او که نوشتن نمایشنامههایی مانند:« دلاک باشی» ، «من حرفی ندارم» ،«بوق» ،«شب بخیر کیارستمی» ، «خیر نبینی سعیده»، «شهر شطرنجی» را در کارنامه هنری خود دارد،ادامه داد:« وضعیت کنونی فرهنگ و تئاتر انگیزه نوشتن را سست میکند. یک نمایشنامه نویس هم امرار معاش دارد که از سوی با مشکلات عدم امنیت شغلی و از سوی دیگر با گرانی وتورم مواجه است.»
نقد علی درباره چگونگی اقتباس متن «خرمهره» از داستان کوتاه «خطا کار» چخوف نیز توضیح داد:«12 سال پیش من با الهام ازقصه کوتاه «خطا کار» متن نمایشنامه «خرمهره» را نوشتم. اما این نمایشنامه به شدت در فرم و محتوا ایرانی شد و شاید تنها صحنه پایانی تا حدودی برگرفته از قصه «خطاکار» چخوف شد.»
این نمایشنامهنویس گفت:«شیوه اجرایی قصابیان بسیار به آن چه درمتن مورد نظر من بوده ، نزدیک است و حتی متن دراجرا کاملتر هم شده است. چرا که از ابتدای نوشتن این متن محسن قصابیان حضور داشت و دغدغه این قصه، درد مشترکی بود.»
فرهاد نقدعلی زبان متن خود را تا حدودی برآمده از زبان کتابت دوران قاجار و اوایل پهلوی دانست و افزود:«البته اغراق و شوخی هم با این زبان صورت گرفته و در بیشتر مواقع از زبان نوشتاری اسناد و نامهنگاریهای اداری آن زمان استفاده کردهام.»