عبادی ضمن مقاله‌ای در وبسایت فردا نوشت: به دنبال توافق بر سر برنامه هسته‌ای ایران و در انتظار لغو اکثر تحریم‌های اقتصادی، رفت و آمد هیئت‌های مقامات دولتی اروپایی و ایرانی، بین تهران و پایتخت‌های اروپایی شدت گرفته و همه در پی گفت‌وگو در مورد روابط جدید دیپلماتیک و اقتصادی با ایران هستند. وی می‌افزاید: دولت‌های اروپایی نباید اجازه دهند اشتیاق آنان برای تجدید تعامل با ایران و بازارهای آن، نیاز فوری کشور برای اصلاحات در زمینه حقوق بشر را تحت‌الشعاع قرار دهد. در عوض، همان کانال‌های دیپلماتیک و اقتصادی که در حال شکل‌گیری است باید برای پاسخگو کردن ایران نسبت به پرونده حقوق بشر مورد استفاده قرار گیرد.
وی همچنین از دولت‌های اروپایی خواست ضمن همکاری با جامعه مدنی (اسم مستعار گروهک‌های وابسته)، به ایران فشار بیاورند و یک گزارشگر ویژه برای ایران تعیین‌کنند. عبادی می‌نویسد: نقش جامعه مدنی ایران چه در داخل کشور و چه در تبعید بسیار عمده است. اتحادیه اروپا باید از مدافعان حقوق بشر ایرانی حمایت کرده و با آنها همکاری کند تا به برنامه‌ای شکل دهند که بتواند به واقع تاثیرگذار باشد. مدافعان حقوق بشر ایرانی بهتر از هر کس دیگر می‌دانند چه چیزی مورد نیاز است و چه موردی دست‌یافتنی است.
وی می‌افزاید: امیدوارم اروپا بتواند ورای جذابیت قابل توجه مالی، شرایط فعلی را نیز ببیند و این برهه از زمان را، علیرغم توافق هسته‌ای، فرصتی برای کمک به بسیاری از افراد در ایران که هنوز نمی‌توانند از آزادی بهره‌مند باشند ببیند. اگر ما ایران را در این زمان رها کنیم، ممکن است فرصت دیگری وجود نداشته باشد.
یادآور می‌شود
صدور قطعنامه تحریمی 1929 در سال 1389 به واسطه رایزنی و آدرس دادن
نمایندگان سران فتنه سبز به آمریکا و برخی کشورهای اروپایی انجام گرفت. این
قطعنامه، شدیدترین قطعنامه تحریمی بود. اما پس از اعمال تحریم‌های مذکور،
فتنه‌گران با ریختن اشک تمساح برای اقتصاد کشور و معیشت مردم، سعی کردند
خود را دلسوز کشور و نگران مصلحت عمومی جا بزنند!
