صراط: شب گذشته (10 فروردین)، مهران مدیری در برنامه «دورهمی» میزبان بیژن امکانیان بود.
به گزارش خبر آنلاین در آغاز این گفتوگو، مهران مدیری در مورد سن و سال امکانیان و راز جوانی او پرسید که این بازیگر در پاسخ گفت: «65 ساله‌ام و جوانی من راز خاصی ندارد. خیلی اهل خانواده هستم، وفادارم به خانوادم و معتقدم به این وفادری. همچنین سالهاست که باشگاه می‌روم و حقیقتا ورزش، استرس و اضطراب‌ها را از آدم دور می‌کند.»
در تایید حرف‌های امکانیان، مدیری به شوخی گفت: «همین الان به لحاظ فیزیک طوری هستی که می‌توانی خواستگاری بروی.»
این بازیگر پیشکسوت درباره ورودش به عرصه هنری گفت: «متولد آبادان هستم، پدرم کارمند شرکت نفت بود و ما بنا به شغل پدرم به شهرهای مختلف منتقل می‌شدیم. در آن سال‌ها در مسابقات سراسری بازیگری استان‌های کرمان و خراسان، مقام اول را کسب کردم. برای همین جذب تئاتر شدم و در کنکور دانشگاه تهران پذیرفته شدم.»
او ادامه داد: «هدفم از اول سینما بود و برای همین در سینمای آزاد بازیگر فیلم‌های کوتاه شدم. در همان زمان صفحه انتقادات روزنامه اطلاعات منتقد می‌خواست، مطلبی نوشتم و در کمال ناباوریم منتقد سینما هم شدم.»
بیژن امکانیان که در دهه 60 با بازی در «گل‌های داودی» سرشناس و به ستاره سینمای آن سال‌ها تبدیل شد، درباره موفقیت این فیلم گفت: «در زمان خودش ملودرامی نو بود، از سینمای اشک‌انگیز هندی فاصله گرفته بود، بخش مهمی از این افتخار نوشته فریدون جیرانی و حاصل کار صدر عاملی بود. صدر عاملی خیلی به احساسات بازیگرها بها می‌داد. در آن کار رسول از من خواست برای اجرای نقش داخل چشمم لنز بگذارند اما نابینایی من با نقش مقابلم که واقعا نابینا بود، شبیه شد و تصمیم گرفتیم بدون لنز و کاملا طبیعی نابینایی را بازی کنم. تمرین‌هایی بسیار سخت کردم که در نهایت جواب خوبی داد.»
این بازیگر درباره دلیل کناره‌گیری چندساله‌اش از سینما توضیح داد: «هم خود خواسته و بود هم ناخواسته. نمی‌توانم دروغ بگویم. اواسط دهه هفتاد با ورود جوان‌ها، فیلم‌های دختر و پسری باب شد و من فقط سریال «ولایت عشق» را بازی کردم. تا اینکه با «سربازهای جمعه» بعد از دو دهه نقش مثبت در سینما، منفی بازی کردم، خیلی‌ها گفتند این کار را انجام نده، ولی من ساختار شکنی کردم و البته مطرح و در جشنواره کاندید شدم.»
بیژن امکانیان در پایان گفت : «دلم می‌خواهد در جامعه‌ای زندگی کنیم که آدم‌های آن دو رو نباشند. یک جورهایی دوست دارم همه اطرافیانم شاد باشند. از خنده دیگران خوشحال می‌شوم.»
این هنرمند که سال‌های پیش از انقلاب در سینمای آماتور کار کرده است، به موزه برنامه «دورهمی» یک دوربین سوپر هشت هدیه داد.
