صراط: الهه کولایی، فعال سیاسی اصلاحطلب در بخشی از گفتوگو با روزنامه اعتماد و در پاسخ به این سؤال که «در بحث هدفمندی یارانهها شاهد بودیم که بعد از پیروزی روحانی در انتخابات، هنگامی که موضوع انصراف از دریافت یارانه ها مطرح شد، حتی اغلب کسانی هم که به ایشان رای داده بودند حاضر به انصراف نشدند. شما دلیل این امر را چه میدانید؟ آیا این دلیلی بر سیاست زدایی شدن جامعه ما نیست؟» پاسخ میدهد:
«نه تصور من این نیست...در شرایطی که خبرهایی در مورد سوءاستفاده های گوناگون به گوش مردم میرسد، این سادهانگاری است که انتظار داشته باشیم آنها از سهم خود از منابع عمومی چشم پوشی کنند و در واقع شکاف به وجود آمده را نادیده بگیرند. در این زمینه به نظر میرسد شکلگیری رفتارهایی که این اعتماد را بازسازی کند و مردم و دولت و نهادهای قدرت را در یک مسیر به حرکت درآورد کاری نیست که به سرعت شکل بگیرد و نتیجه بخش باشد. در واقع روندی است از سیاستها و برنامههایی که کمک میکند تا این اعتماد ترمیم شود. (اگر)مردم حس کنند که منابع عمومی به گونهای عادلانه، غیر تبعیضآمیز و در خدمت همگان مصرف میشود. آنگاه بدون شک آنها رضایت خواهند داد تا منابع عمومی در خدمت همگان به کار گرفته شود»
*ماجرای فراخوان رئیس جمهور روحانی برای درخواست انصراف پردرآمدها از دریافت یارانه و بینتیجگی آن، یکی از مناقشات جدی در مباحث پیرامون دولت یازدهم است.
ماجرایی که اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور بعدها درباره آن اظهار داشت: «عدهای در داخل و خارج در این زمینه اخلال کردند و با جوّ سازی مردم را به عدم انصراف تشویق کردند!»
او البته به این سؤال هم پاسخ نداد که اگر این عدهی توانا به جوّسازی، واقعاً توانایی منصرف کردن مردم را داشتهاند و ایضاً مخالف رئیس جمهور روحانی هم بودهاند؛ پس چرا در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هیچ کاری نکردند و گذاشتند تا روحانی برنده انتخابات باشد؟!
در عین حال اما چهرههای مدعی حمایت از دولت و به دنبال آنها، جریان سیاسی خاص نیز هیچگاه حاضر نشدند در این زمینه واقعیت را به افکار عمومی بگویند و از علل واقعی منصرف نشدن مردم از دریافت یارانه حرف بزنند.
صحبتهای کولایی نیز باب جدیدی در همین فصل انکارها ارزیابی میشود که البته در چارچوب پروژه مفسدنمایی از ایران اظهار شدهاند.
پروژهای که خواص کشور پیش از این نسبت به آن هشدار داده و عنوان کردهاند که عدهای قصد دارند تا به بهانه مفسدنمایی از نظام اسلامی، مردم را به سمت نارضایتی از نظام اسلامی سوق بدهند.
همچنین عدم اجابت درخواست روحانی از سوی مردم نیز میتواند هر دلیلی داشته باشد بهجز پاسخ مطرح شده در سخنان الهه کولایی.
مثالی که در همین زمینه و در نقض ادعای کولایی باید بیان کرد اینست که حلقه موسوم به انحرافی نیز در دولت قبلی، چندین مرتبه طی یادداشتهایی در روزنامه ایران، ادعا کرده بود که مردم حاضرند برای ابقای احمدینژاد در قدرت به خیابانها بیایند و به قول جریان سیاسی خاص، «قدرت اجتماعی خود را به نمایش بگذارند»!
اما این اتفاق هم همانند فراخوان انصراف از دریافت یارانه هیچگاه روی نداد و البته از آنجا که در آن مقاطع بحث مفسدنمایی از نظام اسلامی! هنوز در دستور کار برخی جریانات خاص قرار نداشت؛ کسی هم به مسئله فساد! بعنوان علت رخداد اشارهای نکرد.
«نه تصور من این نیست...در شرایطی که خبرهایی در مورد سوءاستفاده های گوناگون به گوش مردم میرسد، این سادهانگاری است که انتظار داشته باشیم آنها از سهم خود از منابع عمومی چشم پوشی کنند و در واقع شکاف به وجود آمده را نادیده بگیرند. در این زمینه به نظر میرسد شکلگیری رفتارهایی که این اعتماد را بازسازی کند و مردم و دولت و نهادهای قدرت را در یک مسیر به حرکت درآورد کاری نیست که به سرعت شکل بگیرد و نتیجه بخش باشد. در واقع روندی است از سیاستها و برنامههایی که کمک میکند تا این اعتماد ترمیم شود. (اگر)مردم حس کنند که منابع عمومی به گونهای عادلانه، غیر تبعیضآمیز و در خدمت همگان مصرف میشود. آنگاه بدون شک آنها رضایت خواهند داد تا منابع عمومی در خدمت همگان به کار گرفته شود»
*ماجرای فراخوان رئیس جمهور روحانی برای درخواست انصراف پردرآمدها از دریافت یارانه و بینتیجگی آن، یکی از مناقشات جدی در مباحث پیرامون دولت یازدهم است.
ماجرایی که اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس جمهور بعدها درباره آن اظهار داشت: «عدهای در داخل و خارج در این زمینه اخلال کردند و با جوّ سازی مردم را به عدم انصراف تشویق کردند!»
او البته به این سؤال هم پاسخ نداد که اگر این عدهی توانا به جوّسازی، واقعاً توانایی منصرف کردن مردم را داشتهاند و ایضاً مخالف رئیس جمهور روحانی هم بودهاند؛ پس چرا در انتخابات ریاست جمهوری سال 92 هیچ کاری نکردند و گذاشتند تا روحانی برنده انتخابات باشد؟!
در عین حال اما چهرههای مدعی حمایت از دولت و به دنبال آنها، جریان سیاسی خاص نیز هیچگاه حاضر نشدند در این زمینه واقعیت را به افکار عمومی بگویند و از علل واقعی منصرف نشدن مردم از دریافت یارانه حرف بزنند.
صحبتهای کولایی نیز باب جدیدی در همین فصل انکارها ارزیابی میشود که البته در چارچوب پروژه مفسدنمایی از ایران اظهار شدهاند.
پروژهای که خواص کشور پیش از این نسبت به آن هشدار داده و عنوان کردهاند که عدهای قصد دارند تا به بهانه مفسدنمایی از نظام اسلامی، مردم را به سمت نارضایتی از نظام اسلامی سوق بدهند.
همچنین عدم اجابت درخواست روحانی از سوی مردم نیز میتواند هر دلیلی داشته باشد بهجز پاسخ مطرح شده در سخنان الهه کولایی.
مثالی که در همین زمینه و در نقض ادعای کولایی باید بیان کرد اینست که حلقه موسوم به انحرافی نیز در دولت قبلی، چندین مرتبه طی یادداشتهایی در روزنامه ایران، ادعا کرده بود که مردم حاضرند برای ابقای احمدینژاد در قدرت به خیابانها بیایند و به قول جریان سیاسی خاص، «قدرت اجتماعی خود را به نمایش بگذارند»!
اما این اتفاق هم همانند فراخوان انصراف از دریافت یارانه هیچگاه روی نداد و البته از آنجا که در آن مقاطع بحث مفسدنمایی از نظام اسلامی! هنوز در دستور کار برخی جریانات خاص قرار نداشت؛ کسی هم به مسئله فساد! بعنوان علت رخداد اشارهای نکرد.