صراط: آلودگی هوای تهران معضلی است که سالها نفس و جان شهروندان تهرانی را گرفته است.
براساس جدیدترین مطالعات صورت گرفته ؛ بین 5000 الی 6000 نفر از شهروندان، جانشان را بدلیل مرگ های منتسب به آلودگی هوا از دست می دهند .این آمار تکان دهنده و ترسناک بجز افرادی است که دچار امراض و بیماری های مزمن ناشی از آلودگی هوا می شوند و از کار می افتند و خانوده یشان بی سرپرست می شود و معاش آنها در تهدید جدی قرار می گیرد. علاوه بر کودکان حساس جامعه مانند کودکان ، سالخوردگان و بیماران قلبی و عروقی ، گروه های خاص دیگری مانند ؛ نیروهای خدوم پلیس راهنمایی و رانندگی، رانندگان تاکسی و اتوبوس، کارگران خدمات شهری و... بیشترین صدمه و آسیب را دریافت می کنند.
در کشور ما 15 نهاد و سازمان دولتی بطور مستقیم و غیرمستقیم در امر جلوگیری و مبارزه با آلودگی هوا دارای مسئولیت بوده و درسطح ارشد همه آنها مسئولیت اصلی این حوزه برعهده
" معاونت ریاست جمهوری و سازمان محیط زیست " است. اما متاسفانه دولت هرگز نتوانسته از ظرفیت و جایگاه ارشد خود جهت حل معضل آلودگی هوای کلانشهرها استفاده نماید و سازمان محیط زیست، عملا تبدیل به ناکارامدترین بخش دولت شده است.
شهرداری تهران باانجام مطالعات دقیق، راهکارهای مناسبی جهت برون رفت از این معضل در شهر تهران پیشنهاد داده است لیکن اجرای بسیاری از آنها نیازمند تصویب و حمایت دولت است اما دولت هرگز تاکنون راضی نشده بخشی از اختیارات خویش را دراین زمینه به شهرداری تهران تفویض نماید. گویا نگران هستند که قهرمان ملی و حل کننده این مسئله شهردار تهران شود و با نگاه سیاسی کاری ، متاسفانه این جان هزاران نفر است که قربانی می شود !
سازمان محیط زیست نه تنها اختیار لازم را به شهرداری تهران نداده بلکه خود نیز حتی نتوانسته است دراین مسئله نقش قرارگاهی ، هماهنگی ، تقسیم کار و سازماندهی را ایفا نماید.
نویسنده: ميثم مظفر
براساس جدیدترین مطالعات صورت گرفته ؛ بین 5000 الی 6000 نفر از شهروندان، جانشان را بدلیل مرگ های منتسب به آلودگی هوا از دست می دهند .این آمار تکان دهنده و ترسناک بجز افرادی است که دچار امراض و بیماری های مزمن ناشی از آلودگی هوا می شوند و از کار می افتند و خانوده یشان بی سرپرست می شود و معاش آنها در تهدید جدی قرار می گیرد. علاوه بر کودکان حساس جامعه مانند کودکان ، سالخوردگان و بیماران قلبی و عروقی ، گروه های خاص دیگری مانند ؛ نیروهای خدوم پلیس راهنمایی و رانندگی، رانندگان تاکسی و اتوبوس، کارگران خدمات شهری و... بیشترین صدمه و آسیب را دریافت می کنند.
در کشور ما 15 نهاد و سازمان دولتی بطور مستقیم و غیرمستقیم در امر جلوگیری و مبارزه با آلودگی هوا دارای مسئولیت بوده و درسطح ارشد همه آنها مسئولیت اصلی این حوزه برعهده
" معاونت ریاست جمهوری و سازمان محیط زیست " است. اما متاسفانه دولت هرگز نتوانسته از ظرفیت و جایگاه ارشد خود جهت حل معضل آلودگی هوای کلانشهرها استفاده نماید و سازمان محیط زیست، عملا تبدیل به ناکارامدترین بخش دولت شده است.
شهرداری تهران باانجام مطالعات دقیق، راهکارهای مناسبی جهت برون رفت از این معضل در شهر تهران پیشنهاد داده است لیکن اجرای بسیاری از آنها نیازمند تصویب و حمایت دولت است اما دولت هرگز تاکنون راضی نشده بخشی از اختیارات خویش را دراین زمینه به شهرداری تهران تفویض نماید. گویا نگران هستند که قهرمان ملی و حل کننده این مسئله شهردار تهران شود و با نگاه سیاسی کاری ، متاسفانه این جان هزاران نفر است که قربانی می شود !
سازمان محیط زیست نه تنها اختیار لازم را به شهرداری تهران نداده بلکه خود نیز حتی نتوانسته است دراین مسئله نقش قرارگاهی ، هماهنگی ، تقسیم کار و سازماندهی را ایفا نماید.
نویسنده: ميثم مظفر
