به گزارش مجله مهر، تعداد بی‌خانمان‌ها و کارتن‌خواب‌ها در جهان هر روز در حال زیاد شدن است و این فقر و بی‌خانمانی می‌تواند به مشکلات زیادی مثل اعتیاد و خلافکاری منجر شود. کارتن‌خواب‌ها کسانی هستند که نتوانسته‌اند پابه‌پای توسعه جامعه، گام بردارند و حالا که از این قافله عقب مانده‌اند، خیلی معتقدند باید نسل آن‌ها قطع شود تا دیگر شاهد چنین آدم‌هایی در جامعه نباشیم! غافل از آنکه کارتن‌خوابی نه یک ژن است نه یک بیماری که نگران سرایت نسلی آن باشیم. آدم‌های زیادی در جهان وجود دارند که نشان داده‌اند توانسته‌اند با تلاش خود و کمک بقیه آدم‌ها از جای خود بلند شوند و به چهره‌هایی تأثیرگذار تبدیل شوند.
چارلی چاپلین
با مرگ زودرس پدر «چارلی»، مادرش به بیمارستان روانی منتقل می‌شود و چارلی ۱۰ ساله با برادر کوچکش مجبور به کار کردن و کسب درآمد می‌شوند. آن‌ها خانه‌ای نداشتند و شب‌ها را در کنار محل کار پدرشان که یک تماشاخانه بود می‌گذراندند ولی همین مشکلات درنهایت چارلی را به بزرگ‌ترین بازیگر سینمای صامت تبدیل کرد. «آواره» مهم‌ترین لقب این کمدین و بازیگر است که هم به کارتن‌خواب بودنش اشاره دارد هم در اصطلاح به معنای آدمی است که برخلاف ظاهر ژولیده آدم عمیقی است.
دنیل کریگ
کریگ یا «مأمور ۰۰۷» زمانی در مصاحبه با پایگاه اطلاع‌رسانی «هالیوود اسکوپ» گفته بود درحالی‌که آرزوی بازیگری را داشتم به لندن آمدم و چون جایی برای گذراندن شب‌ها نداشتم، صندلی پارک‌های لندن را انتخاب کردم. بله، جیمز باند که این روزها با «اسکای فال» لندن را به تسخیر خود درآورده، روزی در لندن سرگردان بوده است
فیتز جرالد
جرالد قبل از آنکه عنوان «ملکه جاز» را به دست آورد از خانه ناپدری‌اش فرار می‌کند. در اوج بی‌خانمانی برای کسب درآمد به یک گروه مافیا می‌پیوندد ولی جای خواب او از خیابان به زندان تغییر می‌کند. پس از آزادی از زندان شب‌ها را در کنار تئاتر آولو می‌گذراند. تا اینکه در سال ۱۹۳۴ بخت به او رو کرده و درنهایت موفق به دریافت ۱۳جایزه «گرمی» می‌شود.
اد شیرن
اد شیرن یا ادوارد کریستوفر شیرن خواننده، ترانه‌سرا و تهیه‌کننده موسیقی اهل انگلستان است. این خواننده که در چند سال گذشته جایزه بهترین آلبوم بریت آوارد (مهم‌ترین جایزه موسیقی کشور انگلیس) را به دست آورده، روزگاری را در فقر و کارتن‌خوابی به سرمی‌برده است. این خواننده در سن ۱۶ سالگی در لندن مجبور به دست‌فروشی و کارتن‌خوابی شده است.
جیم کری
کری اوایل ۱۶ سالگی از مدرسه اخراج شد. او که آرزوی معروف شدن را در سر داشت، تمامی نوجوانی‌اش را در اتوبوس کاروان خانوادگی سپری کرد ولی پارک کردن اتوبوس کاروان در کنار خیابان بخت او را برای اولین حضور حرفه‌ای‌اش باز کرد.
ژان ماری
«ژان ماری» نویسنده معروف فرانسوی است که خاطرات خود از کارتن‌خوابی را مکتوب کرده است و با انتشار کتاب «زندگی من به‌عنوان یک کارتن‌خواب» موفق شد سال گذشته مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند. او در این کتاب روایتی از ۲۷ خیابان‌گردی و کارتن‌خوابی‌اش را شفاف و بی‌پرده با مخاطبانش در میان گذاشته است. به اعتقاد کارشناسان و منتقدان این کتاب که تا امروز بیش از ۵۰ هزار نسخه از آن فروخته‌شده یکی از بهترین آثاری است که تاکنون توانسته درباره افراد بی‌خانمان و گداهایی که در خیابان‌های پاریس زندگی می‌کنند، منتشر شود.
شروین
شروین فوق‌دیپلم حسابداری است و در خانواده نسبتاً مرفهی بزرگ شده است؛ ولی در ۱۷ سالگی برای اولین بار تریاک می‌کشد و به ظن خودش اعلام استقلال می‌کند. همین اتفاق مسیر زندگی‌اش را کاملاً تغییر می‌دهد به‌طوری‌که به استخدام رسمی‌اش در یک شرکت دولتی هم پشت پا می‌زند. شروین که هر روز بیشتر در منجلاب اعتیاد فرو می‌رود و برای نجات از بند اعتیاد به تریاک دست به دامان شیشه، حشیش و کراک می‌شود و پس از طرد شدن از سمت خانواده به کارتن‌خوابی روی می‌آورد. اما شروین پس از هجده سال اعتیاد به انواع مخدر و دو سال کارتن‌خوابی تصمیم می‌گیرد به زندگی طبیعی بازگردد و موفق می‌شود طلسم سال‌های سیاه زندگی‌اش را بشکند و حالا نه‌تنها از بند اعتیاد رها شده است بلکه حالا به‌عنوان فروشنده در یکی از غرفه‌های بازارچه خیریه مشغول به فعالیت است.
محمد ثقفی
«محمد ثقفی» به گفته خودش از ۹ سالگی سیگار کشیده و از ۱۲ سالگی تجربه مصرف تریاک داشته و از سال ۸۰ تا ۸۸ هم به‌طور مداوم شیشه مصرف کرده است. بارها ترک می‌کند و دوباره به روز اول برمی‌گردد. خودش می‌گوید: «وقتی همسرم ترکم کرد من هم آن زمان در تهرانپارس درگیر شده و فراری بودم . به همین دلیل در چهاردانگه یک خانه گرفتم که تنها یک تشک، تلویزیون و اجاق‌گاز داشت. جیبم را هم پرپول می‌کردم و فکر می‌کردم این پول پشت‌وپناهم است. در اصل کارتن‌خواب در خانه بودم.» آقای ثقفی الآن کارآفرین و صاحب یک کارخانه تولید مبل است که در آن افرادی مثل خود را استخدام می‌کند.
علیرضا بیرانوند
دروازه‌بان تیم پیروزی هم از کسانی است که برای فوتبالیست شدن سختی‌های زیادی را پشت سر گذاشته است و در تهران دربه‌در به دنبال یک جای خواب از کارگری در کارواش و رستوران گرفته تا رفتگری کرده است. البته به قول خودش به همه این سختی‌ها افتخار می‌کند و آن‌ها را مقدمه موفقیت الانش می‌داند. بیرانوند حتی در زمانی که برای نفت هم توپ می‌زد، خانه‌ای نداشته و شب‌ها را نمازخانه سر می‌کرده است. الآن این بازیکن موفق شده در یکی از مطرح‌ترین تیم‌های فوتبال لیگ برتر کشور بازی کند و حتی از پرافتخار دروازه‌بان‌های لیگ برتر امسال باشد.
خلیل رفعتی
«خلیل رفعتی» هم یک ایرانی ساکن آمریکا است. زندگی این ایرانی پر از افت‌وخیز بوده و در دوره‌ای آن‌قدر درگیر اعتیاد شده که تا آستانه مرگ هم پیش رفته است. او بعد از ترک اعتیاد، یک مرکز اعتیاد می‌زند و در آن اسموتی معروفی برای افرادی که ترک کرده‌اند، تهیه می‌کند که همین انگیزه اصلی او برای تأسیس یک آبمیوه‌فروشی می‌شود. خلیل الآن مالک آبمیوه فروشیِ زنجیره‌ای «سانلایف ارگانیکس» است که او را به یک مولتی‌میلیاردر تبدیل کرده است.
