صراط: در
حالی که 850 روز از ریاست جمهوری روحانی میگذرد وعدههای اقتصادی اصلی وی
محقق نشده است. مرور سخنان وی در قبل از ریاست جمهوری نشان میدهد که
روحانی تصریح داشت مشکلات اقتصادی ناشی از سوء مدیریت است نه تحریمها.
دانا با طرح این موضوع نوشت: پس از گذشت 850 روز از حضور دولت تدبیر و امید، هیچ اصلاح و یا بهبودی در نظام اقتصادی کشور اتفاق نیفتاده است و کماکان مردم با گرانی، بیکاری، تورم، رکود به عنوان زیربنای مسائل اقتصاد دست و پنجه نرم میکنند. بیش از دو سال از حضور دولت یازدهم میگذرد و عموم مردم وعده رئیس جمهور روحانی را پیرامون بهبود اقتصاد کاملاً به یاد دارند و خصوصاً آن جملهای که گفتند «باید هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ اقتصاد»
براساس این گزارش رئیس جمهور 23 مهر 1391 تصریح کرده بود: مگر از سال 1385 تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامهریزی برای این شرایط بودیم.
آنچه مهم است سرمایه اجتماعی است اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان میفهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشکلات و مسائل هستند، از این شرایط عبور میکنیم. اما شرط اساسی این مسئله امیدبه آینده است. دیگر دوران شعار دادن ودرشتگویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.
وی 1391/9/19نیز گفت: دولت آینده در شرایطی که تحریمها نیز تخفیف پیدا نکند، میتواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدمهایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، آنچه مشوق سرمایه به سمت تولید ملی است در برنامههای خود مورد توجه قرار دهد، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند.
روحانی در تاریخ 1392/1/22 اظهار داشت: «مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریم کنندگان میدهد. همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای تحریم نوشت.
روحانی همچنین اردیبهشت 92 (یک ماه و نیم قبل از انتخابات) تصریح کرد: آیا اموری چون افزایش نقدینگی در جامعه و 7 برابر شدن آن و تبدیل 68 هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض 7 سال به 450 هزار میلیارد تومان ربطی به تحریمها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر بر میگردد؟... رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر و یا زیر صفر است در حالی که ما هیچ گاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر میرسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریمهای بینالمللی برمیگردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور برمیگردد، چرا که یک مدیریت خوب میتوانست جلوی تحریمها را گرفته یا حداقل این تحریمها را تقلیل کند.
دانا با طرح این موضوع نوشت: پس از گذشت 850 روز از حضور دولت تدبیر و امید، هیچ اصلاح و یا بهبودی در نظام اقتصادی کشور اتفاق نیفتاده است و کماکان مردم با گرانی، بیکاری، تورم، رکود به عنوان زیربنای مسائل اقتصاد دست و پنجه نرم میکنند. بیش از دو سال از حضور دولت یازدهم میگذرد و عموم مردم وعده رئیس جمهور روحانی را پیرامون بهبود اقتصاد کاملاً به یاد دارند و خصوصاً آن جملهای که گفتند «باید هم چرخ سانتریفیوژ بچرخد و هم چرخ اقتصاد»
براساس این گزارش رئیس جمهور 23 مهر 1391 تصریح کرده بود: مگر از سال 1385 تحریم نشدیم، اما برای شرایط تحریم چه کار کردیم؟ آیا به فکر اقتصاد مقاومتی و برنامهریزی برای این شرایط بودیم.
آنچه مهم است سرمایه اجتماعی است اگر مردم بدانند و مطمئن باشند مسئولان میفهمند و دلسوزند و به دنبال حل مشکلات و مسائل هستند، از این شرایط عبور میکنیم. اما شرط اساسی این مسئله امیدبه آینده است. دیگر دوران شعار دادن ودرشتگویی گذشته است و مردم از بس حرف شنیدند خسته شدند.
وی 1391/9/19نیز گفت: دولت آینده در شرایطی که تحریمها نیز تخفیف پیدا نکند، میتواند برای بهبود وضعیت اقتصادی کشور قدمهایی بردارد که برای بخش مولد ما ایجاد امید کند، آنچه مشوق سرمایه به سمت تولید ملی است در برنامههای خود مورد توجه قرار دهد، حجم نقدینگی را کنترل کند، بتواند با مدیریت درست مبادلات ارزی، نرخ برابری ریال را تثبیت کند.
روحانی در تاریخ 1392/1/22 اظهار داشت: «مدیریت اقتصادی کشور به جای آنکه در این شرایط حساس با تکیه بر قدرت مقاومت و ابتکار مردم عزیز و سرفراز ایران پیام رشد پایدار به جهان بدهد، متأسفانه پیام ضعف به تحریم کنندگان میدهد. همه ضعفها و ناکارآمدیها را نمیتوان پای تحریم نوشت.
روحانی همچنین اردیبهشت 92 (یک ماه و نیم قبل از انتخابات) تصریح کرد: آیا اموری چون افزایش نقدینگی در جامعه و 7 برابر شدن آن و تبدیل 68 هزار میلیارد تومان نقدینگی جامعه در عرض 7 سال به 450 هزار میلیارد تومان ربطی به تحریمها داشت؟ یا به مدیریت ضعیف مسئولان امر بر میگردد؟... رشد اقتصادی ایران در شرایط امروز یا صفر و یا زیر صفر است در حالی که ما هیچ گاه چنین شرایطی را نداشتیم و از این رو به نظر میرسد مشکل از مدیریت داخلی است؛ البته بخشی از مشکلات به تحریمهای بینالمللی برمیگردد، اما این موضوع هم به مدیریت داخلی کشور برمیگردد، چرا که یک مدیریت خوب میتوانست جلوی تحریمها را گرفته یا حداقل این تحریمها را تقلیل کند.