صراط: حشمتالله فلاحتپیشه کارشناس مسائل بینالملل با اشاره به تهدید گازی اروپا از سوی مقام معظم رهبری گفت: اعتقاد من بر این است که این موضع رهبر انقلاب در واقع تکمیلی مواضع ماه گذشته ایران درباره مذاکرات هستهای است.
وی ادامه داد: ایشان در سخنرانی پیشین خود تأکید کردند که ایران به دنبال یک توافق خوب بوده و راه دیپلماسی را برای حل این مسئله در پیش گرفته است.
این نماینده سابق مجلس ادامه داد: ولی پس از موضع پیشین رهبر انقلاب شاهد بودیم که تعللی از سوی اروپا و کشورهای 1+5 صورت گرفت و حتی بحث تحریم شرکت ملی نفتکش ایران نیز از سوی اروپا عملیاتی شد.
فلاحتپیشه با بیان اینکه رهبر انقلاب موضوع تهدید گازی اروپا را به عنوان بخشی از اقدامات ایران در حوزه سیاست مقابله به مثل مطرح کردند اظهار داشت: این موضعگیری نشان داد که ایران میتواند وارد سیاست تهدید متقابل شود به ویژه در شرایطی که جریان انرژی به اروپا با وقفه و نوسان مواجه است چنین تهدیدی میتواند از سوی این کشورها جدی گرفته شود.
وی اضافه کرد: به عقیده من رهبر انقلاب تنها بخشی از توانمندیهای ایران در حوزه مقابله به مثل را در قالب تهدید گازی مطرح کردند و اگر بنا باشد که ایران نتواند در فضای تجارت آزاد سیاستهای اقتصادی خود را پیش ببرد، میتواند در زمینههای دیگر نیز وارد حوزه مقابله به مثل و تقابل شود.
این کارشناس مسائل بینالملل جایگاه ایران را در امنیت منطقه یادآور شد و اظهار داشت: هماکنون امنیت بخش مهمی از خلیج فارس در اختیار ایران است و جمهوری اسلامی بیش از هر کشور دیگری در ثبات امنیت در این منطقه نقش دارد و اگر سیاست تقابلی از سوی غرب پیش گرفته شود مطمئنا ایران بیش از هر کشور دیگری میتواند سیاست مقابله به مثل را در خلیج فارس به عنوان یکی از سرپلهای انرژی جهان اجرا نماید.
فلاحتپیشه وظیفه مسئولان داخلی را در قبال این تهدید رهبر انقلاب یادآور شد و افزود: وظیفهای که مسئولان داخلی و به ویژه سیاست خارجی ما دارند این است که دیپلماسی را در عرصه واقعبینانه آن پیش ببرند.
وی ادامه داد: سیاست لبخند به هیچ وجه نمیتواند اصل حاکم بر سیستم دیپلماسی ایران باشد بلکه ما باید لبخند از موضع قدرت را به عنوان واقعیت دیپلماسی خود مطرح کنیم.
این نماینده سابق مجلس تصریح کرد: هر گاه در زمینه دیپلماسی کوتاه آمدیم عملا چیزی عاید کشورمان نشده است ولی هر گاه ابزارهای قدرت خود را به رخ دیگران کشیدیم توانستهایم به خواستههای خود برسیم.
فلاحتپیشه در پایان خاطرنشان کرد: معنای این گفته این است که ما باید در برابر غرب سیاست لبخند توأم با شمشیر در غلاف را در پیش بگیریم.
وی ادامه داد: ایشان در سخنرانی پیشین خود تأکید کردند که ایران به دنبال یک توافق خوب بوده و راه دیپلماسی را برای حل این مسئله در پیش گرفته است.
این نماینده سابق مجلس ادامه داد: ولی پس از موضع پیشین رهبر انقلاب شاهد بودیم که تعللی از سوی اروپا و کشورهای 1+5 صورت گرفت و حتی بحث تحریم شرکت ملی نفتکش ایران نیز از سوی اروپا عملیاتی شد.
فلاحتپیشه با بیان اینکه رهبر انقلاب موضوع تهدید گازی اروپا را به عنوان بخشی از اقدامات ایران در حوزه سیاست مقابله به مثل مطرح کردند اظهار داشت: این موضعگیری نشان داد که ایران میتواند وارد سیاست تهدید متقابل شود به ویژه در شرایطی که جریان انرژی به اروپا با وقفه و نوسان مواجه است چنین تهدیدی میتواند از سوی این کشورها جدی گرفته شود.
وی اضافه کرد: به عقیده من رهبر انقلاب تنها بخشی از توانمندیهای ایران در حوزه مقابله به مثل را در قالب تهدید گازی مطرح کردند و اگر بنا باشد که ایران نتواند در فضای تجارت آزاد سیاستهای اقتصادی خود را پیش ببرد، میتواند در زمینههای دیگر نیز وارد حوزه مقابله به مثل و تقابل شود.
این کارشناس مسائل بینالملل جایگاه ایران را در امنیت منطقه یادآور شد و اظهار داشت: هماکنون امنیت بخش مهمی از خلیج فارس در اختیار ایران است و جمهوری اسلامی بیش از هر کشور دیگری در ثبات امنیت در این منطقه نقش دارد و اگر سیاست تقابلی از سوی غرب پیش گرفته شود مطمئنا ایران بیش از هر کشور دیگری میتواند سیاست مقابله به مثل را در خلیج فارس به عنوان یکی از سرپلهای انرژی جهان اجرا نماید.
فلاحتپیشه وظیفه مسئولان داخلی را در قبال این تهدید رهبر انقلاب یادآور شد و افزود: وظیفهای که مسئولان داخلی و به ویژه سیاست خارجی ما دارند این است که دیپلماسی را در عرصه واقعبینانه آن پیش ببرند.
وی ادامه داد: سیاست لبخند به هیچ وجه نمیتواند اصل حاکم بر سیستم دیپلماسی ایران باشد بلکه ما باید لبخند از موضع قدرت را به عنوان واقعیت دیپلماسی خود مطرح کنیم.
این نماینده سابق مجلس تصریح کرد: هر گاه در زمینه دیپلماسی کوتاه آمدیم عملا چیزی عاید کشورمان نشده است ولی هر گاه ابزارهای قدرت خود را به رخ دیگران کشیدیم توانستهایم به خواستههای خود برسیم.
فلاحتپیشه در پایان خاطرنشان کرد: معنای این گفته این است که ما باید در برابر غرب سیاست لبخند توأم با شمشیر در غلاف را در پیش بگیریم.