صراط: یک مرد نیکاراگوئه‌ای بیش از ۴۰ سال است که در کوه زندگی می‌کند و عمرش را برای طراحی صخره‌های عظیم صرف کرده است.
به گزارش مهر، آلبرتو گوتیرز حالا دیگر چهل سالی می‌شود که تنها در کوهستان زندگی می‌کند. او وقتی ۹ ساله بوده، رویای بزرگترین اثر هنری ساخته شده از سنگ را در سر می‌پروراند و همین تصویر ذهنی باعث می‌شود تصمیم بگیرد زندگی در خانه و روستا را رها کند و به طبیعت پناه ببرد.
این‌طور که از مادرش می‌دانسته متولد اکتبر سال ۱۹۴۴ است، اما هیچ مدرکی از تولد او وجود ندارد، از سنین پایین به گشت و گذار در جنگل و طبیعت علاقه‌مند بوده و در ۳۳ سالگی تصمیمش را می‌گیرد و به جنگل می‌رود و زندگی تازه‌ای را آغاز می‌کند. او صخره بزرگی را هم برای ساختن ار هنری‌اش انتخاب می‌کند. حالا به او لقب «مرد سنگی» را داده‌اند و به نمادی از نیکاراگوئه بدل شده است.
این مرد نیکاراگوئه‌ای روزی سه ساعت روی سنگ‌های غول‌پیکری که در نزدیکی کلبه چوبی‌اش وجود داشتند، کار می‌کرده و حالا بعد از گذشت چهار دهه توانسته مجموعه‌ای از المان‌ها و طرح‌ها را روی این تخته سنگ ایجاد کند، شاید امروز بتوان گفت به آرزوی کودکی‌اش رسیده و توانسته اثر هنری غول‌پیکری را روی سنگ طراحی کند و البته معروف‌ترین معبد منطقه را بسازد.
در دهه ۷۰ میلادی زمانی که انقلاب نیکاراگوئه رخ می‌دهد، آلبرتو تصمیم می‌گیرد در هیچ‌کدام از سنگرها قرار نگیرد و زندگی شخصی خودش را داشته باشد، از همین رو مشغول کار در یک بندر می‌شود، اما در همین زمان با پیدا کردن یک سنگ که روی آن طرح‌هایی کشیده شده، دوباره رویای کودکی‌اش زنده می‌شود و کار بندر را رها می‌کند و سراغ مجسمه‌سازی می‌رود.
آلبرتو گوتیرز در کلبه‌ای چوبی زندگی می‌کند که در آن روی زمین می‌خوابد، دسترسی به آب جاری ندارد و بیشتر زمان روز را در جنگل می‌گذراند، او همچنین مفاهیمی چون اینترنت را درک نمی‌کند!
آلبرتو همیشه علاقه داشته با مردم دیگر کشورها ارتباط برقرار کند و حالا این اتفاق افتاده، مردم نیکاراگوئه عکس‌هایی از او، خانه و هنرش را در اینترنت منتشر کرده‌اند و باعث شده‌اند توریست‌هایی از کشورهای دیگر تنها برای دیدن هنر آلبرتو به این محل بروند و به گفته این هنرمند گوشه‌نشین در ۱۰ سال گذشته بیشتر از ۳۰ هزار نفر بازدید کننده داشته است.
آلبرتو هرگز ازدواج نکرده و فرزندی ندارد، با این حال احساس تنهایی نمی‌کند، چون مردمی که برای بازدید از کارهایش می‌آیند، با او خیلی مهربان هستند و اگر کمکی لازم داشته باشد، حواسشان به او هست.
به گزارش مهر، آلبرتو گوتیرز حالا دیگر چهل سالی می‌شود که تنها در کوهستان زندگی می‌کند. او وقتی ۹ ساله بوده، رویای بزرگترین اثر هنری ساخته شده از سنگ را در سر می‌پروراند و همین تصویر ذهنی باعث می‌شود تصمیم بگیرد زندگی در خانه و روستا را رها کند و به طبیعت پناه ببرد.
این‌طور که از مادرش می‌دانسته متولد اکتبر سال ۱۹۴۴ است، اما هیچ مدرکی از تولد او وجود ندارد، از سنین پایین به گشت و گذار در جنگل و طبیعت علاقه‌مند بوده و در ۳۳ سالگی تصمیمش را می‌گیرد و به جنگل می‌رود و زندگی تازه‌ای را آغاز می‌کند. او صخره بزرگی را هم برای ساختن ار هنری‌اش انتخاب می‌کند. حالا به او لقب «مرد سنگی» را داده‌اند و به نمادی از نیکاراگوئه بدل شده است.
این مرد نیکاراگوئه‌ای روزی سه ساعت روی سنگ‌های غول‌پیکری که در نزدیکی کلبه چوبی‌اش وجود داشتند، کار می‌کرده و حالا بعد از گذشت چهار دهه توانسته مجموعه‌ای از المان‌ها و طرح‌ها را روی این تخته سنگ ایجاد کند، شاید امروز بتوان گفت به آرزوی کودکی‌اش رسیده و توانسته اثر هنری غول‌پیکری را روی سنگ طراحی کند و البته معروف‌ترین معبد منطقه را بسازد.
در دهه ۷۰ میلادی زمانی که انقلاب نیکاراگوئه رخ می‌دهد، آلبرتو تصمیم می‌گیرد در هیچ‌کدام از سنگرها قرار نگیرد و زندگی شخصی خودش را داشته باشد، از همین رو مشغول کار در یک بندر می‌شود، اما در همین زمان با پیدا کردن یک سنگ که روی آن طرح‌هایی کشیده شده، دوباره رویای کودکی‌اش زنده می‌شود و کار بندر را رها می‌کند و سراغ مجسمه‌سازی می‌رود.
آلبرتو گوتیرز در کلبه‌ای چوبی زندگی می‌کند که در آن روی زمین می‌خوابد، دسترسی به آب جاری ندارد و بیشتر زمان روز را در جنگل می‌گذراند، او همچنین مفاهیمی چون اینترنت را درک نمی‌کند!
آلبرتو همیشه علاقه داشته با مردم دیگر کشورها ارتباط برقرار کند و حالا این اتفاق افتاده، مردم نیکاراگوئه عکس‌هایی از او، خانه و هنرش را در اینترنت منتشر کرده‌اند و باعث شده‌اند توریست‌هایی از کشورهای دیگر تنها برای دیدن هنر آلبرتو به این محل بروند و به گفته این هنرمند گوشه‌نشین در ۱۰ سال گذشته بیشتر از ۳۰ هزار نفر بازدید کننده داشته است.
آلبرتو هرگز ازدواج نکرده و فرزندی ندارد، با این حال احساس تنهایی نمی‌کند، چون مردمی که برای بازدید از کارهایش می‌آیند، با او خیلی مهربان هستند و اگر کمکی لازم داشته باشد، حواسشان به او هست.
