرهیز کنیم و با وجود اینکه این رخداد در جهان تشیع اتفاق افتاده، اما نباید آن را محدود به آن کرد.
این استاد دانشگاه با تأکید بر اینکه این امر حکایت از یک نگرش فرآیندی غایت‌مدار و نگاه عمیق به عالم دارد افزود: یعنی شما وقتی که عِده، عُده و یار ندارید و ظلم نیز در حال گسترش است و بین مرگ و ذلت مخیر شده‌اید باید دست به یک انتخاب تاریخی بزنید که انتخاب مرگ عزیزانه تنها از مردان بزرگ الهی ساخته است.
وی با تأکید بر اینکه راهپیمایی اربعین امسال ثمره بذری است که امام حسین(ع) در سال 61 هجری قمری با خون خود کاشت، خاطرنشان کرد: این امر در واقع به استراتژی مصاف نرم امام باز می‌گردد، یعنی در زمان مختار بودن بین مرگ با عزت و بیعت از سر اجبار، تنها سلاح مردان خدا قدرت معنوی شهادت است.
افروغ تصریح کرد: همه آنچه که در این ایام شاهد بودیم وازاین به بعد نیز شاهد خواهیم بود ثمره بذری است که امام حسین(ع) کاشتند و ایثار خون با آن شرایط و وضعیت از هر انسانی ساخته نیست، چرا که از یک اعتماد مطلق به خداوند بر می‌خیزد و این شور و عشق آفرینی که مدام در حال خلق شدن است به حماسه‌آفرینی امام حسین(ع) بازمی‌گردد.
این نویسنده به مطلبی که در روزنگاشت خود از ایام اربعین نوشته بود اشاره کرد و گفت: با مشاهده این تصاویر حالت شعف‌انگیز، غرور‌آفرین و افتخارآمیزی به من مسلمان شیعه دست می‌دهد، حالی که می‌تواند به هر دیگری ای انتقال یابد، چه مسلمان، چه مسیحی، چه یهودی و چه پیرو هر آیین و مسلک دیگر. می تواند مقدمه‌ای باشد برای انتقال و نشر ریشه‌ها و پیام و حماسه‌آفرینی های بزرگانی که نجات بشریت و مقابله با ظلم و بیداد و انحراف را در ریخته شدن خون خود و مصاف نرم دیده‌اند، و آگاه از ضرورت ها و قواعد و سنن لایتغیّر الهی و پنداری که این روزها را می دیدند، حماسه‌ای جاوید خلق کردند که هر روز بر ابعاد و گستره و تشعشع آن افزوده می‌شود. ما در این راهپیمایی جز بندگی خدا و عظمت او نمی بینیم، جز قدرت نرم توده ها که با اتکاء به خدا به سِیلی عظیم مبدل گشته، نمی بینیم. و چه اعجاز و انفجار نور و پایان خوشی دارد نگاه فرایندی و غیر لحظه ای به عالَم. نگاهی که تنها با توکل و اعتماد به خدا و وجود جوهر و غایت برای عالم، معنادار و موجه می شود. این پیام فطرت بشر و پیام خدا به عالم است و در واقع نوید و جلوه‌ای از بازگشت انسان به خود واقعی و خویشتن خویش است.
افروغ تصریح کرد: درست است که این اتفاق در جهان اسلام و جهان تشیع رخ داده است اما زیبنده نیست پیام و رسالت امام حسین(ع) را محدود به تشیع و جهان اسلام کرد، چرا که این حضرت متعلق به همه بشریت است.
این استاد دانشگاه افزود: انسانی که به دنبال نجات از شبکه‌های زر و زور و تزویر است باید به این ریسمان چنگ بزند؛ امام حسین(ع) برای نجات بشریت یک رنج متعالی داشت و مصائب امام حسین(ع) در ادامه مصائب بزرگان ادیان توحیدی همچون حضرت مسیح(ع) بسیار بزرگتر است.
وی با اشاره به مصائب جانکاه امام حسین(ع) و به تعبیر آنچه در زیارت عاشورا بزرگترین مصیبت در آسمان و زمین عنوان شده است، گفت: من معتقدم اعتقاد مسیحیان در اشتراک با مسلمانان می‌تواند وحدت آفرین و قدرت انفجاری معنوی و رهایی بخش عظیمی داشته باشد و ما را از موانع دست و پاگیر مادی و دنیوی و از خودبیگانگی نجات دهد و باعث شود که به فلسفه هستی برسیم و آنی باشیم که خداوند می‌خواهد.
افروغ با بیان اینکه عالَم در حال تسبیح خداوند است و اگر جوارح ما نیز در حال تسبیح خداوند است، این تسبیح باید به ضمیر خودآگاه و به بیان و اعمال ما هم بیاید، افزود: این قدرت نرم می تواند و باید به رخ قدرت‌های پوشالی و توخالی که به قدرت سخت‌افزاری خود دل خوش کرده‌اند کشیده شود.
این نویسنده با تأکید بر اینکه قدرت نرم و شهادت‌طلبی می‌تواند انفجار نور خلق کند، یادآور شد: بشر باید این موضوع را فهم کند و امسال اتفاقی افتاد تا نتیجه این قدرت نرم نیز با همه عظمت و ابعاد انسانی و نوع‌دوستانه‌اش به نمایش گذاشته شود. اما باید به این نمایش بسنده نکرد، روی آن کار کرد و به عنوان یک بسته معرفتی و عقیدتی به جهانیان عرضه نمود.
وی رنج متعالی حسین(ع) را در اشتراک با سایر انبیاء الهی یک بمب اخلاقی و معنوی که بشر امروز سخت به آن نیازمند است، توصیف کرد و گفت: اگر انسان‌ها متوجه قدرت نرم خود باشند قدرت‌های سخت‌افزاری جایگاهی نخواهند داشت. بر این اساس، ما در این وادی باید از مذهب‌گرایی و فرقه‌گرایی پرهیز کنیم و با وجود اینکه این رخداد در جهان تشیع اتفاق افتاده، اما نباید آن را محدود به آن کرد.
