صراط: "اینکه در یک اجتماع، یک مدیرکل بی‌مصرف ماهی دوهزار، سه هزار تومان حقوق می‌گیرد ولی یک کارگر روزی ده تومان، که اگر همه روز بگیرد ماهی سیصدتومان می شود، یک کار ظالمانه است.
هیچ دلیلی ندارد که حقوق رفتگر نباید از سیصدتومان مثلًا بالاتر باشد و حقوق یک وزیر نباید از سه هزار تومان کمتر باشد. درست است که [کارهایی نظیر کار یک مدیر] برای نبوغ و ابتکار و سطح عالی کار و کار فکری و مغزی ارزش بیشتری دارد، ولی امتیاز آن کارها به افتخاری است که نصیب صاحب آنها می‌گردد؛ و برای رفتگر، خود رفتگری نوعی مجازات است و نباید حقوق و مزد اینها را کمتر فرض کرد.
استاد مطهری، نظری به نظام اقتصادی اسلام، ص ۱۳۹"
مطالب فوق برگرفته از سخنان استاد شهید مطهری به عنوان نظریه پرداز انقلاب اسلامی می باشد.
بسیار از نجومی خواران و نجومی بگیران می شنویم که هیچ مورد خلاف قانون انجام نگرفته است و دائم دفاع می کنند که به موجب فلان مصوبه و قانون ،مدیران اجازه داشته اند از چنین
امتیازاتی برخوردار شوند.
باید به این دسته افراد گفت چنین قوانینی به دلیل تبعیض آمیز بودن آن بر خلاف عدالت است و اساسا هرچه که بی عدالتی را ترویج کند مغایر منطق و عقلانیت است.
از روزی که عده ای در کشور، مدیر سالاری را باب کردند و ویژه خواری و امتیاز طلبی را در کشور ترویج دادند
این بیم می رفت که قوانین در جهت زورمندان تقویت شود و با تبصره بر عدالت، طبقه نوکیسه نجومی بگیر بوجود آید.
ویژگی این طبقه نوکیسه در فرصت طلبی است که این فرصت طلبی کاسبکارانه در شکل طلبکاری از مردم خود را نشان می دهد.
بدین خاطر است که این جماعت تبعیض طلب ، ذخیره نظام نامیده می شوند.
اگر به اوایل انقلاب نظری بیفکنیم بسیاری از دولتمردان و مسولان در قوای مختلف از گرفتن حقوق خود امتناع می کردند و برخی از آنها بخشی از دریافتی خود را به خزانه برمی گرداندند.
باید گفت چه اتفاقی افتاده که ویژه خواری در کشور در شکل قانون تبعیض را نهادینه می کند.
خوب است یک بار دیگر فرمایش استاد شهید مطهری را بخوانیم و بدانیم حق نداریم در هر شکلی تبعیض را نهادینه کنیم .
نوکیسه گی نجومی خواری شکل توسعه یافته مدرنیت اشراف زده است که تحت هر شرایطی با نگاه کاسبکارانه خود را طلبکار مردم می داند و اشرافیگری و فاصله طبقاتی را ترویج می کند.
که این رفتار مغایر روح انقلاب که ترویج عدالت گستری می باشد.
بدتر از حقوق های نجومی ،دفاع های نجومی از تبعیض است که این رفتار نیز ریشه در وادادگی و تجدید نظرطلبی دارد که این غصه، قصه مفصلی دارد.
گور خوابی نیز پدیده دیگری است که محصول فراموشی وجدان در جامعه است.
بیچارگانی که در فضای اختلاف طبقاتی و چندگانگی استانداردهای جامعه گرفتار فراموشی و بی پناهی در جامعه شده اند.در بحث این پدیده نامبارک ما به اشخاص و ویژگی آنها و وضعیت آنها کاری نداریم،اما اینکه در این جامعه به گونه ای رفتار می شود که عده ای انسان از درد نابسامانی به گور پناه می برند هشداری است به همه انسان ها.
وقتی نجومی خواری قانون می شود و تفرعن ، غرور و فراموشی انسان شیوه مدعیانی می شود که باید به درد انسان رسیدگی کنند، اختلاف های ویرانگر و جانکاه طبقاتی خود را نشان می دهند.
چرا به اینجا رسیده ایم؟
چونکه از آموزه های انقلاب ،امام و رهبر انقلاب و شهیدان دور افتاده ایم.
خوب است یک بار دیگر بخوانیم و بدانیم که امام خمینی(ره) فرمود :
"کسانی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و‌محرومیت را چشیده اند"
کسانیکه در فضای اشرافیگری زندگی می کنند منطقی را باز تولید می کنند که محصول آن نجومی خواری و گور خوابی می باشد.
هیچ دلیلی ندارد که حقوق رفتگر نباید از سیصدتومان مثلًا بالاتر باشد و حقوق یک وزیر نباید از سه هزار تومان کمتر باشد. درست است که [کارهایی نظیر کار یک مدیر] برای نبوغ و ابتکار و سطح عالی کار و کار فکری و مغزی ارزش بیشتری دارد، ولی امتیاز آن کارها به افتخاری است که نصیب صاحب آنها می‌گردد؛ و برای رفتگر، خود رفتگری نوعی مجازات است و نباید حقوق و مزد اینها را کمتر فرض کرد.
استاد مطهری، نظری به نظام اقتصادی اسلام، ص ۱۳۹"
مطالب فوق برگرفته از سخنان استاد شهید مطهری به عنوان نظریه پرداز انقلاب اسلامی می باشد.
بسیار از نجومی خواران و نجومی بگیران می شنویم که هیچ مورد خلاف قانون انجام نگرفته است و دائم دفاع می کنند که به موجب فلان مصوبه و قانون ،مدیران اجازه داشته اند از چنین
امتیازاتی برخوردار شوند.
باید به این دسته افراد گفت چنین قوانینی به دلیل تبعیض آمیز بودن آن بر خلاف عدالت است و اساسا هرچه که بی عدالتی را ترویج کند مغایر منطق و عقلانیت است.
از روزی که عده ای در کشور، مدیر سالاری را باب کردند و ویژه خواری و امتیاز طلبی را در کشور ترویج دادند
این بیم می رفت که قوانین در جهت زورمندان تقویت شود و با تبصره بر عدالت، طبقه نوکیسه نجومی بگیر بوجود آید.
ویژگی این طبقه نوکیسه در فرصت طلبی است که این فرصت طلبی کاسبکارانه در شکل طلبکاری از مردم خود را نشان می دهد.
بدین خاطر است که این جماعت تبعیض طلب ، ذخیره نظام نامیده می شوند.
اگر به اوایل انقلاب نظری بیفکنیم بسیاری از دولتمردان و مسولان در قوای مختلف از گرفتن حقوق خود امتناع می کردند و برخی از آنها بخشی از دریافتی خود را به خزانه برمی گرداندند.
باید گفت چه اتفاقی افتاده که ویژه خواری در کشور در شکل قانون تبعیض را نهادینه می کند.
خوب است یک بار دیگر فرمایش استاد شهید مطهری را بخوانیم و بدانیم حق نداریم در هر شکلی تبعیض را نهادینه کنیم .
نوکیسه گی نجومی خواری شکل توسعه یافته مدرنیت اشراف زده است که تحت هر شرایطی با نگاه کاسبکارانه خود را طلبکار مردم می داند و اشرافیگری و فاصله طبقاتی را ترویج می کند.
که این رفتار مغایر روح انقلاب که ترویج عدالت گستری می باشد.
بدتر از حقوق های نجومی ،دفاع های نجومی از تبعیض است که این رفتار نیز ریشه در وادادگی و تجدید نظرطلبی دارد که این غصه، قصه مفصلی دارد.
گور خوابی نیز پدیده دیگری است که محصول فراموشی وجدان در جامعه است.
بیچارگانی که در فضای اختلاف طبقاتی و چندگانگی استانداردهای جامعه گرفتار فراموشی و بی پناهی در جامعه شده اند.در بحث این پدیده نامبارک ما به اشخاص و ویژگی آنها و وضعیت آنها کاری نداریم،اما اینکه در این جامعه به گونه ای رفتار می شود که عده ای انسان از درد نابسامانی به گور پناه می برند هشداری است به همه انسان ها.
وقتی نجومی خواری قانون می شود و تفرعن ، غرور و فراموشی انسان شیوه مدعیانی می شود که باید به درد انسان رسیدگی کنند، اختلاف های ویرانگر و جانکاه طبقاتی خود را نشان می دهند.
چرا به اینجا رسیده ایم؟
چونکه از آموزه های انقلاب ،امام و رهبر انقلاب و شهیدان دور افتاده ایم.
خوب است یک بار دیگر بخوانیم و بدانیم که امام خمینی(ره) فرمود :
"کسانی تا آخر خط با ما هستند که درد فقر و‌محرومیت را چشیده اند"
کسانیکه در فضای اشرافیگری زندگی می کنند منطقی را باز تولید می کنند که محصول آن نجومی خواری و گور خوابی می باشد.
