"گروه سیاسی صراط"-تجربه ثابت کرده است که همه روسای جمهور ایران پس از اندی قرار داشتن در هرم قدرت روندی را از گزارش دادن خدمات خود به مردم آغاز می کنند که هرچند بجاست اما در پایان عمر دولت رفته رفته به سرانجام شومی منتهی می گردد.
به گزارش صراط، در دولت دهم شاهد بودیم احمدی نژاد در تکمیل فرآیند اینگونه اظهارات، دولت خود را پاک ترین دولت تاریخ خواند! و با جمع این سخن و یاداوری مفاسد مشاهده شده در آن دوره، عملا بسیاری از دولتهای خدوم گذشته را زیر سوال برد.
شاید این روند ناشی از فعالیت های ناشایست گروهی بادنجان دورقابچین و به قول امروزی ها پاچه خوار باشد که در گرداگرد افراد مقتدر در همه جای جهان یافت می شوند. این گروه فرد در راس قدرت را برای خودش به نوعی روایت مجدد می کنند. روایتی که در آن او بری از عیب است و منشا خدمات بی سابقه که متاسفانه در صورت بروز ضعف نفس از سوی چنین فردی و ترد نکردن چنین اطرافیانی، او خود نیز اندک اندک این سخنان را باور میدارد.
در هر صورت شاهد بودیم که امروز رییس جمهور طی سخنانی اقدامات دولت در 16 ماه گذشته در زمینه آب را در تاریخ بی نظیر خواند و بابت عدم حمایت رسانه ای از این اقدام خطیر و سایر خدمات دولت صدا و سیما را به باد انتقاد گرفت.
این سخن هرچند قابل قیاس با اظهارات باورنکردنی احمدی نژاد در حمایت از عملکرد دولت خود نیست اما باید توجه داشت که دولت یازدهم نیز نوپاست و هنوز برای تکمیل این فرآیند و رفته رفته تبدیل شدن آن به خودستایی های خطرناک و برخورنده به ملت زمان زیادی باقی مانده است.
باید توجه داشت که آقای روحانی نیز در این اظهارات اقدامات 16 ماهه دولت خود را در تاریخ بی نظیر خوانده است نه کم نظیر! و این یعنی سبک شمردن خدمات و ابداعات بزرگ تاریخ ایران در حوزه آب، آنهم در حالی که ایرانیان به گواهی تاریخ مخترعان و مبدعان بزرگترین و نخستین شبکه های آبی زیر زمینی یا همان قنات بوده اند که امروز پس از گذشت چند هزار سال هنوز بدیلی برای آن نیامده است و در برخی نقاط همچنان آب شرب و کشاورزی مردم توسط شبکه قناتها تامین می شود.
طبیعی است که چنین اظهاراتی می تواند نشانه های ظهور عادت ناپسندی باشد که برخی از مسئولین گذشته ایران را به ایراد سخنانی باورنکردنی وادار نمود. سخنانی که پذیرش آن برای ملت دشوار و استفاده آن پس از چند سال فقط به مطالب طنز و انتقادی منجر گردید.
آنچه مسلم است همه روسای جمهور در آغاز کار و بخصوص در دور نخست انتخاب خود مورد تحسین و تشویق همگان قرار می گیرند و این فقط مختص یک رییس جمهور خاص نیست لکن متاسفانه چنین تصوری در پی تکرار رفتارهای اینچنینی برای فرد حاضر در قدرت ایجاد می شود. شاید بتوان گفت بخشی از مشکل ایجاد این تاثیر غلط و نابجا بر روی سیاستمداران نیز بر دوش همکاران رسانه ای ما باشد.
آنان که به طمع خرده ای از چرب و شیرین دنیا چشم را بر همه عیوب بسته و به کلی مجیز گوی دولت و مشغول بزرگنمایی غیرواقعی خدماتش می شوند. این گروه در کنار جمعی از نخبگان نالایق و سیاسیون مجیز گو سه ضلع مثلث شومی را تشکیل می دهند که سبب بروز بیماری خودبزرگ بینی در سیاستمداران لایق گردیده و پایان نازیبایی را برای آنان رقم می زند.
برخی کارشناسان بر این باورند که این فرهنگ غلط در کشور ما ریشه از دوران قاجار و بلکه قبل از آن دارد و مبارزه با چنین فرهنگ غلط و ریشه داری که از رسوبات نظام سلطنتی است، امری است دشوار که در کوتاه مدت منتج به نتیجه مطلوب نمی گردد.
لذا بر عهده سیاستمداران نخبه و کارکشته ای که با رای مردم بر راس هرم قدرت قرار میگیرند وظیفه ایست سنگین که در برابر چنین رفتارهایی خود را نبازند و از آن تاثیر نگیرند تا پرونده خدمات خود به ملت را مخدوش ننمایند و پایانی خوش برای آن رقم بزنند.
