صراط: از همان روز 5 ژانویه 2011 که استرالیا بطور رسمی به عنوان میزبان جام ملت های آسیا انتخاب شد، مسئولان برگزاری این رقابت ها عزم خود را جزم کردند تا به بهترین نحو ممکن این دوره از بازی ها را سازمان دهی و برگزار کنند. با توجه به اینکه کشور استرالیا تجربه میزبانی المپیک سال 2000 در شهر سیدنی را داشته‌است؛ با پشتوانه ای قوی، قدم در راه آماده سازی خود جهت برگزاری این رویداد مهم فوتبالی نهاد. پنج شهر کانبرا، سیدنی، ملبورن، بریزبِین و نیوکاسل به عنوان شهرهای میزبان جام ملت ها انتخاب شدند و کار آماده سازی ورزشگاه های محل برگزاری رقابت ها به صورت کاملا سریع و منظم انجام گرفت. سرانجام بعد از حدود چهار سال تلاش بی وقفه و صرف مخارج فراوان، بزرگترین کشور قاره اقیانوسیه، آماده برگزاری مسابقات فوتبال جام ملت های آسیا شد.
این مسابقات به طور رسمی با برگزاری مراسم افتتاحیه در تاریخ 9 ژانویه 2015 آغاز به کار کرد؛ مراسم افتتاحیه ای که در نوع خود بی نظیر بود و با استقبال زیادی از سوی بینندگان تلویزیونی در سراسر قاره آسیا و حتی برخی از نقاط اروپا همراه بود. اما از همان روز نخست رقابت ها، شرایط برای کشور میزبان به خوبی پیش نمیرفت تا جایی که تعداد تماشاگران، بینندگان تلویزیونی و حتی گردشگرانی که در آغازین روزهای سال جدید میلادی به این کشور وارد شدند، کمتر از پیش بینی مسئولان برگزاری بود؛ به حدی که مارک والوو، مدیر روابط بین الملل فدراسیون فوتبال استرالیا اعلام کرد که این کشور از برگزاری این رقابت ها زیانی بالغ بر 200 میلیون دلار متحمل خواهد شد. البته وی اعتقاد داشت که کشورش این هزینه گزاف را برای ارتقای سطح کیفی فوتبال در استرالیا انجام داده و در واقع این یک سرمایه گذاری بلند مدت برای آینده خواهد بود.
در روزهای اخیر و با حساس تر شدن مسابقات، گردشگران جدیدی به استرالیا وارد شدند و استقبال تماشاگران از بازی ها نیز بیشتر شد؛ از همین جهت، اوضاع اقتصادی کشور میزبان نیز رونق تازه ای به خود گرفت تا جایی که گفته شد تا پایان مسابقات، روزانه یک میلیون دلار درآمد نصیب استرالیا خواهد شد. مایکل براون، رئیس کمیته برگزاری جام ملت ها، در جدیدترین اظهار نظر خود عنوان کرده که این مسابقات هیچ گونه بار مالی برای استرالیا نخواهد داشت. همچنین جان او سالیوان، رئیس موسسه گردشگری استرالیا، اعلام کرد که تعداد گردشگران خارجی این کشور نسبت به سال های گذشته افزایش چشم گیری داشته و حدود دو و نیم میلیارد بیننده از طریق تلویزیون این مسابقات را دنبال خواهند کرد که سود سرشاری را نصیب سرزمین کانگوروها خواهد نمود.
مسابقات جام ملت های آسیای 2015، با تمام سود و زیانش در تاریخ 31 ژانویه به پایان خواهد رسید و تا مارس سال 2015 باید منتظر ماند تا میزبان دوره آینده رقابت ها مشخص شود. چندین کشور از مدت ها قبل تلاش خود را برای گرفتن میزبانی این رقابت های مهم در سال 2019 میلادی آغاز کردند که در نهایت دو کشور ایران و امارات به عنوان کاندیدای نهایی برای برگزاری مسابقات انتخاب شدند. برای علاقه مندان به فوتبال در کشورمان، این نکته حائز اهمیت است که در صورت کسب میزبانی این رویداد مهم چه دستاوردهایی نصیب کشورمان خواهد شد و چه ارمغانی برای میهن مان در زمینه های ورزشی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و گردشگری حاصل خواهد شد.
به دست آوردن این میزبانی، تنها با تلاش های فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش امکان پذیر نیست و به حمایت کامل دولت و مجلس نیز وابسته است چرا که این رخداد فوتبالی بسیاری از ارکان کشور را درگیر خود خواهد نمود و البته فواید بسیاری را نیز در حوزه های مختلف به همراه خواهد داشت که از آن جمله میتوان به ساخت استادیوم های مجهز، توسعه زیر ساخت های ورزش، جذب گردشگر، بهبود صنعت حمل و نقل و بسیاری موارد دیگر اشاره نمود.
در صورتی که ایران موفق شود میزبانی این رخداد ورزشی را بدست آورد، هزینه بسیاری را باید صرف آماده سازی کشور برای این مسابقات مهم انجام دهد. ساخت یا بازسازی ورزشگاه ها، ساخت بیمارستان های مجهز نزدیک به محل برگزاری بازی ها، زیباسازی شهرها، توسعه و تجهیز صنعت حمل و نقل عمومی، ساخت هتل های با کیفیت و بسیاری موارد دیگر قطعا هزینه هنگفتی را بر دوش دولت و ملت ما خواهد نهاد که با توجه به کاهش شدید قیمت نفت و افق اقتصادی مبهمی و نا به سامانی که اکنون با آن روبه رو هستیم، شاید این میزبانی مشکلاتی را برای کشورمان به همراه آورد.
با این وجود و بنا به جمیع جهات، بسیاری از مردم کشورمان امیدوارند که ایران با غلبه بر ثروت اماراتی ها بتواند میزبانی جام ملت های 2019 را در اختیار بگیرد و میزبان 23 کشور دیگر این قاره پهناور باشد (مسابقات در سال 2019 برای اولین بار با شرکت 24 تیم برگزار خواهد شد). به طور قطع برای هواداران پر شور ایرانی، چنین رویدادی بسیار دلپذیر خواهد بود و آنها امیدوارند تا کشورشان بتواند در گرفتن میزبانی موفق بوده تا در سومین مرتبه ای که میزبانی این رویداد مهم را برعهده میگیرد، بتواند به مانند دو میزبانی قبلی خود به عنوان قهرمانی نیز دست پیدا کند.
این مسابقات به طور رسمی با برگزاری مراسم افتتاحیه در تاریخ 9 ژانویه 2015 آغاز به کار کرد؛ مراسم افتتاحیه ای که در نوع خود بی نظیر بود و با استقبال زیادی از سوی بینندگان تلویزیونی در سراسر قاره آسیا و حتی برخی از نقاط اروپا همراه بود. اما از همان روز نخست رقابت ها، شرایط برای کشور میزبان به خوبی پیش نمیرفت تا جایی که تعداد تماشاگران، بینندگان تلویزیونی و حتی گردشگرانی که در آغازین روزهای سال جدید میلادی به این کشور وارد شدند، کمتر از پیش بینی مسئولان برگزاری بود؛ به حدی که مارک والوو، مدیر روابط بین الملل فدراسیون فوتبال استرالیا اعلام کرد که این کشور از برگزاری این رقابت ها زیانی بالغ بر 200 میلیون دلار متحمل خواهد شد. البته وی اعتقاد داشت که کشورش این هزینه گزاف را برای ارتقای سطح کیفی فوتبال در استرالیا انجام داده و در واقع این یک سرمایه گذاری بلند مدت برای آینده خواهد بود.
در روزهای اخیر و با حساس تر شدن مسابقات، گردشگران جدیدی به استرالیا وارد شدند و استقبال تماشاگران از بازی ها نیز بیشتر شد؛ از همین جهت، اوضاع اقتصادی کشور میزبان نیز رونق تازه ای به خود گرفت تا جایی که گفته شد تا پایان مسابقات، روزانه یک میلیون دلار درآمد نصیب استرالیا خواهد شد. مایکل براون، رئیس کمیته برگزاری جام ملت ها، در جدیدترین اظهار نظر خود عنوان کرده که این مسابقات هیچ گونه بار مالی برای استرالیا نخواهد داشت. همچنین جان او سالیوان، رئیس موسسه گردشگری استرالیا، اعلام کرد که تعداد گردشگران خارجی این کشور نسبت به سال های گذشته افزایش چشم گیری داشته و حدود دو و نیم میلیارد بیننده از طریق تلویزیون این مسابقات را دنبال خواهند کرد که سود سرشاری را نصیب سرزمین کانگوروها خواهد نمود.
مسابقات جام ملت های آسیای 2015، با تمام سود و زیانش در تاریخ 31 ژانویه به پایان خواهد رسید و تا مارس سال 2015 باید منتظر ماند تا میزبان دوره آینده رقابت ها مشخص شود. چندین کشور از مدت ها قبل تلاش خود را برای گرفتن میزبانی این رقابت های مهم در سال 2019 میلادی آغاز کردند که در نهایت دو کشور ایران و امارات به عنوان کاندیدای نهایی برای برگزاری مسابقات انتخاب شدند. برای علاقه مندان به فوتبال در کشورمان، این نکته حائز اهمیت است که در صورت کسب میزبانی این رویداد مهم چه دستاوردهایی نصیب کشورمان خواهد شد و چه ارمغانی برای میهن مان در زمینه های ورزشی، اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و گردشگری حاصل خواهد شد.
به دست آوردن این میزبانی، تنها با تلاش های فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش امکان پذیر نیست و به حمایت کامل دولت و مجلس نیز وابسته است چرا که این رخداد فوتبالی بسیاری از ارکان کشور را درگیر خود خواهد نمود و البته فواید بسیاری را نیز در حوزه های مختلف به همراه خواهد داشت که از آن جمله میتوان به ساخت استادیوم های مجهز، توسعه زیر ساخت های ورزش، جذب گردشگر، بهبود صنعت حمل و نقل و بسیاری موارد دیگر اشاره نمود.
در صورتی که ایران موفق شود میزبانی این رخداد ورزشی را بدست آورد، هزینه بسیاری را باید صرف آماده سازی کشور برای این مسابقات مهم انجام دهد. ساخت یا بازسازی ورزشگاه ها، ساخت بیمارستان های مجهز نزدیک به محل برگزاری بازی ها، زیباسازی شهرها، توسعه و تجهیز صنعت حمل و نقل عمومی، ساخت هتل های با کیفیت و بسیاری موارد دیگر قطعا هزینه هنگفتی را بر دوش دولت و ملت ما خواهد نهاد که با توجه به کاهش شدید قیمت نفت و افق اقتصادی مبهمی و نا به سامانی که اکنون با آن روبه رو هستیم، شاید این میزبانی مشکلاتی را برای کشورمان به همراه آورد.
با این وجود و بنا به جمیع جهات، بسیاری از مردم کشورمان امیدوارند که ایران با غلبه بر ثروت اماراتی ها بتواند میزبانی جام ملت های 2019 را در اختیار بگیرد و میزبان 23 کشور دیگر این قاره پهناور باشد (مسابقات در سال 2019 برای اولین بار با شرکت 24 تیم برگزار خواهد شد). به طور قطع برای هواداران پر شور ایرانی، چنین رویدادی بسیار دلپذیر خواهد بود و آنها امیدوارند تا کشورشان بتواند در گرفتن میزبانی موفق بوده تا در سومین مرتبه ای که میزبانی این رویداد مهم را برعهده میگیرد، بتواند به مانند دو میزبانی قبلی خود به عنوان قهرمانی نیز دست پیدا کند.
