صراط: مدیر کل دفتر موسیقی ارشاد اخبار مربوط به اعطای مجوز به یک آلبوم موسیقی رپ را رد کرد و گفت: هنوز هیچ آلبوم در ژانر موسیقی «رپ» مجوز نگرفته است.
در روزهای گذشته اخباری در برخی از رسانه‌ها مبنی بر اعطای مجوز به یک آلبوم رپ مطرح شد که پیروز ارجمند مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در این خصوص گفت: آلبوم‌های رپ که برای بررسی و صدور مجوز به دفتر موسیقی ارسال شده است، هیچ‌کدام مشخصاتی که مورد قبول ما باشند را دارا نیستند.
مدیرکل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشتر با بیان اینکه این شیوه از موسیقی در گروه گفت‌آواز قرار دارد، گفته بود: این نوع موسیقی ریشه در فرهنگ ایران دارد، ما در فرهنگ‌مان ترتیل‌خوانی، رجزخوانی و بحر طویل‌خوانی داریم و حتی حماسه سرایان ایرانی که رجزخوانی یا شاهنامه‌‌خوانی می‌کردند نیز به نوعی از موسیقی رپ استفاده کرده‌اند. اگر رپ‌هایی که در حال حاضر به صورت زیرزمینی در کشور در حال تولید است، شرایط مد نظر مرکز موسیقی وزارت ارشاد یعنی مطابقت با فرهنگ اصیل ایرانی را داشته باشند، مجوز رسمی دریافت خواهند کرد.
از طرفی حسین نوش‌آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعطای مجوز به موسیقی رپ را بعید خوانده و گفته بود: از نظر موسیقی رپ نماد موسیقی غربی است و بعید است که تحت این عنوان مجوزی صادر شود زیرا موسیقی از نوع رپ به ترویج ناهنجاری‌ها می‌پردازد که به آن مجوز داده نخواهد شد.
موسیقی رپ در دهه 1980 میلادی و از میان موسیقی سیاه پوستان فقیر متولد شد. رپ در واقع یک نوع موسیقی اعتراض‌آمیز خیابانی است. این موسیقی از پیش پا افتاده‌ترین، سهل‌ترین و خیابانی‌ترین کلمات استفاده می‌کند، بدون این که از حیث ادبی بتوان این نوع استفاده را نقد کرد. در نوشتن متن ترانه‌های رپ، هیچ الزامی برای رعایت قوانین ادبی وجود ندارد.موسیقی رپ به موضوعاتی از جمله: اختلاف طبقاتی، ریاکاری، دعواهای خیابانی، فرهنگ غالب جهانی و همچنین بحران‌های سیاسی می‌پردازد. رپ در واقع به نحوی می‌توان گفت چارچوب تعیین شده موسیقی را که دارای قوانین سخت و مشخص است را خرد می‌کند تا موسیقی در دسترس عامی‌ترین افراد جامعه قرار گیرد.
در روزهای گذشته اخباری در برخی از رسانه‌ها مبنی بر اعطای مجوز به یک آلبوم رپ مطرح شد که پیروز ارجمند مدیر کل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در این خصوص گفت: آلبوم‌های رپ که برای بررسی و صدور مجوز به دفتر موسیقی ارسال شده است، هیچ‌کدام مشخصاتی که مورد قبول ما باشند را دارا نیستند.
مدیرکل موسیقی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیشتر با بیان اینکه این شیوه از موسیقی در گروه گفت‌آواز قرار دارد، گفته بود: این نوع موسیقی ریشه در فرهنگ ایران دارد، ما در فرهنگ‌مان ترتیل‌خوانی، رجزخوانی و بحر طویل‌خوانی داریم و حتی حماسه سرایان ایرانی که رجزخوانی یا شاهنامه‌‌خوانی می‌کردند نیز به نوعی از موسیقی رپ استفاده کرده‌اند. اگر رپ‌هایی که در حال حاضر به صورت زیرزمینی در کشور در حال تولید است، شرایط مد نظر مرکز موسیقی وزارت ارشاد یعنی مطابقت با فرهنگ اصیل ایرانی را داشته باشند، مجوز رسمی دریافت خواهند کرد.
از طرفی حسین نوش‌آبادی سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی اعطای مجوز به موسیقی رپ را بعید خوانده و گفته بود: از نظر موسیقی رپ نماد موسیقی غربی است و بعید است که تحت این عنوان مجوزی صادر شود زیرا موسیقی از نوع رپ به ترویج ناهنجاری‌ها می‌پردازد که به آن مجوز داده نخواهد شد.
موسیقی رپ در دهه 1980 میلادی و از میان موسیقی سیاه پوستان فقیر متولد شد. رپ در واقع یک نوع موسیقی اعتراض‌آمیز خیابانی است. این موسیقی از پیش پا افتاده‌ترین، سهل‌ترین و خیابانی‌ترین کلمات استفاده می‌کند، بدون این که از حیث ادبی بتوان این نوع استفاده را نقد کرد. در نوشتن متن ترانه‌های رپ، هیچ الزامی برای رعایت قوانین ادبی وجود ندارد.موسیقی رپ به موضوعاتی از جمله: اختلاف طبقاتی، ریاکاری، دعواهای خیابانی، فرهنگ غالب جهانی و همچنین بحران‌های سیاسی می‌پردازد. رپ در واقع به نحوی می‌توان گفت چارچوب تعیین شده موسیقی را که دارای قوانین سخت و مشخص است را خرد می‌کند تا موسیقی در دسترس عامی‌ترین افراد جامعه قرار گیرد.
