این مادربزرگ نود ساله که نوه هایش به زبان محلی «گوگو» (مادربزرگ) صدایش می کنند در روستای محل زندگی اش به عنوان قابله شناخته می شود. او ۶۵ سال از زندگی اش را صرف به دنیا آوردن نوزادان روستا کرده است. شاید برایتان خنده دار باشد اگر بدانید بسیاری از همکلاسی های او در مدرسه همان هایی هستند که خود گوگو آنها را به دنیا آورده است.
گوگو درسن ۹۰ سالگی به کودکان جهان به خصوص دختران توصیه می کند که حتما برای علم آموزی به مدرسه بروند چون بهترین ثروت آنها در آینده خواهد بود. ثروتی که گوگو در ۹۰ سالگی سعی می‌کند آن را به دست بیاورد.
سردر مدرسه این روستا با خط درشت نوشته که برای آموزش دیدن هیچ محدوده سنی ندارد.
او دلیلش برای درس خواندن در این سن و سال را خواندن کتاب مقدس و الگوشدن برای کودکان روستایش بیان می کند. مخصوصا کودکانی یتیمی که پدرشان را از دست داده‌اند. گوگو می‌خواهد با این کار به آنها امید دهد تا به مدرسه بیایند و فرصت سوادآموزی را از دست ندهند. حتی برخی از اهالی روستا سن شان را برای مدرسه رفتن زیاد می دانند و معتقدند این کار برایشان دیر شده. اما « پریسیلا سیتینی» ۹۰ ساله از مدرسه به آنها می گوید که در این سن و سال هم می شود درس خواند.
منبع: مجله مهر
