"بوی کباب" از تهران به پاریس رسید

 

وی که در مقاطع حساسی از مذاکرات هسته‌ای به بلندگوی رژیم صهیونیستی تبدیل شده بود و گهگاه خبرهایی کاملاً ناامید کننده از روند مذاکرات میان ایران و گروه کشورهای 1+5 داشت، گویا این بار با اهداف خاص که شاید چندان هم با حسن نیت نتوانند ارزیابی شوند، به ایران سفر می‌کنند.

 

موسیو لوران که زهرش را قبلاً نیز به ایران ریخته است، اینک به ایران می‌آید تا ظاهراً برای پیگیری برخی از مسائل از جمله موضوع همکاری‌ها برای اجرای برجام هسته‌ای با مسئولان کشورمان رایزنی کند. دقت در احوال و مواضع وزیر 70 ساله فرانسوی مشخص می‌سازد که سابقه ارادت وی به اسرائیل بسیار بیشتر و پررنگ‌تر از علاقه وی به ایران است و همین امر موجب می‌شود به وی و سفر آینده‌اش به تهران نتوان چنان خوشبینانه نگریست.

 

 

فابیوس در این مقاطع حساس کاسه از آش داغ‌تر می‌شد و حتی بیشتر از آمریکایی‌ها خود را مدافع منافع اسرائیل معرفی می‌کرد، بی‌رحمانه به مواضع منطقی ایران می‌تاخت و آن‌ها را خارج از چارچوب مذاکرات هسته‌ای و برهم زننده شرایط برای توافق نهایی می‌دانست.

 

مرد 8 میلیون دلاری پاریس‌نشین اینک اما امیدوار است که بتواند به ویژه بازار از دست رفته شرکت‌های خودروسازی فرانسه در ایران را احیا کند و در دریای مواج مذاکرات هسته‌ای توری بیندازد مگر بتواند نصیب دندان‌گیری داشته باشد.

 

وی شاید فراموش کرده که در جنگ ظالمانه تحمیلی از سوی مستکبرین عالم بر ایران در طول 8 سال، از تصمیم‌گیران و مجریان اصلی پروژه تحویل بلاعوض سلاح به رژیم بعث عراق بود.

 

وی شاید از یاد برده که زمانی "تاجر مرگ" شد و به عنوان متهم اصلی، مقادیر قابل توجهی از خون‌های آلوده به ویروس ایدز را به ایران وارد کرد اما هرگز به خاطر وارد کردن این سوغات شوم فرانسوی‌نشان، از ایران عذرخواهی نکرد و حاضر به پرداخت غرامت هم نشد.

 

با این حال نیش فابیوس یهودی‌الاصل به تن خودی‌ها هم فرورفته، چرا که وی زمانی که رئیس پارلمان فرانسه بود (1990 میلادی) قانونی مضحک را به تصویب رساند که بر اساس آن هر فرانسوی که درباره وجود اتاق‌های گاز و آمار کشتار 6 میلیون یهودی در جنگ دوم جهانی سوالی مطرح کند، از یک ماه تا یک سال به زندان محکوم شده، باید جریمه نقدی پرداخت کند و کار خود را نیز از دست خواهد داد.

 

این قانون عجیب که به سبب همکاری شدید فابیوس و گسو دیگر نماینده کمونیست پارلمان فرانسه به "قانون فابیوس – گسو" نیز موسوم شد، یکی از مهم‌ترین خوش‌خدمتی‌های شخص فابیوس به رژیم کودک‌کش عبری است.

 

حمایت فابیوس از اسرائیل به حدی قوی است که برخی در سپهر سیاست او را جزو افراطی‌ترین اشکنازی‌های جهان می‌شمارند. فقرات اتهامی کارنامه سیاه فابیوس در سیاست داخلی و خارجی فرانسه، دیگر جای تردیدی باقی نخواهد گذاشت که این شخص و کشور متبوعش هرگز قابل اعتماد نیستند و اگر هم قرار است رابطه‌ای میان ایران و فرانسه سامان یابد، قطعاً بر مبنای اعتماد نخواهد بود.

 

به هر حال فابیوس، این بار گویا به قول ایرانی‌ها بوی کباب به مشامش خورده و این که واقعاً چه هدفی را دنبال می‌کند، محل ابهام و سوال است!