صراط: روز چهارشنبه گذشته خبری به نقل از معاون پارلمانی رئیسجمهور که اخیراً از وزارت کشور اسبابکشی کرده و در ساختمان پاستور اقامت گزیده، روی خروجی خبرگزاریها گذاشته شد که در واقع این خبر یک شوک بزرگ برای مجلسی که برای کابینه آقای روحانی سنگ تمام گذاشته بود محسوب میشد.
روزنامه جوان در یادداشتی یه قلم حسن رشوند نوشت: حسینعلی امیری، معاون پارلمانی رئیسجمهور در حاشیه جلسه هیئت دولت در جمع خبرنگاران درباره تجدید نظر در آرای آخوندی که با 188 رأی موافق، 75 رأی مخالف و 15 رأی ممتنع و باطله شنبه به عنوان وزیر مسکن و شهرسازی توانسته بود رأی اعتماد خود را از مجلس اخذ کند، گفت؛ بر اساس بازشماری که در باره آرای آخوندی انجام گرفت، 10 رأی به جمع کل آرای آخوندی اضافه شد که پزشکیان نایب رئیس مجلس آن را اعلام کردند.
هرچند امیری در همین جمع خبر دیگری مبنی مخدوش بودن برگههای رأی حبیبالله بیطرف، وزیر پیشنهادی نیرو را که موفق به رأی اعتماد از مجلس نشد مطرح کرد و این ادعا یک روز قبل از سوی هیئت رئیسه مجلس رد شد، اما طرح این دو موضوع، آنچنان ناراحتکننده است که نباید مجلس بهراحتی از کنار آن بگذرد و اگر این اشتباه به نوعی در پارلمان اتفاق افتاده، باید هیئت رئیسه مجلس با کمال شفافیت موضوع را به اطلاع افکار عمومی برساند ولی در صورتی که این خبر خلاف واقعیت از سوی یک مقام دولتی آنهم کسی که رئیسجمهور، وی را با هدف تعامل بیشتر مجلس با دولت در دوره جدید معرفی کرده، منتشر شده است، لازم است مجلس برای اعاده حیثیت خود به موضوع ورود و از شأنیت مجلس در رأس امور دفاع کند. اما در این خصوص چند نکته وجود دارد:
1ـ همه به درستی میدانیم مجلس کنونی ترکیبی از طرفداران نشاندار دولت اعم از لیست امید و اصلاحطلبان شناخته شده یا ناشناس این جریان است و از مجموع 12 عضو هیئت رئیسه مجلس دهم به صورت مشخص دو نایب رئیس و شش عضو هیئت رئیسه و ناظر آن از لیست امید و اصلاحات هستند و رئیس محترم مجلس نیز بیش از آنکه به جریان اصولگرای مجلس تعلق خاطر داشته باشد، رفیق گرمابه و گلستان رئیسجمهور محترم است. با این حساب اگر تخلف یا اشتباهی هم صورت گرفته باشد قاعدتاً دامان اقلیت رقیب آنها در مجلس از چنین خطا یا اشتباهی پاک است. بنابراین در چنین شرایطی حتماً باید عزیزان هیئت رئیسه پاسخ قانعکنندهای به جامعه بدهند و در صورت جوسازی معاون پارلمانی دولت، از حیثیت مجلس دفاع کنند. چراکه شاید این اولین باری باشد که چند روز پس از رأیگیری و تعیین تکلیف وزرا، چنین ادعایی توسط دولتیها مطرح میشود.
2ـ اگر این ادعای مورد استناد معاون پارلمانی دولت میتواند مبنای قضاوت در خطای مجلس قرار گیرد و از تعداد 288 رأی، مجلس نتوانسته به درستی شمارش را انجام دهد تا جایی که 10 رأی آقای آخوندی دیده نشده یا آرای مخدوش برای آقای بیطرف مورد بی توجهی قرار گرفته است، چگونه آقای دکتر رحمانی فضلی یا همین آقای امیری در مسئولیت برگزاری امر انتخابات ریاست جمهوری 96 میتوانند ادعا کنند هیچ تخلفی در انتخابات که منجر به ابطال حتی یک صندوق رأی شود، وجود نداشته است؟! 3ـ مشاور رسانهای رئیسجمهور جناب آقای آشنا قبل از انتخابات ریاست جمهوری در پاسخ به نگرانیها از میزان رأی آقای روحانی گفته بودند نگران نیستیم چون آقای روحانی 24 میلیون رأی خواهند داشت که از قضا و بر حسب اتفاق، ایشان چنین آرایی را کسب کردند و بر جایگاه ریاست جمهوری تکیه زدند.
جالب آنکه در آخرین نطق رئیسجمهور در مجلس در دفاع از وزرای پیشنهادی، آقای روحانی با خنده از مجلس خواستند که به همه وزرای پیشنهادی با 200 رأی به بالا رأی اعتماد دهند که مجلس هم سنگ تمام گذاشت و به رئیسجمهور و کابینه او به جز آقای بیطرف رأی مثبت و کم سابقهای را داد. این سؤال مطرح میشود آیا همانگونه که رئیسجمهور محترم شایستگی 24 میلیون رأی را داشتند و این امر تحقق یافت، اکنون باید امر رئیسجمهور محقق شود و با باز شماری آرای نمایندگان، برخی وزرا که برای این کشور و انقلاب «برند» هستند، باید آرایی در مرز 200 داشته باشند. از هر چه بگذریم از این نکته نمیتوان گذشت که عضوی از دولت ادعایی کرده که این ادعا میتواند حیثیت مجلس را به تاراج ببرد. بنابراین اگر پاسخ قانعکننده یا برخورد مقتدرانه صورت نگیرد، میتواند این حرکت آغازی بر رفتارهای نادرست نسبت به این نهاد قانونگذاری که به تعبیر امام راحل در رأس امور است، باشد.