به گزارش صراط، روزنامه کیهان نوشت:هاشمی رفسنجانی در پاسخ به سوالی درخصوص پارلمانی شدن ساختار سیاسی کشور، با اشاره به اینکه طبق قانون اساسی، جمهوریت و اسلامیت دو رکن غیرقابل تغییر نظام جمهوری اسلامی هستند، گفت: البته رهبری این موضوع را به آینده دور که ممکن است قابل بررسی باشد، محول کردند، چون تحقق محتمل این کار مستلزم تغییر در قانون اساسی آن هم با سازوکار خود و تغییر در جمهوریت نظام است، در غیر این صورت تضعیف بخش جمهوریت نظام خلاف قانون اساسی است و قدرت انتخاب مردم محدود و محصور می گردد که قطعا این مهم مدنظر رهبری نبوده است...
درباره نگرانی مطرح شده از سوی آقای هاشمی (تضعیف جمهوریت در صورت پارلمانی شدن نظام) ظاهرا خطایی در فهم موضوع صورت گرفته است والا همه آشنایان با مقدمات حقوق اساسی می دانند که نه «نظام ریاستی»، تنها مصداق «جمهوری» است و نه نظام پارلمانی در تقابل با جمهوریت قرار دارد. توضیح آن که هم اکنون نیز جمهوری های موجود در دنیا بعضا ریاستی و برخی دیگر پارلمانی هستند. در شیوه پارلمانی، نیز رأی مردم نقش اصلی را دارد.
یادآوری این نکته هم ضروری است که به دنبال بیانات رهبرمعظم انقلاب در جمع دانشجویان استان کرمانشاه، برخی رسانه ها با تحریف بیانات روشن ایشان چنین القا کردند که نظر معظم له، معطوف به دولت فعلی است حال آن که ایشان تصریح کردند بررسی این موضوع، در آینده دور محتمل است. نکته دیگر اینکه اصل دغدغه رهبر انقلاب، دعوت به اندیشیدن نخبگان درباره موضوع ارتقای کارآمدی اجزاء حاکمیت در عین حفظ اصول و چارچوب ها بود.
همچنین احتمالا یکی از دغدغه های معظم له که دغدغه نخبگان هم هست، هزینه های غیرضرور ناشی از تقابل مجلس و دولت است و یکی از گزینه هایی که می توان به آن فکر کرد رویکرد به نظام پارلمانی است که در آن، مردم نمایندگان پارلمان را انتخاب می کنند و آنگاه منتخبان مردم، نخست وزیر و کابینه را برمی گزینند که طبعاً مقیدند همراهی بیشتری با دولت داشته باشند و از تقابل ها کم کنند.
با این اوصاف، درباره دغدغه های رهبری معظم انقلاب و مردم و فاصله آن با گمانه زنی های سیاست زده- که گاه «رجماً بالغیب» هم هست- باید گفت ببین تفاوت ره از کجاست، تا به کجا!
