نیما شعبان‌نژاد همان کاراکتر طنز «خندوانه» است که این روز‌ها با یک کاراکتر جدی در مجموعه رمضانی ایفای نقش می‌کند.
به گزارش ایسنا، این بازیگر که با «خندوانه» در تلویزیون شناخته شد درباره‌ی علت حضور در یک سریال رمضانی و در کاراکتری جدی اظهار کرد: به خاطر آقای عسگرپور آمدم؛ وگرنه هدفم دیده شدن نبود؛ چرا که به اندازه کافی دیده شده‌ام. فکر می‌کنم بازیگر از یک جایی به بعد باید کمتر دیده شود.
او درباره همکاری با محمد مهدی عسگرپور در سریال رمضانی «دستت را به من بده» گفت: برای حضور در این مجموعه به من اعتماد شد و به من نقش یک کاراکتر جدی را دادند؛ البته پیش از این نقش جدی در تئاتر داشته‌ام و تاکنون طنز کار نکرده بودم، اما در «خندوانه» شش نقش کمدی بازی کردم؛ به هر حال آنجا اینگونه تعریف شده بود.
وی در پاسخ به اینکه واکنش مخاطب را پس از دیدن شما در یک سریال رمضانی و نقش جدی چگونه ارزیابی می‌کنید، اظهار کرد: مخاطب برایش جذاب خواهد بود؛ البته کاراکتری که بازی می‌کنم خیلی تلخ نیست، اما خب قصد بامزگی هم در این مجموعه ندارم. مراقب بودم که یک دفعه هم سراغ نقش تلخ نروم. این نقش جدی است، اما تلخ نیست و زمانی که در موقعیت‌ها قرار می‌گیرد، شاید گاهی هم کمدی شکل بگیرد، اما به طور کلی نقشم جدی بود.
شعبان‌نژاد در پاسخ به این پرسش که آیا برای حضور در مجموعه‌های نمایشی و تلویزیون تصمیم جدی گرفته‌اید، اظهار کرد: این مجموعه اولین و آخرین کارم در مجموعه نمایشی خواهد بود. مجموعه «دستت را به من بده» قطعا خروجی خوبی دارد، خروجی خوب آن هم بابت تیمی است که با آن‌ها کار می‌کنم. اما واقعیت این است که تلویزیون همان قدر که تو را چهره می‌کند و مورد توجه مخاطب قرار می‌دهد، همان‌گونه هم از ذهن مردم دور می‌کند. اما به طور کلی برنامه‌ریزی من سینما بوده است و نه کار در سریال. موضع من هم به دلیل تلویزیون نیست، بلکه دلیل آن فرسایشی شدن سریال کار کردن است.
بازیگر «خندوانه» در پاسخ به این پرسش که آیا پیشنهاد‌های دیگری برای حضور در مجموعه‌های نمایشی داشته‌اید؟ بیان کرد: پیشنهاد‌هایی داشتم حتی سریالی را هم قرارداد بستم، اما نکته این است که برنامه‌ریزی من این نیست که در بازی سریال‌های تلویزیونی بیفتم. از میان پیشنهاد‌هایی که داشتم فکر می‌کنم در تلویزیون آقای عسگرپور واقعا استثنا بود. ترجیح می‌دهم کمدی را حتما در سینما خرج کنم تا سیما چرا که در تلویزیون تا زمانی که همکاری کنم «خندوانه» را دارم و بهترین جا برای آزمون و خطای خلق کاراکتر‌های کمدی است که ساخته می‌شود و برنامه‌ای است که تعریف خودش را دارد و شبیه به چیز دیگری نیست.
شعبان‌نژاد در پاسخ به اینکه آیا پیشنهاد بازی در مجموعه‌های طنز را داشته‌اید، اظهار کرد: راستش را بخواهید این چند وقت سریال‌های خوبی خلق نشده است، چه طنز و چه جدی. برای همین آدم را به ترس می‌اندازد. اما درباره خروجی و کیفیت کار با آقای عسگرپور مطمئن هستم.
او درباره کاراکتر امیر که در مجموعه «دستت را به من بده» ایفای نقش می‌کند، توضیح داد: من هنوز تصوری از خوب بودنم در این مجموعه ندارم؛ چرا که سخت است خودم را از بیرون ببینم. اما قطعا در کمدی دستم بازتر است و می‌توانم خودم را از بیرون ببینم. از طرفی ریسک کمتری هم دارد. در این مجموعه ریسک بالاست، اما از سوی کارگردان و دست‌اندرکاران تأیید می‌شوم و این تأیید شدن کمی آرام‌ترم می‌کند.
او با بیان اینکه در مجموعه «دستت را به من بده» نقش پسر کاراکتر امین تارخ را ایفا می‌کند، گفت: امیر در این مجموعه جوان اول قصه است همان جوان معمول سردرگم امروزی. کاراکتری که خیلی به واقعیت نزدیک است و فکر می‌کنم این ژانر جزو بهترین ژانر‌های نمایشی در رابطه پدر و پسر تا به امروز باشد. واقعا پدر‌ها و پسر‌ها همدیگر را دوست دارند، اما اختلاف دو نسلی و دیدگاه‌های متفاوت باعث کل‌کل کردن این دو شخصیت می‌شود. خیلی از جوان‌ها به دلیل سردرگمی و فاصله گرفتن با نسل قبلی‌شان با والدین خود بگو مگو می‌کنند. این داستان نیز به این مساله پرداخته است.
بازیگر «خندوانه» درباره‌ی کاراکتر‌های طنزی که در این مجموعه تلویزیونی داشته است و تفاوت آن با ایفای نقشی جدی در یک مجموعه رمضانی گفت: در این سریال همه چیز از روی فیلمنامه است، اما بازیگر به هر حال باید دیالوگ‌هایی را از آن خود کند. به‌گونه‌ای که امضای بازیگر در آن کاراکتر باشد و خوب نیست که مدام دیکته بگوییم و از روی دیالوگ‌ها حرف بزنیم. کاراکتر باید از بازی بیفتد و زندگی هم کند.
شعبان‌نژاد در بخش پایانی گفت‌وگوی خود درباره پخش «خندوانه» و سری جدید آن اظهار کرد: همکاری با رامبد جوان برایم جذاب است. ما چهار سال با هم بودیم. او آدمی است که به شدت دوستش دارم و هم ادای دین به او دارم. در ارتباط با ساخت سری جدید هنوز صحبتی نشده است. در حال حاضر نیز دو کار دیگر در شبکه نمایش خانگی دارم، یکی «گلشیفته» بهروز شعیبی و دیگری کار مربوط به آقای پورکیان.
