صراط: تردید مقوله دفاع امری کاملا لازم و
حیاتی برای یک کشور محسوب میشود و اساساً حیات یک جامعه و حکومت بسته به
توانمندیهای بالای دفاعی در تمام زمینههاست. در این میان با تولد
تکنولوژیهای نویی چون فضای مجازی و دنیای دیجیتال، به نوبه خود، بعد جدیدی
از تهدید و به دنبال آن دفاع را به وجود آورد.
در این رابطه مسئولین مربوطه در سطح نیروهای مسلح پاسخهای تاملبرانگیزی به این سؤال دارند اما قبل از پرداختن سخنان لازم است که به یک موضوع مورد توجه قرار گیرد.
باشکل
گیری دنیای سایبر، گونه جدیدی از تهاجم در بستر این فضا ایجاد شده که
بدون استفاده از تسلیحات فیزیکی می توان زیرساختهای حیاتی یک کشور را مورد
هدف قرار داد که از این نوع تهاجم با عنوان "جنگ سایبری" یاد میشود.
حال
در چنین دنیایی باید ساز و کاری به منظور مقابله با تهاجمات سایبری در نظر
گرفته می شد. لذا تشکیل ساختارها و نهادهای خاصی که امنیت را در فضای
مجازی برای یک کشورها ایجاد کنند امری کاملاً اجتنابناپذیر است، از این
رو بسیاری از کشورها به تشکیل چنین سامانه ای اقدام کرده اند. در این مبان
هستند کشورهایی که با رویکردی نظامی به این مسئله نگریسته و از این رو در
فضای مجازی اقدام به تشکیل ساختارهابی با عنوان «ارتش سایبری» کردهاند.
اگرچه
این ارتش از یک سو وظیفه دفاع در مقابل تهاجم دیگران در فضای سایبر را بر
عهده دارد. اما نکته قابل تامل آن است که حمله به طرف مقابل، مهمترین
ماوریتی است که برای یک ارتش سایبری در نظر گرفته شده است. کشور ما ایران
به دلیل ماهیت ضد استکباری خود همواره یکی از اهداف اولیه تهاجم سایبری
دنیای استکبار است. حملات ویروس های استاکسنت، فلیم و رجین نمونههای بارزی
از تهاجم سایبری به منافع حیاتی کشور ما هستند که واژه جنگ سایبری را برای
ما ایرانیان کاملا ملموس کرده اند.
در
این بین یک نکته کلیدی به وجود می آید و آن اینکه ایجاد یک ارتش سایبری در
یک کشور به طور کلی این ذهنیت را در ناظرین خارج از مرزهای آن ایجاد می
کند که کشور تشکیلدهنده این ارتش قصد اقدامات تهاجمی و خرابکارانه را در
فضای سایبر علیه دیگران دارد. آمریکاییها با آگاهی از این نوع نگاه به
طور فزایندهای شروع به تبلیغات رسانهای به ویژه در فضای مجازی کرده و طی
یک عملیات پیچیده رسانهای این طور وانمود کردند که جمهوری اسلامی ایران
با ایجاد یک ارتش سایبری، قصد حمله به منافع حیاتی امریکا را دارد.
آیا ایران ارتش سایبری دارد؟
در این رابطه مسئولین مربوطه در سطح نیروهای مسلح پاسخهای تاملبرانگیزی به این سؤال دارند اما قبل از پرداختن سخنان لازم است که به یک موضوع مورد توجه قرار گیرد.
چندی
پیش برخی از پایگاههای اینترنتی با درجه نشانهایی خاص خود را ارتش
سایبری ایران معرفی کردند و بعضاً با لحنی تخاصمی مطالبی را بر روی صفحات
خود قرار دادند. با توجه به این مطالب است که پاسخ مسئولین نظامی کشور به
این ادعا و همچنین این پرسش که "آیا ایران ارتش سایبری دارد یا نه؟" اهمیت
بیشتری پیدا می کند.
سردار سرتیپ دوم پاسدار بهروز اثباتی؛ فرمانده قرارگاه مجازی ستاد کل نیروهای مسلح ضمن رد این موضوع که ایران ارتشی سازمان یافته به منظور تهاجم سایبری به
دیگر کشورها تشکیل داده عنوان داشت: اساساً طرح این موضوع از سوی
آمریکاییها بود چرا که آنها میخواستند با این ادعا بهانهای برای
اقدامات تجاوزکارانه خود در فضای مجازی ضد کشورمان بتراشند. اگر چه در
کشور ما ساز و کاری برای دفاع و پاسخ گویی مناسب به تهاجمات سایبری وجود
دارد اما ما اساساً هیچ گاه ارتشی سازمان یافته و رسمی در فضای مجازی تشکیل
نداده ایم.
سردار سرتیپ پاسدار غلامرضا جلالی رئیس سازمان پدافند غیر عامل کشور هم در همین رابطه گفت:
این که سایت هایی مدعی اند که ارتش سایبری ایران هستند ادعایی است که باید
خودشان به آن پاسخ دهند اما ما در مجموعه پدافند غیر عامل کشور ساختاری با
این عنوان نداریم و صرفاً به مقوله پدافند سایبری میپردازیم.
بر
اساس آنچه که از گفته این دو مقام نظامی کشور مان بر میآید چون سیاست
جمهوری اسلامی ایران اساساً عدم تخاصم و تجاوز به حقوق دیگر ملتها بوده
لذا تشکیل ارتش سایبری در ایران موضوعی است که با این اصل در تناقض خواهد
بود. چرا که ارتش سایبری صرفاً در کشورهایی استفاده و کاربرد دارند که قصد
اقدامات منسجم و سازمانیافته و البته به شکل کاملاً برنامهریزی شده را
ضد منافع حیاتی دیگران در دنیای سایبر دارند. لذا این امر نشان دهنده آن
است که آمریکاییها با طرح موضوعی همچون ارتش سایبری ایران قصد ایجاد یک
دشمن خیالی در فضای مجازی داشته تا توجیحی برای اقدامات تجاوزکارانه خود در
فضای مجازی داشته باشند.
بنابراین، می توان گفت ادعای برخی پایگاههای اینترنتی که خود را ارتش سایبری ایران معرفی کردهاند از پایه و اساس نادرست است.