تا به امروز با خودمان فكر كرده‌ايم كه به عنوان يك شهروند در برقراري امنيت و آرامش چه سهمي داريم؟ و آيا نقش خود را در اين باره به خوبي ايفا كرده‌ايم؟ «سهم من در امنيت و آرامش» اين جمله به عنوان شعار امسال هفته نيروي انتظامي انتخاب شده است، شعاري كه در وهله اول يك جمله معمولي و پرسشي متداول وعادي به نظرمي رسد، اما اگركمي درآن دقيق شويم، متوجه ابعاد مختلف اين جمله مي‌شويم، جمله‌اي تفكر‌برانگيز كه براي اولين‌بار توسط مسئولان نيروي انتظامي به عنوان شعار هفته بزرگداشت اين نيرو انتخاب شده است.
تا پيش از اين در هفته نيروي انتظامي تنها واژه‌اي كه درشعارها و جملات به كار گرفته مي‌شد، واژه «امنيت» بود و مسئولان نيروي انتظامي با اين كلمه جملات مختلفي را به عنوان شعارهفته نيروي انتظامي انتخاب مي‌كردند، اما امسال ماجرا كمي متفاوت است و شعاراصلي و كليدي اين هفته و آنچه اين روزها ازطريق رسانه‌هاي مختلف مي‌شنويم و در جرايد و مطبوعات مي‌خوانيم بر محورسهم افراد درامنيت و آرامش متمركز شده است.
بي‌شك يكي از عوامل پايداري جوامع، توجه به امنيت اجتماعي است. بدون ثبات و امنيت هيچ جامعه‌اي امكان رشد و تكامل را نخواهد داشت و بدون آن، دستاوردهاي مثبت، جاي خود را به پيامدهاي منفي مي‌دهد و ناهنجاري‌هاي اجتماعي مختلفي پديد مي‌آيد.
تحقيقات نشان مي‌دهد كه ميزان ناامني در يك جامعه با افزايش جمعيت رابطه مستقيمي دارد.
يعني هرچه جمعيت يك جامعه در سطوح مختلف افزايش پيدا كند، نيازهاي امنيتي هم متعاقب آن تغيير مي‌كند و بايد هم راستا يا در موازات افزايش جمعيت شرايط تأمين امنيت هم به روز رساني شود. شرايطي كه جامعه ايران هم اين روزها در مقوله برقراي امنيت با آن مواجه است.
اما پرسشي كه در اين بين مطرح مي‌شود اين است كه آيا روش‌ها و تاكتيك‌هاي گذشته در برقراري امنيت پايدار مؤثراست؟ آيا مي‌توان تنها به قواي انتظامي تكيه كرد و اطمينان داشت كه با روند رو به رشد افزايش جمعيت امنيت جامعه در شرايط مطلوبي قرارمي گيرد؟
در پاسخ به اين پرسش بايد گفت كه در شرايط كنوني براي تأمين امنيت در شهرها بايستي در كنار بهره‌گيري از روش‌ها و شگرد‌هاي پليسي از راهكارهاي عملياتي در ابعاد اجتماعي و محيطي استفاده كرد. براي مثال ارائه راهكاري‌هايي كه در جهت تأمين امنيت و ارتقاي آن در جامعه باشد، اما همه بخش‌هاي مختلف يك جامعه با آن درگير شوند و در حقيقت در تحقق كامل آن سهمي داشته باشند.
در اين بين مردم به عنوان آحاد جامعه در جهت مهار و كنترل ناهنجاري‌هاي اجتماعي نقش مهمي ايفا مي‌كنند و اين نقش غير قابل انكار است. نيروي انتظامي هم با توجه به اين اصل مهم، شعار كليدي اين هفته را با موضوع سهم افراد در امنيت و آرامش مطرح كرده است كه شايد تلنگري باشد براي بخش‌هاي مختلف جامعه تا كمي درباره سهم خود در برقراري امنيت تفكر كنند.
اما در اين موضوع با آفت جدي مواجه هستيم كه به نظر مي‌رسد پرداختن به آن ضروري است، اين روزها برخلاف آنچه شاهد هستيم، در بخش‌هاي مختلف جامعه به جاي تمركز بر استفاده از نقش تاثيرگذار شهروندان و مشاركت‌هاي عمومي و ترغيب و تشويق مردم به مشاركت در برقراري امنيت، برخي نظرات و ديدگاه‌هاي متفاوت، برقراري امنيت را تنها وظيفه نيروي انتظامي و تشكيل گروه و حزب را لازمه تأمين امنيت در جامعه مي‌داند. هرچند اين گروه براي خود دلايلي همانند عضويت مردم در گروه‌ها و احزاب مختلف و مشاركت مردم از طريق كانال گروه‌ها را مطرح مي‌كند، اما همگان مي‌دانند كه مشاركت مستقيم به عنوان شهروند يك جامعه تأثيرگذارتر از هر طرح و برنامه است.
به هر رو تحقق امنيتي پايدار در جامعه با استفاده از اصل مهم مشاركت شهروندان فرصت‌هايي را فراهم مي‌كند تا اركان اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و حتي سياسي به سوي فردايي بهتر حركت كنند و اعتماد عمومي هم افزايش پيدا كند. فراموش نكنيم هر كدام از ما در برقراي امنيت و آرامش سهمي داريم.
تا پيش از اين در هفته نيروي انتظامي تنها واژه‌اي كه درشعارها و جملات به كار گرفته مي‌شد، واژه «امنيت» بود و مسئولان نيروي انتظامي با اين كلمه جملات مختلفي را به عنوان شعارهفته نيروي انتظامي انتخاب مي‌كردند، اما امسال ماجرا كمي متفاوت است و شعاراصلي و كليدي اين هفته و آنچه اين روزها ازطريق رسانه‌هاي مختلف مي‌شنويم و در جرايد و مطبوعات مي‌خوانيم بر محورسهم افراد درامنيت و آرامش متمركز شده است.
بي‌شك يكي از عوامل پايداري جوامع، توجه به امنيت اجتماعي است. بدون ثبات و امنيت هيچ جامعه‌اي امكان رشد و تكامل را نخواهد داشت و بدون آن، دستاوردهاي مثبت، جاي خود را به پيامدهاي منفي مي‌دهد و ناهنجاري‌هاي اجتماعي مختلفي پديد مي‌آيد.
تحقيقات نشان مي‌دهد كه ميزان ناامني در يك جامعه با افزايش جمعيت رابطه مستقيمي دارد.
يعني هرچه جمعيت يك جامعه در سطوح مختلف افزايش پيدا كند، نيازهاي امنيتي هم متعاقب آن تغيير مي‌كند و بايد هم راستا يا در موازات افزايش جمعيت شرايط تأمين امنيت هم به روز رساني شود. شرايطي كه جامعه ايران هم اين روزها در مقوله برقراي امنيت با آن مواجه است.
اما پرسشي كه در اين بين مطرح مي‌شود اين است كه آيا روش‌ها و تاكتيك‌هاي گذشته در برقراري امنيت پايدار مؤثراست؟ آيا مي‌توان تنها به قواي انتظامي تكيه كرد و اطمينان داشت كه با روند رو به رشد افزايش جمعيت امنيت جامعه در شرايط مطلوبي قرارمي گيرد؟
در پاسخ به اين پرسش بايد گفت كه در شرايط كنوني براي تأمين امنيت در شهرها بايستي در كنار بهره‌گيري از روش‌ها و شگرد‌هاي پليسي از راهكارهاي عملياتي در ابعاد اجتماعي و محيطي استفاده كرد. براي مثال ارائه راهكاري‌هايي كه در جهت تأمين امنيت و ارتقاي آن در جامعه باشد، اما همه بخش‌هاي مختلف يك جامعه با آن درگير شوند و در حقيقت در تحقق كامل آن سهمي داشته باشند.
در اين بين مردم به عنوان آحاد جامعه در جهت مهار و كنترل ناهنجاري‌هاي اجتماعي نقش مهمي ايفا مي‌كنند و اين نقش غير قابل انكار است. نيروي انتظامي هم با توجه به اين اصل مهم، شعار كليدي اين هفته را با موضوع سهم افراد در امنيت و آرامش مطرح كرده است كه شايد تلنگري باشد براي بخش‌هاي مختلف جامعه تا كمي درباره سهم خود در برقراري امنيت تفكر كنند.
اما در اين موضوع با آفت جدي مواجه هستيم كه به نظر مي‌رسد پرداختن به آن ضروري است، اين روزها برخلاف آنچه شاهد هستيم، در بخش‌هاي مختلف جامعه به جاي تمركز بر استفاده از نقش تاثيرگذار شهروندان و مشاركت‌هاي عمومي و ترغيب و تشويق مردم به مشاركت در برقراري امنيت، برخي نظرات و ديدگاه‌هاي متفاوت، برقراري امنيت را تنها وظيفه نيروي انتظامي و تشكيل گروه و حزب را لازمه تأمين امنيت در جامعه مي‌داند. هرچند اين گروه براي خود دلايلي همانند عضويت مردم در گروه‌ها و احزاب مختلف و مشاركت مردم از طريق كانال گروه‌ها را مطرح مي‌كند، اما همگان مي‌دانند كه مشاركت مستقيم به عنوان شهروند يك جامعه تأثيرگذارتر از هر طرح و برنامه است.
به هر رو تحقق امنيتي پايدار در جامعه با استفاده از اصل مهم مشاركت شهروندان فرصت‌هايي را فراهم مي‌كند تا اركان اقتصادي، فرهنگي، اجتماعي و حتي سياسي به سوي فردايي بهتر حركت كنند و اعتماد عمومي هم افزايش پيدا كند. فراموش نكنيم هر كدام از ما در برقراي امنيت و آرامش سهمي داريم.
