صراط: غلامرضا فدایی در خبرآنلاین نوشت: تغییر نام اتوبان نیایش آنهم در آخرین جلسات شورای شهر قدیم و در آستانه تشکیل شورای جدید کار بسیار بی ربطی بود.
از این نظر که انگار همه کار ها تمام شده و فقط مشکل ما نامگذاری و یا تغییر نام است. کار با عجله آنهم در دم آخر! اگر مرحوم آیه الله هاشمی هم زنده بود به این کار راضی نبود!
زیرا که گفته اند در محدودیت فرصت تصمیم نگیرید و به ویژه اگر آخرین فرصت باشد. آنهم نامی را تغییر دادید که برترین نام و محبوب ترین نام، نه تنها برای ایرانیان و یا مسلمانان بلکه برای جهانیان بود. این نام تقدسش آنقدر بالاست که من مطمئنم مرحوم هاشمی رفسنجانی هم به این نام عشق می ورزید.
گیرم که شورای شهر قدیم با هر توجیهی تصمیم می گیرد که چنین تغییر نامی انجام دهد شورای جدید چرا ساکت نشست. می توانست بگوید که از حسن نیت شما متشکریم ولی اجازه بدهید شورای جدید روی آن تصمیم بگیرد و به ویژه که شورای جدید همه از اصلاح طلبانند و رئیس شورا هم فرزند آن مرحوم است.
این تغییر نام مرا به یاد تغییر نام استان کرمانشاه انداخت که در دوره دوم و یا سوم مجلس از طرف نماینده آن در مجلس مطرح شد و مصرا بر اینکه کرمانشاه نام شاه دارد و باید حتما به باختران تغییر یابد. این کار با عجله تمام انجام شد و چه هزینه هایی بر دوش این ملت گذاشت و پس از چندی دو باره به حالت اول بر گشت.
در آن زمان من در کتابخانه مجلس تردد داشتم و گاهی به محضر علامه محیط طباطبائی که با دو عصا نفس زنان به کتابخانه می آمد تا با مرحوم حائری به گفتگو بنشیند. من یادم هست ایشان در آن موقع می گفت که اصلا کرمانشاه به شاه ربطی ندارد. این در اصل کرمنشن بوده که در گذشته به آن قرمسن و یا قرمسین می گفتند و بسیاری از علما را داریم که پسوند نامشان قرمسینی بوده است.
این تغییر نام به لحاظی شبیه این تصمیم گیری عجولانه بود و از جهاتی بد تر از آن. زیرا که در آنجا اگر شائبه ای در نام وجود داشت در اینجا نام نیایش بهترین و زیباترین نام ها بود و شنیدم چه زود به تغییر تابلوها اقدام کردند تا نکند این تصمیم مشعشع شورای شهر قبل! اجرائی نشود و شورای جدید آن را بر گرداند.
من مطمئنم که این نام به این زودیها جا نخواهد افتاد و چه خوب است شورای جدید خیابانی درخور و با مناسبت برای آن بزرگوار تدارک کند.
خدا کند شورای جدید تصمیماتش این چنین نباشد.
از این نظر که انگار همه کار ها تمام شده و فقط مشکل ما نامگذاری و یا تغییر نام است. کار با عجله آنهم در دم آخر! اگر مرحوم آیه الله هاشمی هم زنده بود به این کار راضی نبود!
زیرا که گفته اند در محدودیت فرصت تصمیم نگیرید و به ویژه اگر آخرین فرصت باشد. آنهم نامی را تغییر دادید که برترین نام و محبوب ترین نام، نه تنها برای ایرانیان و یا مسلمانان بلکه برای جهانیان بود. این نام تقدسش آنقدر بالاست که من مطمئنم مرحوم هاشمی رفسنجانی هم به این نام عشق می ورزید.
گیرم که شورای شهر قدیم با هر توجیهی تصمیم می گیرد که چنین تغییر نامی انجام دهد شورای جدید چرا ساکت نشست. می توانست بگوید که از حسن نیت شما متشکریم ولی اجازه بدهید شورای جدید روی آن تصمیم بگیرد و به ویژه که شورای جدید همه از اصلاح طلبانند و رئیس شورا هم فرزند آن مرحوم است.
این تغییر نام مرا به یاد تغییر نام استان کرمانشاه انداخت که در دوره دوم و یا سوم مجلس از طرف نماینده آن در مجلس مطرح شد و مصرا بر اینکه کرمانشاه نام شاه دارد و باید حتما به باختران تغییر یابد. این کار با عجله تمام انجام شد و چه هزینه هایی بر دوش این ملت گذاشت و پس از چندی دو باره به حالت اول بر گشت.
در آن زمان من در کتابخانه مجلس تردد داشتم و گاهی به محضر علامه محیط طباطبائی که با دو عصا نفس زنان به کتابخانه می آمد تا با مرحوم حائری به گفتگو بنشیند. من یادم هست ایشان در آن موقع می گفت که اصلا کرمانشاه به شاه ربطی ندارد. این در اصل کرمنشن بوده که در گذشته به آن قرمسن و یا قرمسین می گفتند و بسیاری از علما را داریم که پسوند نامشان قرمسینی بوده است.
این تغییر نام به لحاظی شبیه این تصمیم گیری عجولانه بود و از جهاتی بد تر از آن. زیرا که در آنجا اگر شائبه ای در نام وجود داشت در اینجا نام نیایش بهترین و زیباترین نام ها بود و شنیدم چه زود به تغییر تابلوها اقدام کردند تا نکند این تصمیم مشعشع شورای شهر قبل! اجرائی نشود و شورای جدید آن را بر گرداند.
من مطمئنم که این نام به این زودیها جا نخواهد افتاد و چه خوب است شورای جدید خیابانی درخور و با مناسبت برای آن بزرگوار تدارک کند.
خدا کند شورای جدید تصمیماتش این چنین نباشد.
