مرکل می‌مطالبه اصلی شهروندان اروپایی در برهه فعلی تقویت ملی گرایی، استقلال از سیاست‌های آمریکاو مقابله با بحران‌های امنیتی- اقتصادی است و افرادی، چون مرکل و ترزا می‌مقصر نابسامانی آن هستند.
به گزارش مهر، هر اندازه زمان سپری می‌شود، «میل به گذار از احزاب سنتی» و سیاستمدارانی که به این احزاب تعلق دارند، در کشور‌های اروپایی تقویت می‌شود.
به نظر می‌رسد دو جریان راست میانه و سوسیال دموکرات در کشور‌های مختلف اروپایی به پایان حیات سیاسی خود نزدیک شده اند. این مسئله در جریان رقابت‌های انتخاباتی در کشور‌هایی مانند آلمان، فرانسه، ایتالیا و... قابل مشاهده است.
اخیرا شاهد انتشار نظرسنجی معناداری در کشور آلمان بوده ایم. نتایج یک نظر سنجی نشان می‌دهد که اگر این امکان وجود داشت که آلمانی‌ها «سباستین کورتز»، صدر اعظم اتریش را به عنوان صدر اعظم کشورشان انتخاب کنند ۳۸ درصد به لیست وی و تنها ۳۲.۵ درصد به اتحادیه احزاب متحد مسیحی رای می‌دادند.
این نظرسنجی در عین اینکه نمادین بوده و تحقق آن در عرصه سیاسی آلمان غیر ممکن است، اما به خوبی نشان دهنده فاصله گیری شهروندان آلمانی از ساختار سیاسی موجود در این کشور است.
لازم به ذکر است که میان مرکل و کورتز موضوعات و مسائلی مانند بحران پناهجویان و نحوه برخورد و مواجهه با این بحران اختلاف نظر وجود دارد. صدر اعظم اتریش، منتقد جدی روش‌های مرکل در مواجهه با بحران پناهجویان بوده و روش‌های سخت گیرانه‌ای در قبال مهاجرین دارد.
در هر حال، این نظرسنجی‌ها و موارد مشابه این چنینی، نشان دهنده تقویت میل به «تغییر» در میان شهروندان آلمانی و دیگر کشور‌های اروپایی است، چنانچه در جریان برگزاری انتخابات پارلمانی اروپا در سال ۲۰۱۴ میلادی نیزشاهد شکل گیری این «گذار» بودیم.
در آن انتخابات که از سوی بیشتر شهروندان اروپایی تحریم شد، معدود شرکت کنندگان اروپایی نیز ترجیح دادند آرای خود را به سود احزاب راست افراطی به گردش در آورند. در نتیجه این انتخابات، بیش از یکصد نماینده وابسته به جریان‌های راست افراطی توانستند راهی پارلمان اروپا شوند!
هم اکنون در سال ۲۰۱۸ میلادی دیگر شاهد رقابت سیاسی میان احزاب سنتی در اروپا نیستیم. به عنوان مثال در دور نهایی انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۷ فرانسه، امانوئل ماکرون به عنوان فردی مستقل در مقابل مارین لوپن رهبر جبهه ملی فرانسه قرار گرفت.
در جریان رقابت‌های انتخابات سراسری آلمان در سال گذشته نیز دو حزب سوسیال دموکرات و دموکرات مسیحی بخش زیادی از آرای خود را از دست دادند و در مقابل، حزب جایگزینی برای آلمان توانست به اصلی‌ترین حزب اپوزیسیون در این کشور تبدیل شود. این برای نخستین بار است که حزب جایگزینی برای آلمان با گرایش راست افراطی موفق به حضور در پارلمان آلمان شده است.
بسیاری از تحلیلگران مسائل اروپا به درستی بر این باورند که به زودی شاهد شکل گیری یک زلزله سیاسی و اجتماعی در این مجموعه خواهیم بود. در این میان، سیاست‌های تعیین شده از سوی دو جریان راست میانه و سوسیالیست (سوسیال دموکرات)، عملا قادر به تغییر چینش پازل‌های موجود در اروپا نخواهند بود.
مطالبه اصلی شهروندان اروپایی در برهه فعلی، تقویت ملی گرایی، استقلال از سیاست‌های آمریکا و دیگر بازیگران بین المللی و مقابله با بحران‌های امنیتی- اقتصادی در سایه اتخاذ مدیریتی قاطعانه است، بدیهی است که در چنین معادله ای، احزاب سنتی اروپا و سیاستمدارانی مانند مرکل و ترزا می‌سخنی برای گفتن ندارند، زیرا آن‌ها خود نسبت به ایجاد و استمرار وضعیت موجود در کشور‌های اروپایی متهم هستند و این مسئله به زودی به پاشنه آشیل اتحادیه اروپا تبدیل می‌شود.
