شورای شهر تهران روز گذشته در جلسه‌ای رسمی با استعفای شهردار تهران مخالفت کرد و مجددا سکان اداره پایتخت را برعهده وی گذاشت. اما دلیل این استعفا چه بود؟
به گزارش تسنیم- نجفی روز گذشته با حضور در صحن شورای شهر با اصرار و پافشاری بر استعفای خود عنوان کرده بود: قرار است از ابتدای اردیبهشت‌ماه به علت بیماری در بیمارستان بستری شوم.
وی گفته بود: آنچه منجر به طرح موضوع استعفا شد، مسئله‌ای خارج از اراده من و مبتنی بر تقدیر الهی است. حدود یک ماه و نیم قبل بر اساس اعلام پزشکان معالج، مبتلا به بیماری شدم که هم مرحله درمان سخت و هم مرحله بعد از درمان طویل المدت است. از این رو به ناچار استعفا را مطرح کردم و از شورا خواهش می‌کنم عذر من را بپذیرند.
این تاکید شهردار تهران پیش از نیز وجود داشت و وی از اواخر سال گذشته بارها اعلام کرده بود به دلیل ابتلا به بیماری قادر به ادامه کار در کسوت شهردار تهران نیست.
اما آنچه این ماجرا را عجیب می‌کرد، اظهارات برخی اصلاح‌طلبان بود. پس از انتشار این خبر در رسانه‌ها اظهارنظرهای زیادی درباره دلیل استعفای نجفی مطرح شد و برخی اصلاح‌طلبان دلایل دیگری برای استعفای نجفی مطرح می‌کردند.
روایتهای متعدد و متناقض اصلاح طلبان از علت استعفای محمدعلی نجفی در عین حال که عجیب است چند معنای روشن دارد.
اول اینکه مخاطبان بینوا و شهروندان تهران بالاخره باید کدام روایت را بپذیرند؟ علت استعفای شهردار کدام است؟ خزانه خالی است و بدهی زیاد است یا بخاطر رقص بچه‌ها احضار شده و استعفا داده؟ و یا فشارهای دیگر؟
این مسئله نشان می‌دهد اصلاح‌طلبان در واقع خودشان هم نمی‌دانند که باید به کدام روایت برای تبیین استعفای هم حزبی‌شان در افکار عمومی تکیه کنند و این مسئله را از منظر کارآمدی سیاسی برای یک جریان سخت می‌کند.
دوم و عجیب‌تر اینکه اصلاح‌طلبان به استمرار شهرداری فردی اصرار می‌کنند که همین الان معتقدند درباره استعفایش هم به آنها و هم به مردم دروغ بزرگ می‌گوید! یعنی در شرایطی که بیماری‌اش عامل استعفا نیست اما کتباً و شفاهاً به آن اصرار می‌ورزد و حتی با این شرایط ادامه کار خود در شهرداری را خیانت می‌داند، اما از طرف دیگر اکثریت اصلاح‌طلبان شورای شهر معتقدند که چون حقیقت این نیست و آقای نجفی دروغ می‌گوید پس باید همچنان شهردار بماند!
این موضوع شورای شهر اصلاح‌طلب را با پارادوکس مهمی مواجه کرده. از یک طرف نمی‌خواهند استعفای او را بپذیرند و از طرف دیگر عملاً برچسب دروغگویی را هم به ایشان چسبانده اند و همزمان معتقدند فردی با این سطح از دروغگویی باز هم می‌تواند شهردار کلانشهر مهمی مانند تهران باشد.
آنچه در ذیل می‌آید گزیده‌ای از اظهارنظرهای متنوع و متناقض اصلاح‌طلبان درباره علت استعفای محمدعلی نجفی است:
1. احضار غیرمودبانه!
مرتضی الویری عضو شورای شهر پایتخت شب گذشته در یک برنامه تلویزیونی گفته بود: محمدعلی نجفی شهردار تهران، بر سر ماجرای رقص دختربچه‌ها در مراسم روز زن، ساعت 10 و نیم شب به صورت "غیرمودبانه" به دادستانی احضار و تهدید به بازداشت شده است و یک مقام قضایی به شهردار تهران گفته است که استعفا دهد.
2. بدهی‌های قالیباف!
صادق زیباکلام استاد علوم‌سیاسی دانشگاه تهران هم روز گذشته در گفت‌وگویی با روزنامه آرمان ادعا کرد: بدهی‌هایی که قالیباف برای شهرداری بوجود آورده فشارهایی را بر نجفی تحمیل کرده که وی را ناگزیر به سمت استعفا سوق داده است.
3. فشارهای بیرونی!
برخی از اعضای شورای شهر تهران نیز از زمان اعلام استعفای نجفی در مصاحبه‌های مختلفی اعلام کرده بودند که فشارهای بیرونی در استعفای شهردار تهران تاثیر دارد و حتی عنوان کردند که عملکرد فسادستیز نجفی باعث تحمیل فشارهای بیرونی به او شد. البته هیچ کدام از اعضای شورای شهر تهران صراحتا دلایل و ریشه‌های این فشارهای بیرونی را نگفتند.
4. بیماری غیر جدی!
ناهید خداکرمی یکی از اعضای شورای شهر گفته بود: بیماری شما ربطی به استعفا ندارد چرا که درمان آن تنها یک ماه زمان می‌برد و پذیرش استعفا قبل از درمان معنا ندارد. بسیاری از مسئولان به این بیماری دچار هستند و حتی برخی‌ها با قهر کردن کشور را رها کردند اما حالا نجفی برای یک درمان یک ماهه می‌خواهد استعفا دهد؟ تشریف ببرید، درمان کنید و مجددا برگردید.
5. خزانه خالی شهرداری!
محمدجواد حق شناس، رئیس کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر روز گذشته در جلسه شورای شهر تهران، تصریح کرده بود: نجفی شهری را تحویل گرفت که با انبوه بدهی‌ها مواجه بود و با شرایطی مواجه بودیم که باید هر ماه حدود 500 میلیارد تومان حقوق داده می‌شد اما در روزی که ما خزانه را تحویل گرفتیم تنها 13 میلیارد تومان پول در آن بود و در این شرایط 6000 میلیارد بدهی نیز پرداخت شد.
6. باور به حق مردم شهر!
الهام فخاری دیگر عضو شورای شهر در موافقت با استعفای نجفی گفته بود: با توجه به شناخت از آقای نجفی، اصل بر صداقت و احترام به تشخیص ایشان است. می‌توانیم استعفای ایشان را به معنای کناره‌گیری از مدیریت شهری تلقی نکنیم. من استعفای ایشان را به منزله باور ایشان به حق مردم بر شهر می‌دانم.
