صراط: وصول گزارشات متعدد مردمی به آستان قدس رضوی تولیت و مدیران آستان را به این فکر انداخت از نزدیک وضعیت روستای محروم جغری را بررسی کنند.
به گزارش فارس، حجتالاسلام سید ابراهیم رئیسی تولیت آستان قدس رضوی از روستای محروم جغری از توابع بخش مرکزی شهرستان مشهد در استان خراسان رضوی بازدید کرد.
در ادامه گزارشی از این بازدید چند ساعته میآید:
در ابتدای روستا زیارتگاهی کنار مسیر رودخانهای خشک قرار دارد؛ کنار جاده جوانانی ایستادهاند که وقتی برای یافتن آدرس به آنها مراجعه و سؤال میپرسیم "چرا کنار جاده ایستادید؟" میگویند: بیکاریم و قرار است برای یافتن کارعازم عراق شویم؛ به آنها گفته شده اگر در عراق کارگری کنند روزی 50 هزار تومان حقوق میگیرند.
این گوشه ای از روایت روزگار زندگی در روستای "جغری" در 40 کیلومتری مشهد است که برای رسیدن به آن باید در دل کوهستانی از پیچ و خمهای جاده کارخانه سیمان مسیری را پشت سر گذاشت تا به آن رسید. وارد روستا که میشوی راههای داخل روستا هنوز پر پیچ و خم و مال رو است، به خانههای روستایی که نگاه میکنی وحشت زده میشوی؛ احساس میکنی هر لحظه ممکن است سقف این خانههای گلی روی سر ساکنان فرو بریزد.
چاه آبی در مرکز روستا وجود دارد که زنان روستایی دور آن جمع شده و مشغول شستشوی ظرف و لباس هستند، روزی یک ساعت بیشتر در خانه هایشان آب ندارند و کشاورزی هم به علت کمبود آب در آنجا رونق ندارد. دیدن بیماران زمینگیر، صعب العلاج و افراد پیر و از کار افتاده که دست آنها به جایی نمیرسد در برخی از خانهها بسیار رنج آور و دردناک است.
برای 410 خانوار شغلی در روستا وجود ندارد؛ دامپروری هم به دلیل کم آبی از 1200 رأس گاو به 20 رأس کاهش یافته است.
همه از بیکاری رنج میبرند و مشکل معیشت دارند، مهاجرت جوانان از روستا به حاشیه شهرها سرعت گرفته است.
مینی بوس هر روز صبح عدهای از اهالی روستا را برای کار به شهر می برد و شب باز میگرداند؛ روستاییها به امید پیداکردن کار در شهر متحمل کرایه ماشین و خستگی رفت و برگشت میشوند و باز ناامید از پیداکردن شغل با دستانی خالی به خانه باز میگردند.
مساجد روستا امام جماعت ندارد؛ خانه عالم هم نیست که روحانی در روستا مستقر شود و مسائل فرهنگی و تربیتی را دنبال کند.
برای کودکان محلی برای بازی وجود ندارد و وضع بهداشت عمومی هم خوب نیست؛ افراد کهنسال، زمینگیر و بیمار امید داشتند فرزندانشان به وضع آنها رسیدگی کنند اما متأسفانه فرزندان آنها هم بیکار و حتی از رسیدگی به خانواده خود هم ناتوان هستند.
همه روستا از این وضعیت رنج می برند؛ روستای رهاشده جغری در آتش بی تدبیری میسوزد.
وصول گزارشات متعدد مردمی به آستان قدس رضوی که در دوره تولیت جدید با حکم رهبر معظم انقلاب وظیفه خدمت رسانی به محرومان و مستضعفان را وظیفه اول خود می داند، تولیت و مدیران آستان را به این فکر انداخته از نزدیک وضعیت روستا را بررسی کنند.
در این راستا آیت الله رئیسی تولیت آستان قدس از اوائل انتصاب، بازدیدهای دورهای از روستاهای محروم و حاشیه شهرها داشته، این بار بصورت سرزده از روستای محروم جغری بازدید کرد.
هرچند بر همه روشن است مسئول رسیدگی به این اوضاع، دستگاههای دولتی هستند که امکانات و اختیارات در در اختیار دارند اما آستان قدس نیز بر حسب وظیفه ابلاغی در حکم رهبر معظم انقلاب تلاش دارد تا در حد بضاعت التیام بخش درد این محرومان باشد.
تولیت آستان قدس با جمعی از معاونان از روستا بازدید میکند، به خانههای روستایی میرود و با آنها همنشین و همکلام و از نزدیک از وضع آنها مطلع میشود و دستوراتی برای رسیدگی به آنها صادر میکند. اوضاع اینگونه روستاها خیلی نگران کننده است؛ روستایی با 410 خانوار جمعیت زیبنده نیست در چنین وضعیتی باشد.
گزارشها نشان میدهد «جغری» تنها یکی از صدها روستای کشور است که با چنین وضعی روبرو است؛ خیلی از روستاها وضعیتی شبیه جغری دارند، یادمان رفته روستا مبنای پیشرفت، تولید و اشتغال است. اگر جغری نمایهای از آینده کشور باشد اوضاع بدی را شاهد خواهیم بود.
به گزارش فارس، حجتالاسلام سید ابراهیم رئیسی تولیت آستان قدس رضوی از روستای محروم جغری از توابع بخش مرکزی شهرستان مشهد در استان خراسان رضوی بازدید کرد.
در ادامه گزارشی از این بازدید چند ساعته میآید:
در ابتدای روستا زیارتگاهی کنار مسیر رودخانهای خشک قرار دارد؛ کنار جاده جوانانی ایستادهاند که وقتی برای یافتن آدرس به آنها مراجعه و سؤال میپرسیم "چرا کنار جاده ایستادید؟" میگویند: بیکاریم و قرار است برای یافتن کارعازم عراق شویم؛ به آنها گفته شده اگر در عراق کارگری کنند روزی 50 هزار تومان حقوق میگیرند.
این گوشه ای از روایت روزگار زندگی در روستای "جغری" در 40 کیلومتری مشهد است که برای رسیدن به آن باید در دل کوهستانی از پیچ و خمهای جاده کارخانه سیمان مسیری را پشت سر گذاشت تا به آن رسید. وارد روستا که میشوی راههای داخل روستا هنوز پر پیچ و خم و مال رو است، به خانههای روستایی که نگاه میکنی وحشت زده میشوی؛ احساس میکنی هر لحظه ممکن است سقف این خانههای گلی روی سر ساکنان فرو بریزد.
چاه آبی در مرکز روستا وجود دارد که زنان روستایی دور آن جمع شده و مشغول شستشوی ظرف و لباس هستند، روزی یک ساعت بیشتر در خانه هایشان آب ندارند و کشاورزی هم به علت کمبود آب در آنجا رونق ندارد. دیدن بیماران زمینگیر، صعب العلاج و افراد پیر و از کار افتاده که دست آنها به جایی نمیرسد در برخی از خانهها بسیار رنج آور و دردناک است.
برای 410 خانوار شغلی در روستا وجود ندارد؛ دامپروری هم به دلیل کم آبی از 1200 رأس گاو به 20 رأس کاهش یافته است.
همه از بیکاری رنج میبرند و مشکل معیشت دارند، مهاجرت جوانان از روستا به حاشیه شهرها سرعت گرفته است.
مینی بوس هر روز صبح عدهای از اهالی روستا را برای کار به شهر می برد و شب باز میگرداند؛ روستاییها به امید پیداکردن کار در شهر متحمل کرایه ماشین و خستگی رفت و برگشت میشوند و باز ناامید از پیداکردن شغل با دستانی خالی به خانه باز میگردند.
مساجد روستا امام جماعت ندارد؛ خانه عالم هم نیست که روحانی در روستا مستقر شود و مسائل فرهنگی و تربیتی را دنبال کند.
برای کودکان محلی برای بازی وجود ندارد و وضع بهداشت عمومی هم خوب نیست؛ افراد کهنسال، زمینگیر و بیمار امید داشتند فرزندانشان به وضع آنها رسیدگی کنند اما متأسفانه فرزندان آنها هم بیکار و حتی از رسیدگی به خانواده خود هم ناتوان هستند.
همه روستا از این وضعیت رنج می برند؛ روستای رهاشده جغری در آتش بی تدبیری میسوزد.
وصول گزارشات متعدد مردمی به آستان قدس رضوی که در دوره تولیت جدید با حکم رهبر معظم انقلاب وظیفه خدمت رسانی به محرومان و مستضعفان را وظیفه اول خود می داند، تولیت و مدیران آستان را به این فکر انداخته از نزدیک وضعیت روستا را بررسی کنند.
در این راستا آیت الله رئیسی تولیت آستان قدس از اوائل انتصاب، بازدیدهای دورهای از روستاهای محروم و حاشیه شهرها داشته، این بار بصورت سرزده از روستای محروم جغری بازدید کرد.
هرچند بر همه روشن است مسئول رسیدگی به این اوضاع، دستگاههای دولتی هستند که امکانات و اختیارات در در اختیار دارند اما آستان قدس نیز بر حسب وظیفه ابلاغی در حکم رهبر معظم انقلاب تلاش دارد تا در حد بضاعت التیام بخش درد این محرومان باشد.
تولیت آستان قدس با جمعی از معاونان از روستا بازدید میکند، به خانههای روستایی میرود و با آنها همنشین و همکلام و از نزدیک از وضع آنها مطلع میشود و دستوراتی برای رسیدگی به آنها صادر میکند. اوضاع اینگونه روستاها خیلی نگران کننده است؛ روستایی با 410 خانوار جمعیت زیبنده نیست در چنین وضعیتی باشد.
گزارشها نشان میدهد «جغری» تنها یکی از صدها روستای کشور است که با چنین وضعی روبرو است؛ خیلی از روستاها وضعیتی شبیه جغری دارند، یادمان رفته روستا مبنای پیشرفت، تولید و اشتغال است. اگر جغری نمایهای از آینده کشور باشد اوضاع بدی را شاهد خواهیم بود.