صراط: نیروی دریایی آمریکا در گزارش راهبرد مشارکتی خود در قرن ۲۱ به قدرت ایران در خلیج‌فارس اشاره کرد و نوشت که ایران در حال توسعه قابلیت فزاینده‌اش برای بستن تنگه هرمز در صورت ضرورت می‌باشد.
نیروی دریایی آمریکا برنامه «راهبرد مشارکتی نیروی دریایی قرن 21» را منتشر کرده است که در بخشی از آن به اهمیت راهبردی تنگه هرمز برای بازار انرژی اشاره و توان رو به رشد نظامی ایران تهدیدی برای جریان ترانزیتی از این محور، توصیف شده است.
این گزارش که توسط «ری مابیوس» مسئول نیروی دریایی وزارت دفاع آمریکا در ماه جاری میلادی منتشر شده، به امضای «جوزف دانفورد» فرمانده نیروی دریایی، «جاناتان گرینرت» مسئول عملیات دریایی و «پائول زاکانفت» فرمانده گارد ساحلی آمریکا نیز رسیده است.
در بخشی از این گزارش 37 صفحه‌ای، آمده است: «افزایش چشمگیر تقاضا برای انرژی و منابع، بر اهمیت جریان آزاد تجارت از طریق چهارراه استراتژیک دریایی از جمله تنگه هرمز و مالاکا و همچنین پاناما و کانال سوئز تأکید دارد.»
این گزارش که نسخه به روز شده گزارشی است که در سال 2007 با همین عنوان منتشر شد، می‌افزاید: «گرچه آمریکا برای اولین بار در چندین دهه، بیش از آنکه انرژی وارد کند، انرژی صادر کرده است اما همچنان به اقتصاد جهانی پیوند دارد که آن هم به عرضه بدون وقفه نفت و گاز خاورمیانه و آسیای مرکزی وابسته است.»
در گزارش راهبرد مشارکتی نیروی دریایی آمریکا سپس به خطراتی که می‌توان در مسیر نقل و انتقال نفت و گاز ایجاد شود اشاره شده و آمده است: «عرضه بدون وقفه نفت و گاز می‌تواند به واسطه بروز بی‌ثباتی سیاسی و درگیری‌های منطقه‌ای در معرض خطر قرار گیرد؛ به ویژه آنکه ایران همچنان در حال توسعه قابلیت فزاینده خود برای تهدید مسیر تجاری تنگه هرمز می‌باشد.»
بر اساس این گزارش، بسته شدن تنگه هرمز می‌تواند پیامدهای منفی برای آمریکا و جهان به وجود آورد و «اخلال در عرضه انرژی خیلی سریع و به طرز چشمگیری می تواند به اقتصاد جهانی آسیب وارد کند. تغییرات چشمگیر در تولید و انتقال انرژی و همچنین تکمیل پروژه توسعه کانال پاناما به طرز اساسی الگوهای حمل نقل در آمریکا و سطح جهان را تغییر داده است.»
در بخش دیگری از این گزارش که در آن از نامی مجعول برای خلیج فارس استفاده شده، به تلاش نیروی دریایی آمریکا برای استقرار در این منطقه اشاره شده است و آمده است: «فرماندهی تفنگداران دریایی آمریکا (MAGTF) و گروه ضربت (SPMAGTF) به هواپیماهای «ام وی 22» و «کی سی 130 هرکولس» مجهز شده‌اند تا شعاع عملیاتی برای همکاری امنیتی و واکنش در زمان بحران را افزایش دهد.»
این گزارش می‌افزاید که گروه نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا، یک مقر مرکزی در خلیج فارس را حفظ می‌کنند و کشتی‌های خود را در آنجا مستقر خواهند کرد و از کشتی های چند منظوره چون کشتی جنگی «لیتورال» و کشتی‌های مشترک با سرعت بالا و شناور پیشرو (AFSB) برای حمایت از همکاری امنیتی، مبارزه با تروریسم، عملیات اعزامی، مین‌روبی و نیروهای عملیات ویژه استفاده کنند.
نیروی دریایی آمریکا برنامه «راهبرد مشارکتی نیروی دریایی قرن 21» را منتشر کرده است که در بخشی از آن به اهمیت راهبردی تنگه هرمز برای بازار انرژی اشاره و توان رو به رشد نظامی ایران تهدیدی برای جریان ترانزیتی از این محور، توصیف شده است.
این گزارش که توسط «ری مابیوس» مسئول نیروی دریایی وزارت دفاع آمریکا در ماه جاری میلادی منتشر شده، به امضای «جوزف دانفورد» فرمانده نیروی دریایی، «جاناتان گرینرت» مسئول عملیات دریایی و «پائول زاکانفت» فرمانده گارد ساحلی آمریکا نیز رسیده است.
در بخشی از این گزارش 37 صفحه‌ای، آمده است: «افزایش چشمگیر تقاضا برای انرژی و منابع، بر اهمیت جریان آزاد تجارت از طریق چهارراه استراتژیک دریایی از جمله تنگه هرمز و مالاکا و همچنین پاناما و کانال سوئز تأکید دارد.»
این گزارش که نسخه به روز شده گزارشی است که در سال 2007 با همین عنوان منتشر شد، می‌افزاید: «گرچه آمریکا برای اولین بار در چندین دهه، بیش از آنکه انرژی وارد کند، انرژی صادر کرده است اما همچنان به اقتصاد جهانی پیوند دارد که آن هم به عرضه بدون وقفه نفت و گاز خاورمیانه و آسیای مرکزی وابسته است.»
در گزارش راهبرد مشارکتی نیروی دریایی آمریکا سپس به خطراتی که می‌توان در مسیر نقل و انتقال نفت و گاز ایجاد شود اشاره شده و آمده است: «عرضه بدون وقفه نفت و گاز می‌تواند به واسطه بروز بی‌ثباتی سیاسی و درگیری‌های منطقه‌ای در معرض خطر قرار گیرد؛ به ویژه آنکه ایران همچنان در حال توسعه قابلیت فزاینده خود برای تهدید مسیر تجاری تنگه هرمز می‌باشد.»
بر اساس این گزارش، بسته شدن تنگه هرمز می‌تواند پیامدهای منفی برای آمریکا و جهان به وجود آورد و «اخلال در عرضه انرژی خیلی سریع و به طرز چشمگیری می تواند به اقتصاد جهانی آسیب وارد کند. تغییرات چشمگیر در تولید و انتقال انرژی و همچنین تکمیل پروژه توسعه کانال پاناما به طرز اساسی الگوهای حمل نقل در آمریکا و سطح جهان را تغییر داده است.»
در بخش دیگری از این گزارش که در آن از نامی مجعول برای خلیج فارس استفاده شده، به تلاش نیروی دریایی آمریکا برای استقرار در این منطقه اشاره شده است و آمده است: «فرماندهی تفنگداران دریایی آمریکا (MAGTF) و گروه ضربت (SPMAGTF) به هواپیماهای «ام وی 22» و «کی سی 130 هرکولس» مجهز شده‌اند تا شعاع عملیاتی برای همکاری امنیتی و واکنش در زمان بحران را افزایش دهد.»
این گزارش می‌افزاید که گروه نیروی دریایی و تفنگداران دریایی آمریکا، یک مقر مرکزی در خلیج فارس را حفظ می‌کنند و کشتی‌های خود را در آنجا مستقر خواهند کرد و از کشتی های چند منظوره چون کشتی جنگی «لیتورال» و کشتی‌های مشترک با سرعت بالا و شناور پیشرو (AFSB) برای حمایت از همکاری امنیتی، مبارزه با تروریسم، عملیات اعزامی، مین‌روبی و نیروهای عملیات ویژه استفاده کنند.
