امروز پنج شنبه دومین روز هفته معلم است؛ پنج شنبه ها روز اموات است و امروز یادی می کنیم از معلمانی که در جمع مان نیستند.
به گزارش فارس از همه معلمانی که طی سالهای گذشته تقدیر بر این رقم خورد که کلاس درس و دانش آموزان دوست داشتنی شان را تنها بگذارند و آسمانی شوند.
امروز یاد می کنیم از شهید رجایی، شهید باهنر و شهید استاد مطهری که روز معلم به نام ایشان نام گذاری شده است؛ امروز یادی می کنیم از 4900 معلم شهید که از خود گذشتند تا کشورمان در امنیت باشد و به احترام شان تمام قد می ایستیم.
امروز یادی می کنیم از معلمانی که توسط تروریست ها به شهادت رسیدند.
محمد اسلامی معلم مدرسه بود که در هنگام بازگشت از مدرسه و در 5 آبان 1391 در منطقه سرباز سیستان و بلوچستان در اقدامی تروریستی به شهادت رسید.
معلم شهید جواد نوروزی معلم پایه ششم روستای حیط در 35 کلیومتری شهرستان راسک در جنوب سیستان و بلوچستان بود که 26 فروردین ماه 1393 هنگام رفتن به محل کار به ضرب 5 گلوله توسط راکبان موتور سیکلت به شهادت رسید.
معلم شهید رضا سرگزی از فرهنگیان استان سیستان و بلوچستان بود و در مقطع ابتدایی شهرستان قصر قند مشغول خدمت بود که در 29 مهر 1393 به ضرب گلوله تروریستها به شهادت رسید.
معلم شهید عیسی شهرکی زاد معلم بومی ساکن در روستای نصیرآباد شهرستان سرباز در روز پنجشنبه 11 دی 1393 به سمت منزل در حرکت بود که در اقدامی تروریستی تعدادی موتورسوار به ضرب گلوله او را به شهادت رساندند.
امروز به یاد تمام معلمانی هستیم که به دلایل مختلف از جمله کهولت سن، بیماری و تصادفات، در بین ما نیستند و برای شادی روح معلمان درگذشته فاتحه ای قرائت می کنیم.
همچنین یادی می کنیم از مجید غلامی، معلم روستای سپیددشت لرستان که در کانکس هم درس می داد و هم زندگی می کرد.
این معلم سختکوش اوایل آذرماه سال 1396 بر اثر برق گرفتگی در کانکس، برای همیشه چشمانش را بست.
اما در نظر داریم به صورت ویژه یادی کنیم از معلمانی که اگر امروز در بین ما نیستند، فداکاری شان، جاودانه شان کرده است.
* معلمی که در آتش سوخت اما نگذاشت شعله ها کوچکترین آسیبی به دانش آموزانش وارد کنند
ساعت 11 روز شنبه 18 بهمن سال 1376 بخاری نفتی کلاس دانشآموزان دوم دبستان بجارسر شهرستان شفت از توابع استان گیلان آتش گرفت؛ حسن امیدزاده معلم دانشآموزان کلاس پنجمی بود که زودتر از بقیه معلمان متوجه این آتشسوزی شد. او خود را به کلاس دانش آموزان دوم دبستانی رساند تا بتواند کمکی کند.
بخاری کلاس درس، جلوی در آتش گرفته بود و امکان خروج دانشآموزان وجود نداشت و 30 دانشآموز دوم دبستانی در حالی که به شدت ترسیده بودند فقط فریاد میزدند و کمک میخواستند.
کم کم معلمان دیگر نیز متوجه این حادثه شدند و به کمک آقای امیدزاده شتافتند اما پس از نجات 30 دانشآموز متوجه شدند، سر، صورت و دستهای آقا معلم به شدت سوخته است.
حسن امیدزاده که دچار جراحت زیادی شده بود بعد از 15 سال تحمل درد و رنج ناشی از سوختگی، 28 تیرماه سال 1391 چشمانش را برای همیشه بست.
رقیه دخت همسر مرحوم امیدزاده میگوید: «حسن آقا همیشه درد داشت چرا که 95 درصد سوختگی داشت تمام بدنش و صورتش سوخته بود؛ 5 انگشت دست راستش قطع شده بود. فقط پاهایش سالم بود که از پوست کشاله ران تا مچ پا را گرفته بودند و بینی و گوش او را ترمیم کرده بودند».
*معلمی که از جان گذشت اما نگذاشت ستون دروازه فوتبال بر دانش آموزش خراشی ایجاد کند
26 اردیبهشت ماه سال 1387 محمودرضا واعظینسب معلم ابتدایی دبستان شهدای ابراهیمی از توابع خراسان رضوی در یک اردوی دانشآموزی و در هنگام بازی فوتبال دانشآموزان، با مشاهده افتادن دروازه فوتبال بر روی یک دانشآموز ابتدایی، به سرعت دانشآموز را از محل افتادن دروازه دور کرد اما دروازه آهنین بر سر خودش فرود آمد.
واعظی نسب دچار خونریزی مغزی شد و به کما فرو رفت و پس از دو روز جدال با مرگ و زندگی در تاریخ 28 اردیبهشت ماه 1387، چشمانش را برای همیشه بست.
* خانم معلمی که در رودخانه غرق شد اما نگذاشت امواج آب دانش آموزش را ببلعد
16 اردیبهشت ماه سال 1389 بود که 80 دانش آموز مشهدی به همراه معلمان خود به اردوی دانش آموزی در سد کارده در اطراف شهر مشهد رفتند.
دانش آموزان در حال تفریح و سرگرمی بودند که ناگهان یکی از دانش آموزان که در حال عبور از کنار رودخانه بود به داخل آب سقوط کرد.
دانش آموز در حال دست و پا زدن در آب بود که دو معلم به نجاتش شتافتند و دانش آموز را از آب بیرون کشیدند اما یکی از خانم معلم ها نتوانست خود را نجات دهد و گرفتار امواج سیل آسای آب شد.
حمیده دانش همان معلم 24 ساله ای بود که جانش را برای نجات دانش آموزش فدا کرد.
* معلمی که در دل شب و بارندگی شدید پیگیر درمان دانش آموزش بود
دوشنبه شب در 28 مهر ماه سال 1393 یکی از دانشآموزان مدرسه عشایری شبانهروزی امام جعفر صادق(ع) ویسیان از توابع لرستان دچار جراحت شدید در ناحیه پا شد و نیازمند اقدامات درمانی بود اما در نزدیکی این مدرسه مرکز درمانی وجود نداشت.
کاظم صفرزاده معلم این مدرسه با خودروی خود و به همراه دانشآموز مجروح و دو دانشآموزان دیگر عازم مرکز درمانی ویسیان در استان لرستان شدند، اما متاسفانه به دلیل کمبود امکانات، مرکز درمانی این منطقه نتوانست وضعیت دانشآموز مجروح را بهبود بخشد و معلم این دانشآموز با وجود بارندگی شدید و بدی آب و هوا تصمیم گرفت دانشآموز مجروح را برای درمان به بیمارستان خرمآباد انتقال دهد.
در مسیر رفتن به مرکز درمانی مجهزتر، خودروی این معلم فداکار در تاریکی شب اسیر امواج خروشان سیل در محور اصلی خرمآباد به پلدختر در منطقه شوراب شدند و در نهایت نیز هر چهار سرنشین خودرو جان خود را از دست دادند.
در این حادثه کاظم صفرزاده معلم 45 ساله لرستانی با 22 سال سابقه معلمی، امین قوچی دانشآموز سال سوم متوسطه برق صنعتی، امین رحیمی دانشآموز سال دوم تجربی و وحید سپهوند دانشآموز سال سوم برق صنعتی متأسفانه به کام مرگ کشیده شدند.
پس از این حادثه تمام اجساد از سیلاب و رودخانه خروشان پیدا شدند، اما جسد کاظم صفرزاده این معلم فداکار پیدا نشد و پس از تلاشهای 14 روزه هلال احمر، سازمان امداد و نجات، استانداری لرستان، آموزش و پرورش لرستان و مردم از این حادثه پیکر صفرزاده در روز تاسوعای حسینی پیدا شد.
* معلمی که زیر آوار جان داد اما نگذاشت سنگ و آجر پیکر نحیف دانش آموزانش را بیازارد
حمید رضا گنگوزهی معلم فداکار مدرسه شهید رحیمی روستای نوکجو از توابع روتک شهرستان خاش استان سیستان و بلوچستان بود.
16 فروردین ماه 1395 بود؛ هنگام وزش گردباد، آقا معلم متوجه شد که در کنار دیوار مجاور مدرسه سه دانش آموز ایستادهاند و این درحالی بود که این دیوار به دلیل بارش های روزهای گذشته در حال فروریختن بود.
حمیدرضا گنگوزهی بلافاصله برای نجات دانش آموزان به سمت دیوار دوید و دانش آموزان را از دیوار دور کرد اما خود گرفتار آوار شد و جانش را فدای شاگردانش کرد.
همچنین امروز یادی می کنیم از معلمانی که بعد از فوت، اعضای بدن شان اهدا شد که از جمله می توان به خانم معلم ریحانه بهشتی، خانم معلم الهه خطیب، آقا معلم شکرعلی فرزاد، آقامعلم ابوالقاسم راستگو، آقا معلم محمد حسن محمدی و آقا معلم محمد فتاحی اشاره کرد.