راه مقابله با بازی‌های اعتیادآور رایانه ای

صراط: بر اساس آخرین بررسی های بنیاد علوم رفتاری که از ابتدای سال ۹۲ تا پایان سال ۹۳ بین چهار هزار و ۶۵۰ نوجوان هشت تا ۱۴ ساله در تهران، اصفهان، ابهر، رودبار، رشت و کاشان انجام شده ،۳۰ درصد نوجوانان به بازی های رایانه ای اعتیاد دارند و آمارهای غیر رسمی این رقم را تا 0 درصد تخمین می زند.

به گزارش ایرنا، اعتیاد به بازی های رایانه ای اتفاقی نگران کننده در کشورمان بوده که حتی در کشورهای آسیای شرقی، اروپایی و آمریکایی هم این گونه نمی افتد.

برپا بودن قانون کپی رایت و پیش بینی نظام قدرتمندی برای رده بندی سنی باعث کنترل این معضل بوده بطوری که فروشگاه های فروش بازی های ویدئویی، بازی ای را جز با تایید این مواردعرضه نمی کنند.

کارشناسان اجتماعی بر این باورند که زیانها و مضرات سونامی اعتیاد به بازیهای رایانه ای کمتر از اعتیاد به مصرف مواد مخدر نیست و سیستم عصبی مغز را به مرور زمان مختل می کند.

به گفته آنان عدم آموزش صحیح به کودکان و نوجوانان، معرفی نکردن بازی های رایانه ای و انواع آن به طور غیر صحیح، آشنا نبودن کاربران به زبان رایانه ، در دسترس بودن بازی های غیراستاندارد رایانه ای که در ایجاد و بروز پرخاشگری موثرند از عواملی است که منجر به اعتیاد شده است .

مجید ابهری کارشناس اجتماعی در این زمینه به خبرنگار ایرنا می گوید: ورود فناوریهای نو به جامعه بدون بسترسازی فکری و فرهنگی دارای ناهنجاریهای بیشتر از محاسن آن خواهد بود.

وی ادامه می دهد:یکی از این فناوریها بازیهای رایانه ای است که در قالب نرم افزار و سی دی بدون کنترل و نظارت عرضه می شود، متاسفانه هیجانهای روحی ،اضطراب ،استرس ،کابوسهای شبانه از آسیب های اولیه این بازیها بوده و بلوغ زودرس و آموزش خشونت اصلی ترین عوارض آن است . 

ابهری با بیان اینکه در هر کشور برای بازیها طیف سنی و نظارت وجود دارد، می افزاید: متاسفانه بیش از 90 درصد از بازیهای موجود در بازار بدون نظارت و کنترل بوده و وارداتی هستند که با هدف زشتی زدایی از خشونت عرضه می شوند. 

وی تصریح می کند:کشتارها در قالب بازی و تیراندازی باعث بروز سندرم دنیای خبیث در نوجوانان و جوانان می شود که این ناهنجاری موجب عادی شدن خشونت در افراد شده ،یعنی بدون هیچ گونه ترس یا اضطراب می توانند عامل خشونت باشند و تماشاچی صحنه های خشن شوند. 

این کارشناس اجتماعی می گوید:خانواده ها به خاطر سرگرم شدن فرزندان نباید اجازه دهند که آنها هر بازی را بخواهند از سوپر محله خود تهیه کنند، سازمانها و نهادهای متولی عرضه این بازیها ،بر نظارت همزمان با تولید بازیهایی بر اساس موازین دینی و فرهنگی جامعه ما اقدام کنند.

وی ادامه می دهد : به عنوان مثال جنگ های ایران با بیگانگان و یا موضوع عاشورا را دستمایه آموزشی قرار دهند، متاسفانه فعالیت های کمی در این زمینه صورت گرفته و شاهد نسل خشن در آینده ای نزدیک خواهیم بود که همین افراد ممکن است به هر نوع خشونت در خانه و جامعه دست بزنند.

ساسان سرلک یک کارشناس اجتماعی در این زمینه می گوید: هر نوع بازی رایانه ای می تواند در بروز رفتارهای ضد اجتماعی و ناسازگاری موثر و موجب اضطراب فرد شوند.

وی با بیان اینکه چنین بازی هایی باعث وسواس، رفتارهای اعتیاد گونه و ضد اجتماعی، خالی شدن عواطف و مشکلات سلامتی شوند، اظهار می دارد:عادت به هرچیز دیگر به غیر از مواد مخدر هم چون بازی های رایانه ای نیز اعتیاد محسوب می شود، این رفتار با تاثیر روی وظایف سیستم اعصاب مرکزی موجب تغییر در رفتارشخص از جمله سرخوشی ،خشم و عصبانیت و اختلال در خلق و خوی مانند اضطراب و افسردگی می شود.

سرلک ادامه می دهد:والدین باید نظارت بیشتر بر روی بازیهای رایانه ای فرزندان خود داشته باشند و در ساعات معینی اجازه انجام بازی های رایانه ای تحت نظارت خود دهند البته ممکن است کودکان و نوجوانان در قبال والدین کمی مقاومت نشان دهند اما به مرور زمان به نظم استفاده از رایانه عادت می کنند.

این کارشناس اجتماعی می افزاید:باید صمیمیت و ارتباط صحیح بین فرزندان و خانواده بیشتر باشد تا زمینه استفاده از چنین بازی هایی کمتر فراهم شود.

سرلک پیشنهاد می دهد: استفاده از بازی های فکری و معمایی یکی از راه های رشد خلاقیت و نوآوری کودکان است، بازی هایی که بیشتر سلول های مغزی را به کار وادار و فکر آنان را درگیر کند و نرم افزارهای آموزشی می توانند نقش مهمی در این زمینه داشته باشند.

وی توصیه می کند: بهتر است گاهی پدر و مادرها هم در انجام بازی با کودکان همراه شوند و بازی های دسته جمعی می تواند به صمیمیت روابط خانواده و ایجاد رقابت سالم در میانشان کمک کند.

بنیاد خانواده مهمترین نهادی است که می تواند جلوی سونامی اعتیاد به بازیهای رایانه ای را میان کودکان و نوجوانان بگیرد و از رشد نسل خشن و پرخاشگر پیشگیری کند.

متولیان فرهنگی نیز باید بسترهایی را برای اوقات فراغت و سرگرمی ها افراد ایجاد کنند و به پیشگیری اولیه درباره اعتیاد به بازیهای رایانه ای بپردازند.