با وجود صحبت‌های ایشان، بار دیگر برخی دستگاه‌های اجرایی به‌سراغ تخریب مکان‌های طبیعی و بکر رفته‌اند؛ حالا میدان «میشان» در الوند با این خطر روبه‌رو است، جایی که به دلیل موقعیت جغرافیایی‌اش دارای پناهگاهی است که کوهنوردان برای بالا رفتن از کوه الوند از آن استفاده می‌کنند.
حسین زندی، فعال میراث فرهنگی همدان، در این‌باره می‌گوید: دشت «میشان» یک پایگاه قدیمی با دو مقصد است که مقصد تله‌کابین گنجنامه اکنون میدان «میشان» نام گرفته و نخستین‌بار ماشین‌آلات و لودر را در مجموعه گنجنامه بالا بردند، جاده‌سازی کردند و مسیری درست کردند که ماشین هم بتواند در آن حرکت کند، حتی تجهیزات تله‌کابین را کنار کتیبه و آبشار گنجنامه قرار دادند و اکنون نیز ظاهرا نهادهای دیگر برای تخریب، با هم رقابت می‌کنند، مانند هلال احمر که برای بزرگ کردن پایگاه امدادرسانی‌اش، گودالی عمیق در میدان میشان ایجاد کرده است.
وی با تأکید بر این‌که مجموعه‌ی میدان «میشان» زیرمجموعه کوه الوند در فهرست میراث طبیعی به ثبت رسیده است، ادامه می‌دهد: در چند روز گذشته، با شکایت دستگاه‌هایی مانند منابع طبیعی، دادستانی همدان به موضوع وارد شده و گویا کار را موقتا متوقف کرده است.
او با اشاره به این‌که فضای تخریب‌شده توسط هلال احمر باید جبران شود، اضافه می‌کند: پناهگاه اول در میدان میشان حدود 60 سال پیش ساخته شده، اما حالا پایگاه امداد و نجات هلال احمر گودالی عمیق حفر و اعلام کرده که قصد دارد زیرزمینی برای بیشتر کردن تجهیزات هلال احمر ایجاد کند، حتی زمانی که با مخالفت کوهنوردان مواجه شد، اعلام کرد پس از تکمیل این زیرزمین روی آن را می‌پوشاند و درخت می‌کارد تا منظره‌ی طبیعی میدان میشان حفظ شود، کاری که با عقل جور درنمی‌آید.
وی با اشاره به تخریب چند چشمه در میدان «میشان» برای ایجاد این گودال، ادامه می‌دهد: هر آنچه در بالادست میدان «میشان» درست کرده‌اند، به‌صورت مستقیم و غیرمستقیم به کتیبه‌ها و آثار گنجنامه که پایین‌تر از میدان «میشان» هستند، آسیب وارد می‌کند.
زندی با اشاره به از بین رفتن امکان ثبت جهانی «گنجنامه» پس از ساخته شدن تله‌کابین در این محدوده، اظهار می‌کند: با وجود این‌که مجموعه کوه‌های الوند یک مجموعه‌ی بی‌نظیر میراث فرهنگی در کشور است، اما اکنون توسط مدیریت شهری و دستگاه‌های مختلف روزبه‌روز به حریم و حتی عرصه‌ی آن دست‌درازی می‌شود، به‌گونه‌ای که به‌زودی همه‌ی مجموعه را از بین می‌برند.
فریادمان زیر آب است
علی بیات، کوهنورد و فعال محیط زیست، نیز در این زمینه می‌گوید: مقام معظم رهبری بارها و بارها بر صیانت از طبیعت و حفظ و تخریب نکردن آن به بهانه‌های گوناگون، حتی ساخت حوزه علمیه تأکید داشته و بارها و بارها نگرانی خود را از اتفاقاتی که در حوزه طبیعت می‌افتد، در نشست‌های گوناگون ارائه و پرمخاطب‌ترین رسانه‌ها هم آن را منتشر کرده‌اند، اما متأسفانه به‌نظر می‌رسد این وسط هیچ گوش شنوایی وجود ندارد و همه‌ی فریادهای دوستداران محیط زیست «فریاد زیر آب» است.
او ادامه می‌دهد: متأسفانه این تخریب‌ها توسط دولتی‌ها و به راحتی و در
تصمیماتی انفرادی و صرفا به قصد ارائه عملکرد موفق مدیریتی صورت می‌گیرد،
اما به نظر می‌رسد هیچ نظارت، تنبیه و توبیخی برای این‌گونه افراد وجود
ندارد، یا دست کم ما شاهد آن نبودیم، به همین دلیل است که بعضا شاهدیم به
بهانه ساخت خوابگاه، درختان محوطه دانشگاهی قطع می‌شود و به بهانه‌ی احداث
خطوط لوله و جاده و بزرگراه‌ها، جنگلی به دو نیم تقسیم و نابود می‌شود و
به بهانه‌ی امداد و نجات و ساخت ایستگاه امداد، طبیعتی به نابودی کشیده
می‌شود، آن‌ها می‌خواهند برای خود، محل آرامی را بسازند تا در آینده
همایش‌ها و سمینارها را در چشم‌اندازی زیبا که به بهانه ریخته شدن خون
طبیعت ساخته شده است، برگزار کنند.
وی با بیان این‌که آنچه امروز در میدان میشان همدان و ارتفاعات الوند شاهدیم از این دایره بیرون نیست، بیان می‌کند: در سه سال گذشته، هلال احمر احداث یک ساختمان را در رأس کار قرار داد و به هر نحوی ساخت و مشکلات آب و برق و فاضلاب آن نادیده گرفته شد. حال هم با لودر و سایر تجهیزات تخریبی، برای توسعه فضا وارد عمل شده و متأسفانه آنچه نباید می‌شد، اتفاق افتاد و مصیبتی جبران‌نشدنی پیش آمد.
بیات با اشاره به هشدارها و تذکراتی که بارها در این زمینه داده شده است، می‌گوید: با توجه به اقدامات در دست انجام، هشدارها مصداق این جمله است: «آه اگر آه من و ناله اگر ناله توست، آنچه به گوش فلک نرسد فریاد است».
این کوهنورد معتقد است که ورود نیروی انتظامی، مدعی‌العموم و نماینده‌ی منابع طبیعی و ... نمی‌تواند این قصه‌های تلخ را التیام بخشد؛ اما امید است جلوی تخریب‌های بیشتر گرفته شود که آن هم امیدی واهی است، چون همین بذر امید را سال‌ها پیش کاشتیم و درو نکردیم که نمونه‌های این ناامیدی را می‌توان در شرکت بالابر گنجنامه دید.
وی «دپو» کردن سطح و حجم عظیمی از خاک در مقابل پناهگاه 1 میدان میشان را علاوه بر ایجاد گرد و غبار در آینده‌ای نزدیک و کور شدن چشم‌انداز منطقه، عاملی برای انباشت حجم زیادی برف ناشی از کولاک در زمستان و سخت شدن مسیر همراه خطر لیز خوردن کوهنوردان می‌داند و اظهار می‌کند: هلال احمری که مدعی امداد است، باید پیش‌بینی خطرات بالقوه‌ی این اتفاق برای کوهنوردان و طبیعت‌دوستان را نیز داشته باشد.
