صراط:این
روزها حضور در فضای مجازی دیگر منحصر به نسل جوان نیست، زیرا کودکان و
کهنسالان هم از این قافله عقب نمانده‌اند و همه آغوششان را در برابر پمپاژ
اخبار، اطلاعات و سوژه‌های گوناگون که با سرعتی باورنکردنی در حال تزریق به
شبکه‌هایی همچون «تلگرام» است باز کرده اند و در این بین نگرانی‌ها
پیرامون آسیب‌های فرهنگی این عرصه جدی‌تر میشود.
طی روزهای اخیر کلید واژه‌ای که به شکل باورنکردنی در گروه‌ها و کانال‌های تلگرام به چشم می‌خورد، «نوجوان 13 ساله» است و هرکس از زوایه نگاهی به پردازش این موضوع می‌پردازد!
ماجرا مربوط به نوجوانی است که اقدام به تهیه ویدئویی از پیکر برهنه خویش کرده و با توجه به شرایط «خاص» فیزیکی‌اش، تبدیل به سوژه‌ای برای عموم مردم شده است.
اگرچه هنوز ایرانی‌بودن این «نوجوان» قطعی به نظر نمی‌رسد، اما اولین زنگ خطری که از این مسأله شنیده میشود، غفلت خانواده‌هایی است که بدون هیچ نظارت و محدودیتی بستر ورود فرزند نابالغشان را به فضای مجازی فراهم کرده‌اند و پاره‌تنشان را با دستان خویش به وادی ناکجاآباد سوق می‌دهند.
از آن تأسف‌بارتر، آن دسته از انسان‌های به ظاهر بالغی(!) هستند که با دیدن چنین ویدئویی، شور و شعف تمام وجودشان را فرامی‌گیرد و برای به اشتراک گذاشتن آن با دیگر گروه‌ها و دوستانشان، از یکدیگر گوی سبقت را می‌ربایند.
به‌واقع به کجا میرویم؟ و آیا به این فکر خواهیم کرد با آسیب‌های جبران‌ناپذیری که خودمان به حریم فرهنگی کشورمان وارد میکنیم، در روزگاری نه چندان دور فرزندان ما اولین قربانیان این سقوط اخلاقی خواهند بود؟
بیاییم یکبار هم که شده خودمان در دفاع از «شرافت و فرهنگ ایرانی» به‌عنوان مدعی‌العموم بپاخیزیم و بدون شک کارآمدترین برخورد «عمومی» با چنین رویدادهای «ضدارزشی» بایکوت آن توسط خود مردم است و نه اینکه ما هم به‌عنوان عاملی در نشر چنین «خفت‌هایی» سهیم شویم.
منبع: فرادید
طی روزهای اخیر کلید واژه‌ای که به شکل باورنکردنی در گروه‌ها و کانال‌های تلگرام به چشم می‌خورد، «نوجوان 13 ساله» است و هرکس از زوایه نگاهی به پردازش این موضوع می‌پردازد!
ماجرا مربوط به نوجوانی است که اقدام به تهیه ویدئویی از پیکر برهنه خویش کرده و با توجه به شرایط «خاص» فیزیکی‌اش، تبدیل به سوژه‌ای برای عموم مردم شده است.
اگرچه هنوز ایرانی‌بودن این «نوجوان» قطعی به نظر نمی‌رسد، اما اولین زنگ خطری که از این مسأله شنیده میشود، غفلت خانواده‌هایی است که بدون هیچ نظارت و محدودیتی بستر ورود فرزند نابالغشان را به فضای مجازی فراهم کرده‌اند و پاره‌تنشان را با دستان خویش به وادی ناکجاآباد سوق می‌دهند.
از آن تأسف‌بارتر، آن دسته از انسان‌های به ظاهر بالغی(!) هستند که با دیدن چنین ویدئویی، شور و شعف تمام وجودشان را فرامی‌گیرد و برای به اشتراک گذاشتن آن با دیگر گروه‌ها و دوستانشان، از یکدیگر گوی سبقت را می‌ربایند.
به‌واقع به کجا میرویم؟ و آیا به این فکر خواهیم کرد با آسیب‌های جبران‌ناپذیری که خودمان به حریم فرهنگی کشورمان وارد میکنیم، در روزگاری نه چندان دور فرزندان ما اولین قربانیان این سقوط اخلاقی خواهند بود؟
بیاییم یکبار هم که شده خودمان در دفاع از «شرافت و فرهنگ ایرانی» به‌عنوان مدعی‌العموم بپاخیزیم و بدون شک کارآمدترین برخورد «عمومی» با چنین رویدادهای «ضدارزشی» بایکوت آن توسط خود مردم است و نه اینکه ما هم به‌عنوان عاملی در نشر چنین «خفت‌هایی» سهیم شویم.
منبع: فرادید
پس حد اقل اینجا اگر بخشی از تقصیر به گردن فضای مجازی و دشمنان می اندازیم
خودمان هم مقصر هستیم
و با کمال تاسف باید گفت که حد اقل بخشی از کاربران تلگرام از نظر فرهنگی دجار نوعی توسعه نیافتگی و عدم پایبندی به حداقلهای اخلاق هستند ...
در واقع مردم در تلگرام تحت قیود معمول اجتماعی نیستند و گاهی بعضی نقاب از چهره بر می دارند و متاسفانه زیر نقاب چهر جالبی ندارند
و ملتی که به جای نجات این کودکان به دنبال بهر برداری های خودشان از این اتفاق تاسف بار هستند!
آمده است.
و بیانگر این است که باید چوب تر بالای سرمان باشد.
اگه این کودک رو از عمل شنیعی که انجام داده اگاه نکنیم باعث نابود شدن خود و بنیاد خوانواده اش میشود.
پس بیایید فیلم این کودک رو از فضای واقعی/ مجازی پاک کنیم.