سه‌شنبه ۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ساعت :
۱۹ شهريور ۱۳۹۶ - ۱۸:۲۹

هشدار! «نهنگ آبی» در کمین شماست

خودزنی، حک شکل و شماره با چاقو بر ساعد، تماشای فیلم های وحشت آور، حاضر شدن در اماکن، سازه‌ها و بلندی‌های خطرناک برای گرفتن عکس سلفی و بیدار شدن در ساعات نامعمول بخش‌هایی از این چالش است که هر روز و رفته رفته سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود و در پایان پنجاهمین روز از نوجوانی که «بازی» را شروع کرده، خواسته می‌شود تا خودکشی کند.
کد خبر : ۳۷۹۴۸۱
صراط: بازی «نهنگ آبی» تاکنون افراد زیادی را در کشورهای مختلف ازجمله روسیه و اروپا به کام مرگ فرستاده است. بازی ای که به تازگی به آسیا رسیده و ایران نیز در کانون خطر این بازی قرار گرفته است.

به گزارش فارس اسپوتنیک در گزارشی با عنوان « بازی اینترنتی مرگبار به آسیا هم رسید» نوشت: کلیپ هایی در شبکه های اجتماعی منتشر شده است که نشان می دهد چالشی که به "نهنگ آبی" معروف است و نوجوانان را به کام مرگ می‌کشاند به کشورهای آسیایی هم رسیده است. در این گزارش آمده است که: این بازی  توسط گروه‌هایی مدیریت می شود و باعث می‌شود تا قدم به قدم و بوسیله بازی نوجوان، خود را از بلندی به پایین بیندازد.
 
طراحی این چالش به گونه‌ای است که در ابتدا با ایجاد حس کنجکاوی و تهدید، نوجوان را وادار به وارد شدن به این بازی می کنند و از او خواسته می شود تا با انجام کارهای سخت توانایی خود را نشان دهد. همچنین او باید لوکیشن خود را روشن کند. مراحل اولیه این بازی کشیدن نهنگ بر روی دست با چاقو و یا سلفی گرفتن در بلندی می‌باشد اما قدم به قدم ماموریت‌ها و تمرینات سخت‌تر شده و در نهایت از او خواسته می‌شود تا خود را از یک بلندی به پایین پرتاب کند.
 
روزنامه نووایا گزتا در مورد آمار کشته‌های این بازی در روسیه می‌نویسد که از نوامبر سال ۲۰۱۵ تا آوریل سال ۲۰۱۶ میلادی ۱۳۰ مورد اقدام به خودکشی در ارتباط با بازی نهنگ آبی ثبت شده است. پلیس روسیه هم در این خصوص تحقیق می‌کند و گمان می‌برد که حداقل ۱۳۰ مورد اقدام به خودکشی در ارتباط با بازی نهنگ آبی بوده است. 

یورونیوز نیز در خبری با عنوان «چالش نهنگ آبی؛ بازی اینترنتی که نوجوانان را به کام مرگ می کشاند» نوشت: گروهی [در پشت پرده و با مدیریت بازی] این چالش را مدیریت می کنند. آنها به مدت ۵۰ روز از مخاطبان نوجوان می خواهند تا روزانه کاری را که از آنها خواسته شده است را انجام دهند و در پایان، عکسی از تکلیف خود را بفرستند تا بتوانند وارد مرحله بعد شوند. مرحله نخست این چالش کشیدن یک نهنگ آبی [با جاقو] روی دست است.

خودزنی، حک شکل و شماره با چاقو بر ساعد، تماشای فیلم های وحشت آور، حاضر شدن در اماکن، سازه‌ها و بلندی‌های خطرناک برای گرفتن عکس سلفی و بیدار شدن در ساعات نامعمول بخش‌هایی از این چالش است که هر روز و رفته رفته سخت‌تر و سخت‌تر می‌شود و در پایان پنجاهمین روز از نوجوانی که «بازی» را شروع کرده، خواسته می‌شود تا خودکشی کند.

این بازی چگونه کاربران را به انجام اعمال خشونت آمیز و خودکشی وادار می‌کند؟

بازی نهنگ آبی بیشتر در مورد کسانی تأثیر گذار است که از تجربه و اطلاعات کم‌تری بهره‌مندند و یا این که از مشکلات روحی، روانی خاصی رنج می‌برند. بنابراین نفوذ و تأثیر گذاری این بازی در کودکان و نوجوانان به دلیل اطلاعات وتجربه کم بیشتر است.

این بازی به گونه‌ای است که برای شروع کار به بچه انگیزه می دهد تا بازی را ادامه دهد و در این راه تا حدودی از تهدید هم بهره می‌‎برد و بچه را تهدید آمیز جلو می برد. در ابتدای بازی، قبل از این که بازی شروع  شود از بچه سئوال میشود: آیا مایل هستی ادامه بدهی؟ آیا مطمئن هستی که وسط راه پشیمان نمی شوی و نمی خواهی برگردی؟  ناخوآگاه یک حس انگیزشی در بچه بوجود می آورد که  جلو برود و در نهایت هم تهدیدش می کند که اگر می خواهی این بازی را ادامه بدهی باید تا آخر ادامه بدهی.
 
و زمانی که این بچه قبول کند که می‌خواهد بازی را شروع کند. از بچه می خواهد که لوکیشن گوشی‌اش را روشن کند. برخی از بچه های ما در این زمانه می دانند که وقتی لوکیشن گوشی را روشن کنند، خیلی‌ها می توانند از بودن آن ها در هر مکانی مطلع شوند. ولی درصدی از کودکان اطلاعی در این مورد ندارند و همین باعث می شود که این فردی که در پشت پرده هدایت بازی را به عهده دارد و با اینها این بازی را انجام می دهد از لوکیشن گوشی استفاده کند و جای بچه را به او بگوید و بچه بترسد.
 
تهدید بازیکن برای ادامه بازی!

زمانی هم که بچه از خواسته‌های اینها سرپیچی کند بچه را تهدید می کنند که ما نزدیک خانه شما هستیم. اسم چند تا مکان نزدیک خانه را می برند و باعث می شود که بچه بترسد و تا آخر بازی را ادامه دهد و روش بازی هم این طوری است که این بازی را تا 50 روز ادامه می دهند و در این 50 روز، 50 تا ترس یا 50 تا وظیفه رعب آور را به بچه می‌دهند این پنجاه وظیفه شامل اعمالی مانند خراشیدن دست و ... می شود و در نهایت در روز پنجاهم از بچه می خواهند خودش را از یک جای بلند پرتاب کند به سمت پایین و خودکشی کند.
 
خانواده ها مراقب باشند!

نکته مهم بازی، این است که بچه یا نوجوان می داند که دارد اشتباه می کند ولی ترسی در بچه به وجود می‌آید که حتی نمی تواند با خانواده‌اش مشورت کند. بنابراین آگاهی جامعه و کودکان و نوجوانان از این بازی و مراقبت والدین در این مورد می‌تواند از این تبعات جلوگیری کند.

امثال این بازی این حقیقت را به ما نشان می‌دهد که فضای مجازی و ابزارهای آن اگر چه نام مجازی به خود گرفته‌اند اما به طور مستقیم در دنیای واقعی تأثیر گذارند به نحوی که حتی می‌تواند حیات فرد را به مخاطره بیاندازد و می تواند در لایحه‌های مختلف اجتماعی چالش‌های مهمی را بوجود بیاورد امری که برنامه‌ریزی و هشیاری مسئولان، نهادهای فرهنگی و توجه خانواده‌های ایرانی را می‌طلبد.