به گزارش مجله مهر، تاریخ شاید هرگز به خودش نمی دید که از پشت همه نگاه های مردسالارانه روزی بشود زن هایی را از دلش بیرون کشید که بعدها در جایگاهی قرار بگیرند که نه فقط برای دور و اطرافشان که بتوانند روی کشور و دنیا تاثیرگذار باشند و حتی برای انواع مناسبات آن نسخه بپیچند. زنهایی که گاهی اوقات همه این جایگاه ها و دستاوردها می تواند از آنها شخصیتی بسازد که شاید هیچ سنخیتی با کلیشه های مرسومی که آدم ها از دنیای زنانه افراد برای خودشان متصور می شوند نداشته باشند؛ برای همین هم بین همه اتفاقات و قصه هایی که بشر برای تاریخ ساخته است می توان زن هایی را پیدا کرد که هر کدامشان خوشبختانه یا متاسفانه می توانند مثال نقض برچسب های زنانه ای مثل جنس دوم، لطیف یا ظریف بودن باشند. به همین بهانه به سراغ زنانی در تاریخ جهان رفتیم که در شکار کرسی های حکومت داری و سیاسی دستی بر آتش داشته و دارند. افرادی که شاید نسبت تعدادشان با مردها قابل قیاس نباشد ولی حضورشان به خودی خود در طول زمان های مختلف انقدر چشم گیر بوده است که آدم ها بتوانند تا مدتها اسم آنها را در تاریخ به ذهن بسپارند و درباره آنها حرف به میان آورند.
ایزابل پرون آرژانتینی
این زن آرژانتینی اولین زنی است که در امریکای لاتین و نیم کره غربی زمین بر مسند ریاست جمهوری تکیه زده .جالب است بدانید که ایزابل در یک خانواده کاملا معمولی بزرگ شد به قدری که بعد از فوت پدرش در کلاس پنجم مدرسه را رها و ترک تحصیل کرد و بعدها در کلوب ها و کافه ها مشغول به کار شد. او در یکی از همین کلوب ها بود که با همسرش خوآن پرون آشنا شد این در حالی بود که پس از مدتی او به عنوان سومین همسر رئیس جمهور آرژانتین لقب گرفت تا جایی که بعد از به اینکه خوآن پرون به رئیس جمهوری رسید ایزابل همسر او توسط آرا به عنوان معاون رئیس جمهور وارد عالم سیاست شد؛ اما زمان زیادی به طول نیانجامید که با مرگ همسرش به عنوان اولین رئیس جمهور زن آرژانتین شناخته شد که به دنبال این موضوع هم کودتای نظامی علیه او شکل گرفت.جالب است بدانید که این رئیس جمهور ناکام بعد از کودتا و آزادی از زندان به کشور اسپانیا پناهنده شد و دادگاه اسپانیا هم در تمام آن مدت از استرداد او به آرژانتین امتناع کرد.
آنگلا مرکل آلمانی
آنگلا مرکل از 22نوامبر سال 2005 و در سه دوره پیاپی به عنوان صدر اعظم آلمان بر مسند قدرت تکیه زده است تا جایی که در دنیا به این سیاستمدار 63ساله لقب مارگارت تاچر قرن بیست و یکم را داده اند. جالب است بدانید که تحصیلات آنگلا مرکل در حوزه فیزیک و شیمی بوده ؛ به قدری که او در انقلابهای سال 1989 به عنوان یک فیزیکدان و با مدرک دکتری شیمی فیزیک پا به عرصه سیاست گذاشته است و در سال 1990 با قرار گرفتن در جایگاه سخنگوی دولت آلمان شرقی به چهره سیاسی خود شکل جدی تری داده تا جایی که تا به امروز و در سال 2016 او از سوی مجله فوربز برای 10سال پیاپی لقب قدرتمندترین زن جهان را از آن خود کرده است.
سیریماو بندارانایکه سریلانکا
او اولین نخست وزیر زن دنیاست که در سریلانکا به این پست سیاسی رسید. از طرفی دیگر او رهبر حزب آزادی این کشور نیز بود؛ اما نکته جالب توجه درباره این زن سیاسی این است که سیاست جزیی از خانواده او محسوب می شد از آنجایی که همسر او از نخست وزیران قبلی سریلانکا بود و دخترش یکی از رئیس جمهورهای این کشور تا جایی که او دوران سوم نخست وزیری خود را زیر نظر ریاست جمهوری دخترش گذراند.
الن جانسون سیرلیف لیبریایی
در آفریقا به او لقب بانوی آهنین داده اند. چون او کسی است که در قاره افریقا توانست عنوان اولین زن رئیس جمهور را از آن خود کند و تا قبل از آن در دولت های قبلی این کشور به عنوان وزیر امور مالی و دارایی شاخته شود. سیرلیف با اینکه در سال 1997 در رقابت های انتخاباتی کشورش ناکام ماند ولی سرانجام توانست در سال 2005پیروز این رقابت ها باشد. این زن افریقایی در سال 2011 برنده جایزه صلح نوبل شد. جالب است بدانید که سیرلیف 78ساله در 17سالگی ازدواج کرد اما چند سال بعد از همسرش جدا شد و همان ازدواج برای او 4فرزند به جا گذاشت.
بی نظیر بوتو پاکستانی
این سیاستمدار پاکستانی در دو دوره نخست وزیر این کشور از حزب مردم بوده است. به بی نظیر بوتو لقب اولین زن سیاستمدار مسلمان را می دهند که بر منصب نخست وزیری تکیه زد. زندگی بی نظیر بو تو پر از فراز و فرودهای عجیب و غریب است به شکلی که اگر نگاهی به زندگینامه او بیندازید متوجه این موضوع خواهید شد. تجربه ترورهای پی در پی گرفته تا تبعید هشت ساله او به دوبی و بریتانیا؛ تجربه های تروری که در نهایت در سال 2007 عملی شد و بوتو به واسطه آن در استان پنجاب پاکستان به ضرب گلوله به قتل رسید. خوب است بدانید که بی نظیر بوتو رگ و ریشه ایرانی هم داشته؛ چون می گویند مادر بی نظیر بوتو نصرت اصفهانی از کردهای ایران بوده است.
مارگارت تاچر انگلیسی
هیچ کس فکر نمی کرد بعدها دنیا به دختری که فارغ التحصیل رشته هنر از دانشگاه آکسفورد باشد لقب بانوی آهنی را بدهد .کسی که بعدها از زندگی او فیلمی با همین نام و با بازی مریل استریپ ساخته شد. تاچر نام و آوازه خوشی در بین ما ایرانی ها ندارد اما با این حال او نخستین نخست وزیر زن تاریخ بریتانیا است که در چند دوره پیاپی توانست سمت خود در این کشور حفظ کند. او را به لحاظ سیاستمداری در بریتانیا می توان یک انگلیسی تمام عیار دانست تا جایی که افراد زیادی تاچر را به لحاظ سیاستمداری در بریتانیا هم رده وینستون چرچیل می دانند به شکلی که بعد از او از شگردهای سیاسی این زن آهنی به عنوان «تاچریسم» در سیاست یاد می کنند.
دیلما روسف برزیلی
تا چند سال پیش بعد از آنگلا مرکل در دنیا او را به عنوان دومین زن قدرتمند جهان می شناختند. دیلما یک مادر بلغاری و یک پدر برزیلی دارد. کسی که در سال 2010 توانست به عنوان اولین زن و 36امین رئیس جمهور کشور برزیل شناخته شود؛ ولی در نهایت وداع خوبی با صندلی ریاست جمهوری نداشته باشد چون این رئیس جمهور در سال 2016توسط سنای برزیل به مدت شش ماه به خاطرات اتهام فساد مالی از اختیارات ریاست جمهوری تعلیق و در نهایت بعد از محرز شدن اتهاماتش از ریاست جمهوری برزیل کنار گذاشته شد.
یولیا تیموشنکو اوکراینی
این زن در بین سالهای 2005تا 2010 نخست وزیر کشور اوکراین بود. زنی که در کنار عرصه سیاست به خاطر فعالیت های اقتصادی اش از ثروتمندترین افراد اوکراین نیز محسوب می شود. نکته جالب توجه درباره زندگی تیموشنکو این است که او در سال 2011 به اتهام تخطی از حدود اختیارات قانونی به هفت سال زندان محکوم شد؛ اما در سال 2014 بعد از درگیریهای مخالفان و موافقان دولت اوکراین و تسخیر کاخ ریاست جمهوری توسط مخالفان، پارلمان این کشور با بازگشت به قانون اساسی سال 2004 موافقت کرد و همین امر زمینه ساز آزادی تیموشنکو شد.
ایندیرا گاندی
علی رغم نام خانوادگی اش، او هیچ خویشاوندی ای با ماهاتما گاندی رهبر انقلابی هند نداشت. او درسن 21 سالگی به عنوان عضو حزب کنگره ملی هند انتخاب شد. در تعریف این بانوی هندی او را یکی از جنجالی ترین سیاستمدارهای هند دانسته اند. او از سال 1966تا 1984 نخست وزیر کشور هند بود اما سرانجام توسط سیک های هندی ترور شد.
هیلاری کلینتون
بعد از کاندولیزا رایس که اولین زن سیاه پوستی بود که به مقام وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا رسید هیلاری کلینتون را می توان سومین زنی دانست که بعد از رایس بر این مسند تکیه می زند؛ اما چیزی که کلینتون را متمایز می کند نه همسری بیل کلینتون رئییس جمهور سابق امریکاست و نه رسیدن به پست وزارت خارجه ایالات متحده بلکه او اولین زنی است که در این کشور نامزد حزب دموکرات برای ریاست جمهوری امریکا شد تا جایی که پیش از این هیچ زنی در امریکا نتوانسته بود به چنین جایگاهی در یکی از احزاب اصلی ایالات متحده برسد.