صراط: استانهای خراسان، سیستان و بلوچستان، گیلان، قزوین، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان و هرمزگان از کانون‌های اصلی بیماری بودند. در تهران هم بیماری گزارش شده است که البته اکثرا مهاجر بوده‌اند.
عضو مرکز تحقیقات پوست و جذام علوم پزشکی تهران گفت: در سال ۹۲ تعداد ۱۷ بیمار ایرانی مبتلا به جذام در کشور وجود داشته و تحت درمان بوده‌اند که از این تعداد ۱۳ نفر بیمار جدید هستند.
علی فیروز درباره وضعیت دارویی و درمانی بیماران جذام گفت: درمان جذام شامل مصرف ۲ داروی ریفامپین و داپسون به مدت ۶ ماه برای بیماران مبتلا به جذام کم باسیل و ۳ داروی ریفامپین، داپسون و کلوفازیمین به مدت ۱۲ ماه برای بیماران جذام پرباسیل است، که رایگان و به سهولت از سوی وزارت بهداشت و از طریق شبکه‌های بهداشت در سراسر کشور در اختیار بیماران قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه تا سال ۱۳۶۰ هیچ درمانی برای بیماری جذام وجود نداشت، افزود: از این سال و با معرفی درمان فوق از سوی سازمان بهداشت جهانی برای بیماری جذام، خوشبختانه تعداد بیماران جذامی از حدود ۱۰ هزار نفر به سرعت شروع به کاهش کرد. بطوریکه در سال ۱۳۹۲ بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت تعداد ۱۷ بیمار ایرانی مبتلا به جذام در کشور وجود داشته و تحت درمان بوده‌اند که از این تعداد ۱۳ نفر بیمار جدید بوده است.
فیروز افزود: با توجه به تعداد کم بیماران در حال حاضر توزیع جغرافیایی خاصی از بیماری در کشور وجود ندارد. اما سال‌های قبل و زمانی که بیماری شایع‌تر بود؛ استانهای خراسان، سیستان و بلوچستان، گیلان، قزوین، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان و هرمزگان از کانون‌های اصلی بیماری بودند. در تهران هم بیماری گزارش شده است که البته اکثرا مهاجر بوده‌اند.
عضو مرکز تحقیقات پوست و جذام علوم پزشکی تهران تصریح کرد: با توجه به کشف درمان بیماری و کاهش قابل ملاحظه تعداد بیماران و نیز قابلیت سرایت بسیار کم بیماری در حال حاضر هیچ مرکز خاصی برای نگهداری بیماران لازم نیست.
وی افزود: در حال حاضر جهت نیل به هدف ریشه کنی بیماری جذام مهم‌ترین مساله تشخیص سریع بیماران جدید و درمان کامل آنها است که هم از سرایت بیماری و هم از بروز معلولیت‌ها در بیماران جدید پیشگیری خواهد کرد.
فیروز تاکید کرد: شروع بیماری اکثرا در سنین کودکی است، اما سن تشخیص بیماری معمولا به علت دوره نهفتگی طولانی بیماری دیر‌تر است. در اکثر کشور‌ها از جمله ایران تفاوت عمده‌ای در شیوع میان زن و مرد دیده نمی‌شود.
وی درباره اقدامات مرکز تحقیقات جذام برای بهبود بیماران نیز گفت: این مرکز با همکاری وزارت بهداشت، فعالیت‌های طولانی و مستمری در تشخیص و درمان بیماران داشته و در حال حاضر مسئول کمیته تخصصی بررسی موارد غامض بیماری در کشور است. همچنین مسئولیت آموزش این بیماری در کشور در سطوح مختلف با این مرکز است.
عضو مرکز تحقیقات پوست و جذام علوم پزشکی تهران گفت: در سال ۹۲ تعداد ۱۷ بیمار ایرانی مبتلا به جذام در کشور وجود داشته و تحت درمان بوده‌اند که از این تعداد ۱۳ نفر بیمار جدید هستند.
علی فیروز درباره وضعیت دارویی و درمانی بیماران جذام گفت: درمان جذام شامل مصرف ۲ داروی ریفامپین و داپسون به مدت ۶ ماه برای بیماران مبتلا به جذام کم باسیل و ۳ داروی ریفامپین، داپسون و کلوفازیمین به مدت ۱۲ ماه برای بیماران جذام پرباسیل است، که رایگان و به سهولت از سوی وزارت بهداشت و از طریق شبکه‌های بهداشت در سراسر کشور در اختیار بیماران قرار می‌گیرد.
وی با اشاره به اینکه تا سال ۱۳۶۰ هیچ درمانی برای بیماری جذام وجود نداشت، افزود: از این سال و با معرفی درمان فوق از سوی سازمان بهداشت جهانی برای بیماری جذام، خوشبختانه تعداد بیماران جذامی از حدود ۱۰ هزار نفر به سرعت شروع به کاهش کرد. بطوریکه در سال ۱۳۹۲ بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت تعداد ۱۷ بیمار ایرانی مبتلا به جذام در کشور وجود داشته و تحت درمان بوده‌اند که از این تعداد ۱۳ نفر بیمار جدید بوده است.
فیروز افزود: با توجه به تعداد کم بیماران در حال حاضر توزیع جغرافیایی خاصی از بیماری در کشور وجود ندارد. اما سال‌های قبل و زمانی که بیماری شایع‌تر بود؛ استانهای خراسان، سیستان و بلوچستان، گیلان، قزوین، آذربایجان شرقی و غربی، کردستان و هرمزگان از کانون‌های اصلی بیماری بودند. در تهران هم بیماری گزارش شده است که البته اکثرا مهاجر بوده‌اند.
عضو مرکز تحقیقات پوست و جذام علوم پزشکی تهران تصریح کرد: با توجه به کشف درمان بیماری و کاهش قابل ملاحظه تعداد بیماران و نیز قابلیت سرایت بسیار کم بیماری در حال حاضر هیچ مرکز خاصی برای نگهداری بیماران لازم نیست.
وی افزود: در حال حاضر جهت نیل به هدف ریشه کنی بیماری جذام مهم‌ترین مساله تشخیص سریع بیماران جدید و درمان کامل آنها است که هم از سرایت بیماری و هم از بروز معلولیت‌ها در بیماران جدید پیشگیری خواهد کرد.
فیروز تاکید کرد: شروع بیماری اکثرا در سنین کودکی است، اما سن تشخیص بیماری معمولا به علت دوره نهفتگی طولانی بیماری دیر‌تر است. در اکثر کشور‌ها از جمله ایران تفاوت عمده‌ای در شیوع میان زن و مرد دیده نمی‌شود.
وی درباره اقدامات مرکز تحقیقات جذام برای بهبود بیماران نیز گفت: این مرکز با همکاری وزارت بهداشت، فعالیت‌های طولانی و مستمری در تشخیص و درمان بیماران داشته و در حال حاضر مسئول کمیته تخصصی بررسی موارد غامض بیماری در کشور است. همچنین مسئولیت آموزش این بیماری در کشور در سطوح مختلف با این مرکز است.
