صراط: سوز و سرمای یک روز برفی، عکسی ماندگار از این روز زمستانی در گلزار شهدای قم و مادری بر سر مزار فرزندش. باری دیگر در اولین برف امسال این عکس برایم تداعی می‌شود؛ در این عکس حضور مادر شهید با چادر سیاهش بر روی زمین سفیدپوش خوب به چشم می‌آید و گام‌هایی که این مادر بر زمین نهاده تا به مزار برسد.
این عکس در روز 16 دی ماه 1386 توسط «علیرضا فرزین» گرفته شده و منتخب جشنواره هنر مقاومت است.
این اثر، خاطرات بیشتری از مادران شهدا را در ذهن تداعی می‌کند؛ یکی از این مادران، مادر شهید مفقود «عبدالمجید امیدی» است؛ مادری که وزهایی داشت پس از بی‌خبری از عبدالمجید؛ روزهایی که موقع بارش باران زیر آسمان می‌رفت و می‌گفت: من که نمی‌دانم عبدالمجیدم الان کجاست. او می‌رفت تا به عبدالمجید بگوید اگر پیکر تو زیر باران است من هم زیر باران می‌مانم تا تو بیایی. اما او بازنگشت و مادر در سال 1387 به دیدارش رفت.
اگر بخواهیم از مادری دیگر بگوییم؛ مادر شهید تفحص «علیرضا شهبازی» است که در گرمای تابستان و در سوز و سرمای زمستان سال‌هاست که روزهای پنجشنبه از صبح تا غروب بر سر مزار علیرضا می‌نشیند و درد دل‌‌هایش را با او نجوا می‌کند.
و هزاران مادری که این گونه با فرزندانشان هستند و این دلدادگی‌یشان از دریچه دوربین‌ها پنهان مانده است.
