«بن‌تن» و «سوپرمن» هیچ ارتباطی با فرهنگ ما ندارد
هرساله در نمایشگاه دفاع مقدس غرفه هایی برای کودکان وجود دارد که شاید هیچ ارتباطی با دفاع مقدس نداشته باشد. همین بی ارتباطی و البته عدم فعالیت در حوزه کودکان باعث شد تا جرقه ای در ذهن یک گروه کوچک زنانه شکل بگیرد تا جای خالی این موضوع را پر کنند. «محیا فکری» یکی از طراحان و هسته اصلی گروه می گوید: «هرساله در نمایشگاه مقدس غرفه هایی برای کودکان وجود دارد که شاید هیچ ارتباطی با دفاع مقدس نداشته باشد و فقط در آنها خمیربازی و اسباب بازی های که همه جا آنها را می بینیم وجود دارند. همین بی ارتباطی باعث شد تا جرقه ای در ذهنم شکل بگیرد که باید این جای خالی را پر کرد. همیشه توی ذهنم بود که باید به جای شخصیت های کارتونی مثل «بن تن» و «سوپرمن» که هیچ ارتباطی به فرهنگ ما ندارد باید شخصیت ها و عروسک هایی جایگزین شود که برگرفته از اسطوره های ما باشد. برای همین طرح عروسک ها را پیاده کردیم.»
پول‌هایمان را روی هم گذاشتیم
همین موضوع باعث شد تا فکرهایشان را روی هم بریزند و هرکس هر توانی دارد به کار بگیرد،او ادامه میدهد: «ما تجربه عروسک سازی نداشتیم اما برای خودمان یک اصولی طراحی کردیم مثلا تا حد امکان همه چیز ایرانی باشد و اینکه جنس کارمان هم خوب باشد. عروسک ها هم نماد دفاع مقدسی و مذهبی داشته باشند. پول‌هایمان را روی هم ریختیم و ۲۰ میلیون تومان جمع کردیم. بعد خانم «زهرا شعاعی» خرید اولیه را انجام داد. «محدثه سادات میررضایی» اولین نمونه عروسک را ساخت. «زهرا یعقوبی» اولین لباس عروسک را دوخت و خانم «طاهره دریاییان» هم ماشین جیپ عروسک را ساخت و کار به این شکل ادامه پیدا کرد. ابتدا طرح را می زدیم و به تولیدی می دادیم که برایمان عروسک را بسازد. بعد تصمیم گرفتیم که کم کم خودمان همه کارها را پیش ببریم و به کمک بچه های هیئت‌مان گسترش بدهیم. سعی کردیم همه چیز را هم با کیفیت تهیه کنیم مثلا برای لباس از پارچه ای استفاده کردیم که متری ۱۳ هزار تومان قیمت داشت. تولیدی ها می گفتند این کیفیت و قیمت را هیچ کس برای عروسک استفاده نمی کند.»
«داداش رضا» نماد شهدای نوجوان است
قیمت عروسک ها متفاوت است. مثلا عروسک « داداش رضا» با ابزارکامل ۴۸ هزار تومان است که این ابزار شامل چراغ قوه،قمقمه، کاور، کوله پشتی و یک سی دی است. که بدون ابزارها ۳۸ هزارتومان می شود. عروسک دخترانه این گروه که «آبجی معصومه » هم ۵۰ هزار تومان قیمت دارد. به گفته خانم فکری این عروسک ها نمونه ۲۷ هزارتومانی هم دارند که ارزان قیمت تر تهیه شده است. ساخت این عروسک ها هم طوری تنظیم شده که می توان دست و پای آنها را در حالت های مختلفی ماننده خوابیده، نشسته و حتی در حالت نماز نیز قرار دارد! خانم فکری در پاسخ به سوال ما که چرا باید عروسک ها لباس رزم تن شان باشد جواب جالبی می دهد: « این عروسک نماد شهدای نوجوان است. مزیتی هم که دارد این است که هر خانواده ای در آشناهایش از شهدا دارد و این به ملموس شدنش کمک می کند. »
فروش خوبی داشتیم
بچه ها از استقبال مردم بسیار راضی هستند و می گویند تا به حال با واکنش های مثبت زیادی روبرو شده اند «با اینکه فعلا تولید انبوه و محل مناسبی برای عرضه نداشتیم تاکنون توانسته ایم بیش از هزار عروسک بفروشیم. بیشتر سفارشان هم به صورت تلگرامی و یا از طریق شرکت های فرهنگی بوده است. در ماه رمضان در محل نمایش «فصل شیدایی» غرفه داشتیم که فروش خیلی خوب بود. یک نفر به ما گفت که اگر بخواهید در تلویزیون یک تبلیغ مجانی پخش کنید می توانم کمک کنم. اما ما چون توان تولید انبوه نداریم نمی توانیم متقاضی زیادی بپذیریم. با همین تعداد هم از مردم واکنش های بسیار جالبی گرفتیم. مثلا مادری با من تماس گرفت و گفت که آنقدر بچه من با عروسک شما خوب شده که دیگر سراغ بن تن نمی رود چون صبح تا شب را با عروسکش می گذراند. خوشبختانه از سه ساله تا ۱۷ ساله از ما خرید کردند.»
گفتند برای تولید بروید چین!
خانم فکری و گروهش خیلی تلاش کردند که ارگان های مختلف از آنها حمایت کنند و بخشی از کار را دست بگیرند تا این عروسک ها با قیمت ارزان تری به دست مردم برسد اما موفق نشدند، « متاسفانه به ما حرف های عجیب و غریبی زدند. مثلا گفتند برای اینکه به خط تولید برسید باید بروید چین! عده ای هم به جای حمایت به ما گفتند کار را به ما بسپارید و ما ۱۰ درصد از سود را به خاطر حق ایده به شما می دهیم. کاش می شد از بازار اسباب بازی های داخلی حمایت های بیشتری شود. حداقل همان اول از آنها مالیات نخواهند شما به کارگاه های اسباب بازی بروید می بینید که هیچ کدام تابلو ندارند چون نمی توانند مالیات بدهند. کاش مثل خیلی از کشورهای خارجی بعد از ۱۰ سال که توانستند از آب و گل بیرون بیایند از آنها مالیات گرفته شود. این ارگان های مختلف که هدیه زیاد می دهند چه اشکالی دارد که عروسک های ما را بخرند.» وقتی از چشم اندازشان می پرسیم می گویند: «دوست داریم به جایی برسیم که رضایت و توجه رهبری را به همراه داشته باشد و بتوانیم در این رابطه ایشان را ملاقات کنیم.»
