سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۰۴ شهريور ۱۳۹۵ - ۲۱:۰۱

ناگفته‌های مجری "دیدنی‌ها" پس از سکته

جلال مقامی گفت: 26 سال پیش آقای دیدنی‌های مردم شدم و تا به امروز مرا به همین نام می خوانند و من هم می خواهم امروز به آنها که وفادارترین های زندگیم بودند بگویم، عاشقترین مجری ایران دوستتان دارد.
کد خبر : ۳۱۹۳۰۰
صراط: فارس نوشت: برنامه پر طرفدار دیدنی ها در دهه 60 را هنوز خیلی ها به یاد دارند، برنامه ای که در دوره کمبود برنامه های تلویزیونی، ماهواره و فضای مجازی به قدری گل کرد که بعد از گذشت 26 سال هنوز هم مجری خوش صدای آن را به نام آقای دیدنی ها می شناسند و دوست دارند.
گفتگویی با جلال مقامی پرداختیم که دیگر مثل آن روزها جوان نیست ولی نوستالژی گرم صدایش با وجود سکته ای که امروز توانایی ادای راحت کلام را از او گرفته است، به وضوح به گوش می رسد.
وی متولد ۲ مرداد 1320 است و کارنامه درخشانی با فهرست سمتهای مدیر دوبلاژ، دوبلور، بازیگر ایرانی و مجری برنامه های تلویزیونی از جمله برنامه دیدنی ها دارد و در اصل شهرت او برای اجرای همین برنامه است.
یک برنامه تولیدی که آهنگی خاص داشت و عمده آیتم های آن را موضوعاتی مانند دیدار با مردی که لامپ مهتابی می‌خورد، مردی که با وجود سرمای شدید آذربایجان، زیر برف و سرما در رودخانه شنا می‌کرد، بخش‌های خارجی و برگرفته از ماهواره ها، تردستی‌ و شعبده‌بازی‌های آدم‌های مشهور و مردی که ادعا می‌کرد از دیوار می‌تواند گذر کند تشکیل می داد.
جلال مقامی با بیان اینکه خوشحالم که بعد از 26 سال هنوز هم مردم مرا به نام آقای دیدنی ها می شناسند و دوست دارند اظهار داشت: کمتر از 20 سالگی بود که کار در صدا و سیما را با دوبله شروع کردم و با اجرای برنامه و گاهأ بازیگری ادامه دادم و گرد پیری موها و چهره ام  که امروز با آقای دیدنی های 26 سال پیش فرق زیادی دارد حاصل سالها تجربه و تلاش است.
وی ادامه داد: پستی بلندی های زیادی در کار و زندگی تجربه کردم و حوادثی ار سر گذراندم که بعضی اوقات طاقت فرسا بود و اینک نیز سکته موجب شده تا نتوانم به راحتی تکلم کنم ولی، آن چیزی که هرگز تغییر نکرد و حتی بیشتر شد عشق و توجه مردم بود، مردمی که بعد از گذشت این همه سال از پخش برنامه دیدنی ها و دور ماندن من از اجرا هنوز هم مرا با آن می شناسند و اظهار محبت می کنند، مردمی که نگذاشتند از جلال مقامی بودنم فاصله بگیرم و به فراموشی سپرده شوم، خوشحالم که سکته هم نتوانست مرا از مردم بگیرد و مردم را از من.

 

 این دوبلور توانای دهه 60 که اکنون ساکن استان البرز است افزود: در جوانی زمانی برنامه اجرا میکردم که جنگ تحمیلی بر علیه ایران در جریان بود و اجرای برنامه های تلویزیونی برای مردم سرگرم کننده و امید وار کننده بود، مردمی که تمام سختیها را به جان می خریدند و از جان و مال و فرزند برای حفظ دین و خاک می گذشتند و من هنوز هم افتخار میکنم که در آن برهه توانستم کاری که آنها دوست داشتند را ارائه کنم.
جلال مقامی در ادامه با بیان اینکه همچنین خوشحالم شاگردان زیادی را برای دوبله و اجرا تربیت کرده و به جامعه رسانه ای تحویل دادم اظهار داشت: کم کار شدن و مشکلات گاهی مرا نا امید می کرد و با خود می اندیشیدم، خصلت حرفه ما در گذر زمان، بی وفا و فراموشکار است زیرا کسی که از عرصه به کنار برود و دیده نشود از یادها هم خواهد رفت.
وی افزود: ولی این مردم نگذاشتند که این احساس تمام وجود مرا در بر بگیرد، هر زمان که ابراز احساساتشان را دیدم به خود بالیدم و نگاهی پر افتخار به گذشته حرفه ای انداختم و  از 26 سال پیش که آقای دیدنی های مردم شدم تا به امروز، من هم می خواهم به آنها بگویم، عاشقترین مجری ایران دوستتان دارد و از شما ممنون است.
این دوبلور پیشکسوت در پایان خاطر نشان کرد: از همین جا می گویم، اگر نفسی در سینه ام بالا و پایین می رود به عشق شما وفاداران به هنر و هنرمندان است.
از فیلم‌های سینمایی مقامی به عنوان بازیگر می‌توان به من مادرم، ایستگاه ترن، گردباد زندگی، آلونک، زنگ اول ، راز گل شب بو و از آثار  مشهور وی در دوبله به گویندگی‌هایش به جای رابرت ردفورد در فیلم‌های نیش، بوچ کسیدی و ساندنس کید و پابرهنه در پارک و همچنین صدای عمر شریف اشاره کرد.