آمریکاییها مستحق راهحلهایی برای بحرانهای اقتصادی، اجتماعی و زیستمحیطی پیش رویمان هستند. اما سیستم سیاسی ورشکسته تنها وضعیت را بدتر میکند.
اکنون زمان آن رسیده که جنبشی مردمی برای پایان بیکاری و فقر؛ متوقف کردن فاجعه آب و هوایی؛ ایجاد یک اقتصاد پایا و عادلانه؛ و رسمیت بخشیدن به شرافت و حقوق انسانی هر فرد؛ به راه افتد. قدرت خلق این جهان تنها در امیدها یا رویاهای ما نیست – بلکه در دستانمان است.
به گزارش تسنیم، جیل الن استاین (Jill Ellen Stein)، متولد 14 می 1950، یک پزشک، فعال و سیاستمدار آمریکایی است. وی اکنون نامزد حزب سبز در انتخابات ریاستجمهوری آمریکا است.
استاین در سال 2012 نیز کاندیدای حزب سبز آمریکا بوده و توانست 469 هزار و 501 رأی (0.4 درصد) به دست آورد. وی همچنین دو بار در سالهای 2002 و 2010 در انتخابات فرمانداری ایالت ماساچوست شرکت کرده است.
اقتصاد
استاین با اشاره به رویکرد «نیودیل» (New Deal) فرانکلین دی. روزولت در دوران «رکود بزرگ» (Great Depression)، در کمپینهای انتخاباتی 2012 و 2016 برنامه «نیودیل بزرگ» (Great New Deal) را اعلام کرد. بر اساس این برنامه، شغلهای جدیدی در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر ایجاد میشوند تا مسأله تغییرات آبوهوایی حل شود؛ هدف این طرح استخدام «هر آمریکایی است که قادر و مایل به کار است.»
استاین اعلام کرد که با کاهش 30 درصدی هزینههای نظامی، بازگرداندن سربازان به کشور و افزایش مالیات در حوزههایی چون پیشبینی بازارهای بورس، بهشتهای مالیاتی خارجی و غولهای میلیون دلاری املاک، هزینه اولیه این طرح را تأمین خواهد کرد.
استاین در سال 2016 اعلام کرد «ذخایر فدرال [بانک مرکزی] را دموکراتیزه خواهد کرد.» وی در سال 2012 نیز اعلام کرده بود قصد دارد ذخایر فدرال را «ملی» کرده و تحت نظر وزارت خزانهداری درآورد.
نامزد سبزها میگوید کمک مالی به والاسریت «خلاف وجدان» و «ائتلاف [پول]» بود. اشتاین در سال 2012 با بالا بردن سقف بدهی دولت مخالفت کرده و اعلام کرد که دولت آمریکا باید به جای آن مالیات بر ثروتمندان افزایش و هزینهها را کاهش دهد.
استاین آمار رسمی درباره نرخ بیکار در آمریکا را مورد انتقاد قرار میدهد. وی در پاسخ حزب سبز به سخنرانی سالیانه باراک اوباما در سال 2015 گفت که آمار بیکاری به نحوی محاسبه شدهاند که کمتر از میزان واقعی نشان داده شوند و نرخ واقعی بیکاری در سال 2015 در حدود 12 الی 13 درصد است. وی در فوریه 2016 نیز گفت «بیکاری واقعی نزدیک 10 درصد است، دو برابر نرخ رسمی.»
سیاست خارجی و نظامی
استاین میخواهد مخارج نظامی آمریکا را تا 50 درصد کاهش داده و پایگاههای نظامی این کشور را در خارج تعطیل کند. وی میگوید این پایگاهها «جمهوری ما را تبدیل به یک امپراطوری ورشکسته کردهاند.» استاین میخواهد شغلهای نظامی را با «شغلهایی در انرژی تجدیدپذیر، حمل و نقل و توسعه زیرساختهای سبز، جایگزین کند.» وی همچنین میخواهد «گارد ملی را به عنوان پایه و اساس دفاع از کشور احیاء کند.»
آمریکا به کودتا در اوکراین کمک کرده
استاین میگوید آمریکا به کودتایی در اوکراین کمک کرده است. وی معتقد است که اوکراین باید بیطرف باقی مانده و آمریکا نباید این کشور را مسلح سازد. وی نسبت به دولتی که پس از انقلاب 2014 اوکراین در این کشور تشکیل شد، دیدگاهی انتقادی داشته و میگوید: «ناسیونالیستهای افراطی و نازیهای سابق بر سر کار آمدهاند.»
استاین در دسامبر 2015 طی دهمین سالگرد تأسیس تلویزیون RT روسیه در مسکو با ولادیمیر پویتن دیدار کرد. وی در حالیکه در روسیه بود سیاست خارجی و وضعیت حقوق بشر در آمریکا را مورد انتقاد قرار داده اما هیچ انتقادی از سیاست خارجی یا حقوق بشر در روسیه مطرح نکرد. وی گفت که آمریکا اساسا «سیاست محاصره روسیه را با تهدید تسلیحات هستهای، پهپادها و غیره در پیش گرفته است.»
ناتو دقیقا با چه کسی میجنگند
استاین درباره ناتو چنین توئیت کرد: «ناتو دقیقا با چه کسی میجنگند؟ ... با دشمنانی که ما آفریدیم تا دلیل برای صنعت تسلیحات برای فروش بیشتر پدید آوریم.»
استاین درباره مناقشات دریای جنوب چین نیز گفته است: «دخالت آمریکا در حقوق سرزمینی در مرزهای چین کار نادرستی است.»
رژیم صهیونیستی؛ آپارتاید، ترور و بمب هستهای
رهبر سبزهای آمریکا به شدت از اسرائیل انتقاد کرده و رژیم صهیوینست را رژیم «آپارتاید، شهرکهای غیرقانونی، تحریم، بمبهای هستهای، بازداشتهای ابدی، تنبیه جمعی، و ناقض قوانین بینالملی» معرفی کرده است. استاین از کمپین بایکوت، سرمایهزدایی و تحریم علیه اسرائیل حمایت کرده است.
استاین بنیامین نتانیاهو را یک «جنایتکار جنگی» نامید. پس از مرگ الی ویزل (Elie Wiesel)، برنده جایزه صلح نوبل، استاین در صفحه فیسبوکش به تمجید از وی پرداخت اما پس از اینکه کاربران به عقاید صهیونیستی ویزل اشاره کردند، این مطلب را حذف کرد.
استاین در ابتدا حامی خروج انگلستان از اتحادیه اروپایی بوده و موضعش را به صورت رسمی اعلام کرده بود اما بعدها بیانیه رسمیاش را تغییر داد. وی اعلا کرد: «قبل از برگزاری رفراندوم خروج، با جرمی کوربین، کارلین لوکاس و سبزهای انگلستان که حامی ماندن در اتحادیه اروپایی اما تلاش برای اصلاح آن هستند، همرأی میباشم.»
استاین در 12 آگوست 2016 و یک روز پس از آنکه نیروهای تحت حمایت آمریکا منبیج را از داعش پس گرفتند، در توئیتی از مردم سوریه عذرخواهی کرد «سوریهایی که از منبیج به دلیل نیروهای تحت حمایت آمریکا فرار کردهاید، متأسفم که تسلیحات ما شما را برای دو سال دچار وحشت کردند.»
زمانی که از استاین پرسیدند آیا اوباما را جنایتکار جنگی میداند، پاسخ داد: «آیا فکر میکنم که وی قوانین بینالمللی را نقض کرده است؟ البته!»
نامزد سبزهای آمریکا خواهان بخشیده شدن ادوارد اسنودن بوده و اعلام کرده که اگر رئیسجمهور شود وی را در کابینه قرار خواهد داد.
بزرگترین حامی تروریسم عربستان است نه ایران
استاین در 12 مارس 2016 در صفحه توئیتری خود نوشت: «ایران حامی اصلی تروریسم نیست. متحد ما، عربستان، اینگونه است.»
وی در مصاحبهای با روزنامه امریکنهرالدتریبون در مارس 2016 با اشاره به حمایتهای آمریکا از پادشاهی سعودی گفت: «آشکار است سعودیها پشت گروههای تروریستی قرار دارند که سوریه را تکه تکه میکنند.»
«عربستان سعودی اجازه یافته که 100 میلیارد دلار سلاح آمریکایی، افراطیگرایی دینی را شعلهور سازد. [این سلاحها] آزادانه در میان هر تروریستی که آنها بخواهند مورد حمایت قرار دهند. توزیع میشود.»
استاین اعتقاد دارد که باید هرگونه انتقال سلاح به سوریه متوقف شده و حسابهای بانکی کشورهای حامی تروریسم، شامل عربستان سعودی، مسدود شود.
«آمریکا پس از 11 سپتامبر به سعودیها اعلام کرد که اقداماتشان را جمع کرده و حمایت از تروریسم را کنار بگذارند. اما اخیرا در سال 2009، هیلاری کلینتون در یادداشتی در وزارت خارجه نوشت که آنها هنوز حامیان بزرگ ترویسم بینالمللی هستند. دیوانگی است که 6 تریلیون دلار صرف مبارزه با تروریسم شود در حالیکه سعودیها را نادیده میگیریم.»
مردم ایران رژیم مستبدی که ما بر سر کار آوردیم را سرنگون کردند
وی در ادامه با اشاره به اینکه «سیاست خارجی ما نتایج فاجعهباری داشته» بیان داشت که روابط بین ایران و آمریکا نمونه بارزی از شکست دیپلماسی آمریکا است.
استاین گفت: «چرا اصلا با ایران وارد مناقشه شدیم.» وی با اشاره به کودتای آمریکایی-انگلیسی سال 1332 در ایران آن را «نمونهای بارز از فاجعه تغییر رژیم» دانست.
«ما مصدق را سرنگون کرده و شاه را جایگزین ساختیم. این امر منتج به رژیمی مستبد شد که بعدها [توسط مردم] سرنگون گشت.»